Daniel Langlet: cast.
Er zijn 17 films gevonden.

Laissez-Passer

2002 | Oorlogsfilm

Spanje​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 2002. Oorlogsfilm van Bertrand Tavernier. Met o.a. Jacques Gamblin, Denis Podalydès, Christian Berkel, Marie Gillain en Charlotte Kady.

Film over het dagelijks leven van filmmakers in het door Duitsland bezette Parijs tijdens de tweede wereldoorlog. Mensen vragen zich af of het in het hol van leeuw mogelijk is om op dezelfde voet verder te gaan. Men zit immers toch al in het hol, maar willen de filmmakers wel onder de Duitsers werken? Op verschillende niveaus worden belangrijke kwesties aan de kaak gesteld.

Julie Lescaut : Piège pour un flic

1998 | Misdaad

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Pascale Dallet. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jennifer Lauret.

Film over het dagelijks leven van filmmakers in het door Duitsland bezette Parijs tijdens de tweede wereldoorlog. Mensen vragen zich af of het in het hol van leeuw mogelijk is om op dezelfde voet verder te gaan. Men zit immers toch al in het hol, maar willen de filmmakers wel onder de Duitsers werken? Op verschillende niveaus worden belangrijke kwesties aan de kaak gesteld.

Les cinq dernières minutes : Mort d'un géant

1995 | Misdaad

Frankrijk 1995. Misdaad van Pascal Goethals. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Myriam Boyer, Roger Dumas en Daniel Langlet.

Tijdens het carnaval in Duinkerken wordt Florent Verchelle (Peyrat) doodgeschoten, vlak na het ogenblik waarop hij de bordpapieren reus Marguerite van zijn vader heeft overgenomen. Zijn vader Roger (Dumas) is directeur havenmeester en is kandidaat om gekozen te worden als parlementslid. Roger is ervan overtuigd dat hij het doelwit was van de moordenaar. Terwijl er een crisisstemming in de haven heerst, heeft Commissaris Massard (Santini) de lastige opdracht om tussen de carnavalsvierders de moordenaar op te sporen en het motief na te gaan. De kleurrijke omgeving waarin deze politiefilm zich afspeelt, is wel het meest opmerkelijke. Voor de rest hebben we alles al eerder (veel indrukwekkender) gezien in Amerikaanse films over misdaad in de dokwerkersmilieus. Het scenario is van regisseur Goethals en Michel Quint. Het camerawerk is van Serge Palatsi. Aflevering 74 nummer van totaal 81. Mono.

Les années lycée: Sa vie à elle

1995 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1995. Familiefilm van Romain Goupil en Romain Goupil. Met o.a. Sabrina Houicha, Sephora Haymann, Nathalie Juvet, Elisabeth Commelin en Younesse Boudache.

Houicha, de zestien-jarige dochter van Algerijnse ouders in Frankrijk, groeit probleemloos op en haalt op school uitstekende cijfers. Tot zij beslist de hoofddoek te dragen, het symbool van de islam. Haar omgeving reageert onthutst. Niemand begrijpt waarom het meisje ineens de integratie afwijst. Moet men de hoofddoek verbieden of tolereren? In Frankrijk en België werd dit een ware strijd, zoals geïllustreerd in deze film. De zwaarwichtige dialogen vereisen van de kijker geduld en concentratie. Bovendien wordt het probleem nogal eenzijdig benaderd in dit scenario van Goupil, Zaïda Ghorab-Volta en Jean-François Goyet. De soundtrack bestaat uit hits van begin jaren 1990. Fotografie van William Lubtchansky. Formaat 16/9.

Le fils de Paul

1995 | Komedie, Drama

Frankrijk 1995. Komedie van Didier Grousset. Met o.a. Bernard Yerlès, Anaïs Jeanneret, Jean-Pierre Cassel, Enzo Beule en Thierry Gibault.

Het gezin van dertigjarige Cl[KA1]ement (Yerles) bestaat uit zijn vrouw Alexandra (Jeanneret), hun zoontje Petit Bonheur (Beule) en... zijn vader Paul (Cassel). Vader en zoon hebben een sterke emotionele band, wat af en toe irritatie en jaloezie opwekt bij Alexandra. Na een hevige woordenwisseling met Petit Bonheur als inzet, verdwijnt Paul. Clément gaat op zoek naar zijn vader. Tedere, te melodramatische komedie op het thema van verhoudingen vader-zoon, geschreven door Clément Julien.

Nach langer Zeit

1993 | Familiefilm, Drama

Canada​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1993. Familiefilm van Robert Mazoyer. Met o.a. Maria Schell, Jacques Godin, Stéphane Bierry, Vanessa Wagner en Caspar Salmon.

Wanneer kloosterzuster Schell hoort dat haar neef en diens vrouw verongelukt zijn, besluit ze van Canada naar Frankrijk te vertrekken om te zorgen voor hun drie achtergebleven kinderen. Tot ieders verbazing is ook Godin aanwezig op de begrafenis van zijn zoon en schoondochter, ook al is het geen geheim dat ze elkaar niet konden luchten of zien. Maar door de vijandige houding van de oudste zoon, de tweeëntwintig-jarige Bierry, loopt elke poging tot toenadering op niets uit. Familiekroniek met de non Schell als middelpunt van het gebeuren. Zoals te verwachten, gebeurt er heel wat met de familieeden: ze verspelen hun boerderij, maar winnen die weer terug; Bierry wordt van moord beschuldigd, maar wordt op het laatste moment toch weer vrijgesproken; kinderen worden ziek, enz. Reden genoeg om de zakdoek in de buurt te houden. Deze internationale soap, gemaakt door Jacques Espagne, is gebaseerd op een roman van Jean-Pierre Jaubert. De mooie plaatjes werden geschoten door Serge Ladouceur, Eric Fauchère en Paul Gravel. Oorspronkelijk uitgezonden in vier delen.

Jeniec Europy

1989 | Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Polen 1989. Drama van Jerzy Kawalerowicz. Met o.a. Roland Blanche, Vernon Dobtcheff, François Berléand, Didier Flamand en Ronald Guttman.

Nadat Napoleon (Blanche) bij Waterloo de veldslag verloren had tegen de geallieerde legers, werd hij verbannen naar het eilandje Sint Helena in de Atlantische Oceaan, dat midden in het water ter hoogte van Angola ligt. Het klimaat is er ruw en ongezond. Het eiland behoort tot Groot-Brittani[KA3]e. Het bestuur is in handen van de Britse gouverneur Hudson Lowe (Dobtcheff), die zijn bijzondere gevangene op alle mogelijke manieren probeert te vernederen en te kleineren. Hij erkent geen moment dat Napoleon keizer is, al valt hiervoor wel wat te zeggen, want Napoleon had zichzelf gekroond. Lowe wil uitsluitend zijn militaire rang erkennen. Tussen de twee mannen ontstaat een psychologisch duel, dat ermee eindigt dat Napoleon die in 1821 overleed, zijn eigen begrafenis arrangeerde (hij werd bijgezet in de Dôme des Invalides in Parijs, maar dat was pas in 1840). De film is met een laag budget gemaakt, hij is sober en moet het hebben van wijdse opnamen van cameraman Wieslaw Zdort, en de dialogen en de confrontaties tussen de twee hoofdrollen. Voor kijkers met historische belangstelling en kennis over het leven van Napoleon is deze toneelmatige film, die vooral aandacht besteedt aan de menselijke aspecten, wel aardig. Het scenario is van regisseur Kawalerowicz naar de roman van Juliusz Dankowski.

En scène pour la mort

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Pascal Goethals. Met o.a. François Perrot, Roger Dumas, Françoise Viau, Daniel Langlet en André Badin.

Een bewerking van de roman van Helen Mac Cloy, Librairie des Champs-Elysées. Aan het slot van een bedrijf van een toneelstuk blijkt dat de acteur die de dood speelt werkelijk koud is geworden. Het uitgangspunt voor een klassieke misdaadfilm maar er dienen zich nog wat meer complicaties aan. Gedraaid met zo weinig mogelijk geld, maar het acteerwerk in deze lopende band-produktie is prima. De verbeeldingskracht van de romanschrijfster heeft ook zeker een rol gespeeld in het slagen van deze ontspannende film.

Ne vous fâchez pas, Imogène !

1988 | Komedie, Mysterie

Frankrijk 1988. Komedie van François Leterrier. Met o.a. Dominique Lavanant, Roger Mirmont, Antoine Duléry, Jean-Michel Molé en Julie Jezequel.

Imog[KA1]ene Le Dantec (Lavanant) groeide op in Plouquirec, een stadje in Bretagne, als dochter van een admiraal/oorlogsheld. Na de dood van haar vader vestigt ze zich in Parijs waar ze werk vindt als secretaresse bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Daar ze de streek goed kent wordt ze door haar baas naar Bretagne gezonden om een belangrijk document, dat betrekking heeft op de nucleaire situatie van Frankrijk, op te halen en, onder strikte geheimhouding, af te leveren aan een contactpersoon in haar geboortestadje. Al van in het begin loopt alles verkeerd en bovendien zijn er nog andere partijen geïnteresseerd in de inhoud van het pakje dat ze ontving. Een overtrokken komedie van vergissingen. De situaties zijn voorspelbaar en de acteurs schmieren dat het een lust is. Het eerste deel van een reeks van dertien films rond het personage van Imogène, een doodgewone jonge vrouw die in allerlei onfrisse praktijken betrokken wordt, volgens de producenten met plezierige gevolgen. Het scenario werd geschreven door Michel Crisolia en Martin Lamotte naar een roman van Exbrayat. Fotografie is van Martial Thury. Gevolgd door IMOGENE EST DE RETOUR.

Mortelle saison

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Jacques Cornet. Met o.a. Jean Bouise, Pierre Malet, Frédérique Bonnal en Daniel Langlet.

Een ex-rechter en mislukt schrijver leeft volledig afgezonderd in een groot afgelegen huis. Op een dag verwondt hij uit zelfverdediging een jonge misdadiger. Ze ontdekken dat ze allebei om verschillende redenen met de maatschappij gebroken hebben. Intelligent en helder scenario van David André Lang. De regie was een routineklus, maar de uitstekende acteerprestaties van beide hoofdrolspelers zijn subtiel en indringend.

Les jupons de la révolution - Talleyrand

1988 | Historische film, Biografie

Frankrijk 1988. Historische film van Vincent De Brus. Met o.a. Stéphane Freiss, Laurent Grévill, Ingrid Held, Daniel Langlet en Caroline Berg.

De meest dramatische momenten uit het leven van de volkomen amorele Charles de Talleyrand (1754-1838), die tegen zijn zin (hij werd door zijn ouders gedwongen vanwege zijn klompvoet) tot priester werd gewijd. Ondanks zijn scabreuze (een ma[KA4]itresse en een zoon) levenswandel, wordt hij bisschop en diplomaat; hij verrijkt zich schandelijk als gehaaid financieel expert. De nadruk wordt gelegd op de ene vrouw, Adela[KA3]ide (Held), van wie hij houdt. Indrukwekkende titelrolvertolking van Freiss. Onderdeel van een reeks van zes portretten over de Franse revolutie. Ook bekend als TALLEYRAND OU COMMENT LA HARGNE RÉVOLUTIONAIRE VINT À UN FILS DE L'ARISTOCRATIE.

Les Exploits d'un jeune Don Juan

1987 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1987. Komedie van Gianfranco Mingozzi. Met o.a. Claudine Auger, Serena Grandi, Marina Vlady, Fabrice Josso en François Perrot.

Verfilming van de erotische roman van Apollinaire. Een moeilijke en gewaagde onderneming die goed gelukt is: de scenarioschrijvers Carrière en Fleischmann hebben er geen pornofilm van gemaakt. Mingozzi brengt voortdurend de kunst van de suggestie in praktijk, hetgeen enigszins de pit aan het originele werk ontneemt met inbegrip van het vrijgevochten woordgebruik. Wat rest is een eerlijke poging zonder banaliteiten en met enkele venijnige kanttekeningen aan het adres van de burgerij anno 1914.

Le garde du corps

1983 | Komedie, Thriller, Drama

Frankrijk 1983. Komedie van François Leterrier en Francois Leterrier. Met o.a. Jane Birkin, Sami Frey, Gérard Jugnot, Nicole Jamet en Didier Kaminka.

Een employ[KA1]e op een huwelijksbureau wordt verliefd op een journaliste, die echter een aantrekkelijke weduwnaar verkiest boven hem. Hij ontdekt dat de eerdere vrouwen van zijn rivaal op verdachte wijze omkwamen met nalating van forse levensverzekeringen, en volgt zijn aangebedene op haar huwelijksreis naar Marokko om haar te beschermen. De thriller- komedie heeft een aardig scenario (Didier Kaminka en de regisseur), maar is met onvoldoende flair geregisseerd, terwijl Birkin en Jugnot de zoveelste varianten op overbekende typeringen brengen. Onderhoudend, maar nauwelijks verrassend, op Frey's rol als charmeur-killer na.

Tapage nocturne

1979 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1979. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Dominique Laffin, Joe Dallesandro, Bertrand Bonvoisin, Marie-Hélène Breillat en Bruno Devoldère.

Een getrouwde filmregisseuse verzamelt in hoog tempo eenmalige veroveringen tot ze haars ondanks verliefd wordt op een collega die haar na een verhouding vol spelletjes en rituelen zelf de bons geeft. De regisseuse schreef vanaf haar zeventiende jaar schandaalromans, werkte als actrice en scenarioschrijfster. De film loopt vast in clichés die weliswaar worden omgekeerd maar cliché's blijven. De hoofdrol zonder enige terughoudendheid van Laffin verdient een betere context, zoals ook bij andere rollen Breillats duidelijkste talent spelregie lijkt.

La File de Prague avec un sac très lourd

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Danielle Jaeggi. Met o.a. Thérèse Liotard, Michal Bat-Adam, Daniel Mesguich, Daniel Langlet en Michel Bardinet.

Een Tsjechisch meisje arriveert in Parijs met films, bandopnames en teksten die in haar land verboden zijn. Ze probeert de media te interesseren, maar die blijven onverschillig. Ze begint een relatie met Pierre, een Franse jongen, maar als ze hoort dat haar vriend, de maker van de clandestiene films, in Praag is gearresteerd besluit ze naar Tsjechoslowakije terug te keren. Deze sobere, thematisch interessante film blijft helaas iets te tam om echt te overtuigen en spendeert ook teveel tijd aan de oppervlakkig uitgewerkte relatie tussen het meisje en Pierre ten nadele van de originelere en meer belangrijke media-problematiek.

Trottoir des allongés

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Jean-Louis Daniel. Met o.a. Catherine Lecoq, Jacques Burloux, Carla Marlier, Daniel Langlet en François Michaux.

De 25-jarige Marcel verliest zijn baan en dwaalt doelloos door de straten. Hij maakt kennis met twee vrouwen en die kennismaking zal zijn leven diepgaand veranderen. De ene, Anita, is een depressieve zwerfster, net als hij. De andere, Barbara, is een rijke bourgeoise die voor de lol derderangshotels afschuimt. Deze deprimerende, lelijk gefotografeerde film is een emotieloze, intellectualistische stijloefening en daardoor hypocriet en zinloos. Desalniettemin bekroond op het festival van Hyères. Ook bekend als LA BOURGEOISE ET LE LOUBARD.

Il pleut toujours où c'est mouillé

1975 | Drama

Frankrijk 1975. Drama van Jean-Daniel Simon. Met o.a. Myriam Boyer, Sylvie Fennec, Jean Le Mouel, Jacques Serres en Jacques Portet.

Een heftige verkiezingsstrijd in een dorp in Lot-et-Garonne op het Franse platteland. Bloedige confrontaties tussen communisten en rechtse extremisten. Dit onvervalst linkse produkt, in de geest van '68, zet ons een poeslieve communistische aanhang voor tegenover het 'reactionaire' uitschot. Natuurlijk zijn zij het alleen die de arbeiders uitbuiten. Als devoot volgeling beschrijft de regisseur ons politieagenten die dichter bij de boeren staan dan bij de notabelen, én geeft hij een rooskleurig beeld van de 'solidariteit onder boeren'. Desondanks een goede beschrijving van het dagelijks leven op het platteland van destijds.