Faye Gatteau: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Olivier Olivier

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Agnieszka Holland. Met o.a. François Cluzet, Brigitte Roüan, Grégoire Colin, Marina Golovine en Jean-François Stévenin.

Holland gebruikt als uitgangspunt een ware gebeurtenis om te kunnen vertellen over welk drama zich afspeelt als een kind wordt vermist. Zij vertelt de roerende geschiedenis over een familie die uit elkaar valt, over de hoop en de enorme wilskracht van de moeder om te blijven geloven in een oplossing. Holland bracht hier en daar wat mooie esthetisch-lyrische momenten in de film aan maar vanaf het moment dat zij op de suspense overgaat - vanaf het moment dat haar camera de gangen van het politiebureau betreedt - verliest zij de greep op haar film en krijgt de kijker banaliteiten voorgeschoteld. Deze film, waarin de prestaties van Roüan, Cluzet en de jonge Colin, de ontdekking van L'ANNÉE DE L'ÉVEIL, alle lof verdienen, is, kortom, deels wel en deels niet geslaagd te noemen. Scenario van regisseur Holland en Régis Debray. Camerawerk van Bernard Zitzermann.

Une gare en or massif

1991 | Misdaad

Frankrijk 1991. Misdaad van Caroline Huppert. Met o.a. Véronique Genest, Daniel Duval, Stefano Madia, Marco Bisson en Jacques Matou.

Twee criminelen besluiten een goederenstation te overvallen en gaan eerst op verkenning uit. Helaas zijn ze niet al te briljant, waardoor ze zich het ene incident na het andere op de hals halen. Eigenlijk een bewerking van de roman [KL]Rue du Chat Crev[KA1]e[KLE] van Joseph Bialot, een expert op dit gebied. Bialot`s werk is vooral interessant dankzij een opmerkelijke combinatie van genres, waarnaar de kijker in deze tv-film echter tevergeefs zoekt. Enigszins aangedikt scenario, nogal wat onwaarschijnlijkheden, tamelijk onpersoonlijke regie en vrij oppervlakkige personages. Huppert is een geweldige actrice, maar dat betekent niet automatisch dat ze kan regisseren, of het nu voor het witte doek is (SIGNE CHARLOTTE) of, zoals in dit geval, voor de buis.

Trois années

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Fabrice Cazeneuve. Met o.a. Jacques Villeret, Sabine Azéma, Lucas Belvaux, Philippe Volter en Zouc.

Een nauwgezette en toegewijde verfilming van een werk van Anton Tsjechov. Het kostte een vrouw drie jaar, om van de man te houden waarmee zij is getrouwd, maar na verloop van tijd houdt hij niet meer van haar. Een traag verhaal dat het trieste en beklemmende leven van deze personages als centraal thema heeft. De film is eveneens ontzettend traag, want de wereld van de roman- en toneelschrijver is veeleer schools overgenomen dan opnieuw vormgegeven, en het grote talent van Villeret en Az[KA1]ema (Volter is onmogelijk) voorkomt niet dat de kijker zich gaat vervelen. Een te moeilijk onderwerp voor een jonge cineast (LE ROI DE LA CHINE)? Dit is meer de liefde in het tempo van de slak. Jacques Tournier en regisseur Cazeneuve schreven het scenario. De fotografie was in handen van Pierre-Laurent Chenieux.

Pause café, pause tendresse 2 : Une fleur pour ma mère

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Faye Gatteau, Frédéric Valade en Anna Gaylor.

Op een dag krijgt Jo[KA3]elle (Jannot) een telefoontje van F[KA1]elicit[KA1]e (Wouassi), een jonge Afrikaanse. Haar vriend Lo[KA3]ic (Valade) werd aangehouden. Er rusten zware verdenkingen op hem. De jongen, die al jarenlang niets meer van zijn moeder vernomen heeft, kan het leven in de gevangenis niet aan. Samen met Quentin (Marcellin), een opvoeder, tracht ze hem uit de gevangenis te krijgen. Op een ochtend krijgt ze bericht dat de jongen getracht heeft zelfmoord te plegen en dat hij zich in het hospitaal bevindt. Nieuwe uitdagingen voor maatschappelijke werkster Joëlle Calvet, die zich ditmaal moet verzetten tegen het logge gerechtelijke apparaat waar alle menselijkheid vreemd is. Maar ook familiale omstandigheden kunnen jongeren op de verkeerde weg helpen. Niets nieuws onder de zon, maar onderhoudend verteld. Georges Coulonges baseerde het scenario op zijn eigen roman. Fotografie van Jean-Paul Schwartz.