Philippe March: cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Le Passé simple

1977 | Drama, Thriller

Frankrijk 1977. Drama van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Victor Lanoux, Anne Lonnberg, Vania Vilers en Philippe March.

Een vrouw lijdt na een auto-ongeval aan geheugenverlies. Haar pogingen om het verleden te reconstrueren worden tegengewerkt door haar echtgenoot. Dit overbekende uitgangspunt voor een psychologische thriller weet altijd weer te intrigeren.

Al piacere di rivederla

1976 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van Marco Leto. Met o.a. Ugo Tognazzi, Françoise Fabian, Miou-Miou, Alberto Lionello en Philippe March.

Een regeringsambtenaar moet de verdachte zelfmoord onderzoeken van een provinciale industrieel en christen-democratische partijbons, wiens weduwe zijn jeugdliefde was. Het blijkt moord te zijn geweest, maar zijn strijd tegen de corrupte bourgeoisie heeft geen ander resultaat dan dat de verloofde van de erfgenaam haar milieu de rug toekeert. Een teleurstellende film van de maker van IL VILLEGIATURE, die verrassingsloze satire richt op overbekende doelwitten en er zijn gemak van neemt. Tognazzi maakt nog iets van zijn hoofdrol, maar de actrices worden door de film zeer veronachtzaamd.

L' Assassin musicien

1974 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1974. Drama van Benoît Jacquot. Met o.a. Anna Karina, Joël Bion, Philippe March, Howard Vernon en Hélène Collomb.

Een paranoïde jongeman waant zich de beste violist ter wereld, maar veracht arrivisten die carrière weten te maken. Hij laat zich onderhouden door een jonge werkster, wie hij onbegrip voor zijn talent verwijt. Deze sobere, statische en opzettelijk trage debuutfilm van een leerling van Bresson en Duras, waarin wordt afgezien van dramatisering en psychologisering van de stof, laat met minutieuze exactheid en onder voortdurende herhaling gedragscodes zien op de manier van de moderne romanliteratuur. Hoewel interessant, komt de film onvoldoende los van de formalistische theorie om een eigen bestaansrecht te krijgen.

Où est passé Tom?

1971 | Thriller, Avonturenfilm

Frankrijk 1971. Thriller van José Giovanni. Met o.a. Rufus, Alexandra Stewart, Lucien Arnold, Jean Gaven en Paul Crauchet.

Een vrij degelijke thriller met Rufus als een man die in Genève voor een mensenrechtenorganisatie werkt. Zijn machteloosheid frustreert hem en daartoe aangespoord door een militante vriendin besluit hij daadwerkelijk op te treden en een door de mensenrechtenorganisatie geviseerde dictator neer te schieten... Afgezien van het originele basisidee is dit een conventionele, helaas weinig geloofwaardige thriller met een sterke hoofdrol van Rufus.

Les Amis

1971 | Drama

Frankrijk 1971. Drama van Gérard Blain. Met o.a. Philippe March, Yann Favre, Jean-Claude Dauphin en Nathalie Fontaine.

Een jongeman, Paul, kind van gescheiden ouders, vindt steun en vriendschap bij Philippe, een rijke industrieel. Een gevoelige, subtiele film waarin de relatie tussen deze twee, ieder op hun manier eenzame en contactarme mensen, centraal staat. Hoewel de totale tegenstelling tussen de twee (leeftijd, milieu, belangstellingssferen) ietwat geforceerd overkomt en de regie van Blain al te angstvallig controverses vermijdt, is dit toch een tedere, respect afdwingende debuutfilm.

Le tueur

1971 | Misdaad, Thriller

Italië​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1971. Misdaad van Denys de La Patellière. Met o.a. Jean Gabin, Fabio Testi, Bernard Blier, Uschi Glas en Félix Martin.

Een killer weet zich te laten overplaatsen van de gevangenis naar een psychiatrische inrichting en ontsnapt. Bij zijn opsporing komen een commissaris van de oude stempel, die op intuïtie vertrouwt, en zijn collega die voor moderne gecomputeriseerde aanpak is, met elkaar in conflict. De botsende opvattingen tussen Gabin en Blier zijn dankzij de acteurs boeiender dan de achtervolgingen waarbij de lijken zich voorspelbaar opstapelen. De regisseur schreef zelf het scenario. Het camerawerk is van Claude Renoir.

Sirocco d'Hiver

1969 | Drama

Hongarije​/​​Frankrijk 1969. Drama van Miklos Jancso. Met o.a. Jacques Charrier, Marina Vlady, Ewa Swann, Jozef Madaras en Philippe March.

Minder spektakel en meer verhaal dan in films van Jancso gebruikelijk is. Een revolutionair wordt door zijn kameraden gedood om symbool te worden voor een zaak waarin hij zelf niet meer geloofde. Het scenario - van regisseurs Francis Girod en Jacques Rouffio - blijft door de vormgeving nogal ondoorzichtig, maar de film intrigeert al van een afstand.

La Blonde de Pékin

1966 | Komedie

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Italië 1966. Komedie van Nicolas Gessner. Met o.a. Mireille Darc, Claudio Brook, Edward G. Robinson, Françoise Brion en Giorgia Moll.

Jonge vrouw met geheugenverlies wordt geïdentificeerd als geliefde van Chinese geleerde. Russische en Amerikaanse geheim-agenten willen haar aan het praten krijgen, Chinezen willen haar laten zwijgen. Spionage-komedie heeft de nodige actie maar concentreert zich vooral op de billen van Darc - met geheimzinnige tatoeering - die hoe fraai ook weinig expressief zijn. Aandeel van veteraan Robinson is gereduceerd tot edelfiguratie.

Les Pieds Nickelés

1964 | Komedie

Frankrijk 1964. Komedie van Jean-Claude Chambon. Met o.a. Charles Denner, Jean Rochefort, Michel Galabru, Micheline Presle en Francis Blanche.

Oplichterstrio faalt in al hun ondernemingen, maar slaagt er wel in om uit handen van de politiecommissaris te blijven. Tijdens het festival van Cannes geven ze zich uit voor Bulgaarse filmproducenten die een superspektakel gaan opzetten. Deze film van debutant - Philippe de Broca keek toe - mist de stijl en specifieke humor van de beroemde oude stripverhalen van Forton, maar de drie hoofdrollen spelen met vermakelijke verve.

Horace 62

1962 | Drama, Misdaad

Frankrijk​/​​Italië 1962. Drama van André Versini. Met o.a. Charles Aznavour, Giovanna Ralli, Raymond Pellégrin, Jean-Louis Trintignant en Danielle Godet.

Een generaties lange vendetta tussen twee Corsicaanse gangsterfamilies wordt uiteindelijk beslecht in Parijs. Het scenario verplaatst de wraaktragedie van Corneille van het oude Griekenland naar de moderne tijd, maar ook zonder deze culturele verwijzing maakte ex-acteur Versini van zijn regiedebuut een redelijk onderhoudende misdaadfilm. Alleen mist Aznavour het temperament voor de titelrol en hij wordt weggespeeld door andere acteurs.