Roy Ward: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

The Ugly

1997 | Thriller, Horror

Nieuw-Zeeland​/​​Verenigde Staten 1997. Thriller van Scott Reynolds. Met o.a. Paolo Rotondo, Rebecca Hobbs, Jennifer Ward-Lealand, Roy Ward en Vanessa Byrne.

Fantasie, droom en werkelijkheid lopen grillig in elkaar over wanneer psychologe (Hobbs) probeert door te dringen in de zieke geest van seriemoordenaar (Rotondo). Reynolds' macabere eersteling is een oefening in kleurenleer waarin blauw, groen, rood en zwart fungeren als verborgen verteller (resp. kilte, veiligheid, gevaar en angst). Verontrustend, gewelddadig en bizar: Reynolds' fascinatie met het werk van landgenoot Peter Jackson (Bad tas). (VM/VPRO Gids)

The Prodigal Son

1995 | Korte film, Thriller

Nederland 1995. Korte film van Chris W. Mitchell. Met o.a. M. Boon, Rodney Beddall, William Sutton en Roy Ward.

Fantasie, droom en werkelijkheid lopen grillig in elkaar over wanneer psychologe (Hobbs) probeert door te dringen in de zieke geest van seriemoordenaar (Rotondo). Reynolds' macabere eersteling is een oefening in kleurenleer waarin blauw, groen, rood en zwart fungeren als verborgen verteller (resp. kilte, veiligheid, gevaar en angst). Verontrustend, gewelddadig en bizar: Reynolds' fascinatie met het werk van landgenoot Peter Jackson (Bad tas). (VM/VPRO Gids)

The Forbidden Quest

1993 | Avonturenfilm, Drama, Documentaire, Historische film

Nederland 1993. Avonturenfilm van Peter Delpeut. Met o.a. Joseph O'Conor en Roy Ward.

In 1905 vindt een Zuidpoolexpeditie plaats met de Hollandia, en de enige overlevende, de scheepstimmerman J.C. Sullivan wordt teruggevonden in een Iers dorpje in het jaar 1941. Hij vertelt zijn ongelooflijke verhaal, over moord en kannibalisme, waarbij op een bijzondere manier gebruik gemaakt wordt van authentieke documentaire opnames van de Zuidpool van begin 1900. Dit zorgt voor een prachtig visueel en boeiend geheel. Geheel in het Engels gesproken, gepresenteerd op het Filmfestival van Rotterdam in 1993. Scenario van Peter Delpeut. Het camerawerk is van Stef Tijdink.

Book

1993 | Drama

Nederland 1993. Drama van Chris M. Michell. Met o.a. Herman van Breda, Ricardo Da-costa, Dave Calderhead en Roy Ward.

In 1905 vindt een Zuidpoolexpeditie plaats met de Hollandia, en de enige overlevende, de scheepstimmerman J.C. Sullivan wordt teruggevonden in een Iers dorpje in het jaar 1941. Hij vertelt zijn ongelooflijke verhaal, over moord en kannibalisme, waarbij op een bijzondere manier gebruik gemaakt wordt van authentieke documentaire opnames van de Zuidpool van begin 1900. Dit zorgt voor een prachtig visueel en boeiend geheel. Geheel in het Engels gesproken, gepresenteerd op het Filmfestival van Rotterdam in 1993. Scenario van Peter Delpeut. Het camerawerk is van Stef Tijdink.

The Best Thing In Life

1992 | Drama, Experimenteel

Nederland 1992. Drama van Paul Ruven. Met o.a. Roy Ward, Ellen ten Damme, Amanda Redington, Tato Koteshvilli en Gerardjan Rijnders.

Somber, zwartgallig sociaal drama, gesitueerd rond het einde van de 20e eeuw wanneer AIDS en andere ongeneeslijke ziekten overheersen en geneesmiddelen enkel nog zwart worden verhandeld. Wie geen baan of een zwakke gezondheid heeft, wordt door de overheid geëlimineerd. Ward heeft gehoord dat hij niet lang meer te leven heeft, hij is aan de beurt om afgemaakt te worden maar net voor de executie wordt hij verliefd op Ten Damme. Het mooie, Romeo en Julia-achtige paar doet serieuze pogingen om de toekomsthel te overleven maar uiteindelijk verkiezen zij de gezamenlijke dood. Zesde film van Ruven in vier jaar tijd wordt maximal-minimal-movie genoemd, snel en goedkoop gedraaid en met een donkere vormgeving die de inhoudelijke aspecten overschaduwen. Als stijlfiguren gebruikt Ruven hier bijv. wisselende, schuivende zwarte panelen, die het beeldformaat wijzigen en de acteurs, nooit in close-up, in hun ruimte beperken. Engelse dialogen, maar dat stoort niet echt voor deze Nederlandse film want de geliefden zijn erg zwijgzaam. Ruven heeft heus wel wat in zijn mars, maar dit is allemaal veel te theatraal.

Modern Crimes

1992 | Experimenteel, Drama

Nederland 1992. Experimenteel van Alejandro Agresti. Met o.a. Alejandro Agresti, Adrian Brine en Roy Ward.

Somber, zwartgallig sociaal drama, gesitueerd rond het einde van de 20e eeuw wanneer AIDS en andere ongeneeslijke ziekten overheersen en geneesmiddelen enkel nog zwart worden verhandeld. Wie geen baan of een zwakke gezondheid heeft, wordt door de overheid geëlimineerd. Ward heeft gehoord dat hij niet lang meer te leven heeft, hij is aan de beurt om afgemaakt te worden maar net voor de executie wordt hij verliefd op Ten Damme. Het mooie, Romeo en Julia-achtige paar doet serieuze pogingen om de toekomsthel te overleven maar uiteindelijk verkiezen zij de gezamenlijke dood. Zesde film van Ruven in vier jaar tijd wordt maximal-minimal-movie genoemd, snel en goedkoop gedraaid en met een donkere vormgeving die de inhoudelijke aspecten overschaduwen. Als stijlfiguren gebruikt Ruven hier bijv. wisselende, schuivende zwarte panelen, die het beeldformaat wijzigen en de acteurs, nooit in close-up, in hun ruimte beperken. Engelse dialogen, maar dat stoort niet echt voor deze Nederlandse film want de geliefden zijn erg zwijgzaam. Ruven heeft heus wel wat in zijn mars, maar dit is allemaal veel te theatraal.

Sahara Sandwich

1991 | Thriller, Korte film, Drama, Experimenteel

Nederland 1991. Thriller van Paul Ruven. Met o.a. Jeroen Krabbé, Amanda Reddington, Willeke van Ammelrooy, Roy Ward en Kayla Nera.

Eerste speelfilm van de getalenteerde Ruven na zijn DE TRANEN VAN MARIA MACHITA, waarmee hij afstudeerde aan de Nederlandse Film en Televisie Academie, werd in een mum van tijd een thriller-achtige cultfilm. Een psychiater analyseert zonder moeilijkheden de problemen van zijn pati[KA3]enten maar is zelf niet in staat zijn persoonlijke problematiek op te lossen. Hij wordt bovendien verdacht van de verdwijning van drie vrouwen. Een duidelijke ode aan de film noir en de B-films uit Hollywood uit de periode 1940-1950. Mooi voorbeeld van minimale film: in nauwelijks drie dagen ingeblikt (door Argentijnse Nederlander Alejandro Agresti). Ruven schreef zelf het scenario.