Claudio Monteverdi

A comedia de Deus

1995 | Komedie, Erotiek

Portugal/Italië/Denemarken/Frankrijk 1995. Komedie van João César Monteiro en Joao Cesar Monteiro. Met o.a. João César Monteiro, Claudia Teixeira, Raquel Ascensão, Manuela De Freitas en Max Monteiro.

De al wat oudere Joao de Deus is de manager van een goedlopende ijssalon in Lissabon. De zaken gaan zo goed dat men van plan is een keten te openen in Frankrijk, Italië en Spanje. Joao is vrijgezel, houdt van vrouwen, maar kan ze maar moeizaam veroveren. Hij heeft een vreemde hobby.

The Baby of Mâcon

1993 | Drama

Frankrijk/Verenigd Koninkrijk/Nederland/Duitsland 1993. Drama van Peter Greenaway. Met o.a. Jeff Nuttall, Anna Nieland, Frank Egerton, Graham Valentine en Jessica Hynes.

In Mâcon wordt in de 17e eeuw een kind onbevlekt ontvangen. Ormond, de zus van het kind, geeft zich uit voor de maagdelijke moeder van de wonderbaarlijke zuigeling. Wanneer zij ook nog eens Fiennes, de zoon van bisschop Stone probeert te verleiden, wordt haar heiligschennende bedriegerij door de roomse kerk gruwelijk bestraft. Geschreven door Greenaway, met veel barokke toestanden in de vorm van levende tableaus. Opgenomen in één grote set met publiek en vertolkers en een overdaad aan draperieën. Uitdagend, zwartgallig, voor de liefhebbers van Greenaway een pareltje, voor anderen vervelend en oeverloos lang. Greenaway zelf beweert dat dit een film is over historische en hedendaagse kinderexploitatie. Die boodschap zit dan mogelijk verscholen achter een van de vele gordijnen. Gedraaid in Panavision-breedbeeld en Dolby-sound. Scenario van regisseur Greenaway. Camerawerk van Sacha Vierny.

Lamento di'Arianna

1993 | Drama, Muziek

Duitsland 1993. Drama van Hugo Niebeling.

Klaaglied van Agnes in experimentele filmvorm gegoten. Het begint in een mengeling van opnames van oude ruïnes en moderne bouwconstructies; mezzo-sopraan Mueller- Molinaro, door iedereen verlaten, declameert temidden ervan een Duitse tekst die geschreven is door Ottavio Rinnuccini en door Niebeling vertaald is. Halverwege de film wordt deze monoloog doorbroken door dezelfde dame, ditmaal heel chique uitgedost in een zeer luxueuze omlijsting, terwijl ze de originele Italiaanse tekst zingt op muziek gezet door Claudio Monteverdi. Deze dualiteit werkt zeer indringend en draagt bij tot een zeer bijzondere sfeer die nog benadrukt wordt door het contrast tussen beide decors. Een film die je niet gauw loslaat. De adembenemende beelden zijn van Igor Luther en Michael Haefter.

Ici, maintenant ou jamais

1990 |

1990. Robert Steijn, Boris Gerrets en Désirée Delauney. Met o.a. Boris Gerrets en Désirée Delauney.

Klaaglied van Agnes in experimentele filmvorm gegoten. Het begint in een mengeling van opnames van oude ruïnes en moderne bouwconstructies; mezzo-sopraan Mueller- Molinaro, door iedereen verlaten, declameert temidden ervan een Duitse tekst die geschreven is door Ottavio Rinnuccini en door Niebeling vertaald is. Halverwege de film wordt deze monoloog doorbroken door dezelfde dame, ditmaal heel chique uitgedost in een zeer luxueuze omlijsting, terwijl ze de originele Italiaanse tekst zingt op muziek gezet door Claudio Monteverdi. Deze dualiteit werkt zeer indringend en draagt bij tot een zeer bijzondere sfeer die nog benadrukt wordt door het contrast tussen beide decors. Een film die je niet gauw loslaat. De adembenemende beelden zijn van Igor Luther en Michael Haefter.

Orfeo

1985 | Muziek

Zwitserland/Italië/Canada/Frankrijk 1985. Muziek van Claude Goretta. Met o.a. Gino Quilico, Audrey Michael, Carolyn Watkinson, Eric Tappy en Danielle Borst.

De film is gebaseerd op een meesterlijke opera, die in het begin van de 17e eeuw geschreven werd door Claudio Monteverdi, onder de titel La Favola d'Orfeo. De Zwitserse regisseur Goretta volgt nauwgezet het origineel door de natuurlijke omgeving uit te sluiten en zijn aandacht te beperken tot het verhaal. Deze spectaculaire verfilming van Monteverdi's opera van de Griekse mythe over het huwelijk van een halfgod met een nymf heeft twee inspirerende positieve punten: het optreden van de Lyon Opera en het spel van Gino Quilico als Orpheus.

De deur van het huis

1985 | Komedie, Drama, Experimenteel

Nederland 1985. Komedie van Heddy Honigmann en Angiola Janigro. Met o.a. Titus Muizelaar, Johan Leysen, Anke van 't Hof, Catherine ten Bruggencate en Rop Poncin.

Twee mannen, Leysen en Muizelaar, wonen samen in een stedelijke nieuwbouwflat. Er zijn wat spanningen, problemen met een kat, een bovenbuurvrouw en een georganiseerde reis naar de Noordpool. Lange speelfilmdebuut van het duo Honingmann-Janigro zit volgepropt met symbolen van een 'afhankelijkheidsrelatie', door de Nederlandse pers nogal lovend onthaald met kwalificaties als 'een filosofische slapstick' of 'een post-moderne Laurel en Hardy'. Leysen en Muizelaar zetten knap de twee types neer in een benauwende sfeer, vrijwel alleen met vaste shots opgenomen.

Rubens, Schilder en Diplomaat

1977 | Biografie

België 1977. Biografie van Roland Verhavert. Met o.a. Johan Leysen, Nele van den Driessche, Ingrid de Vos, Dora van der Groen en Johan van der Bracht.

Rubensvisie van Hugo Claus (die het scenario en de dialogen schreef) met de nadruk op de mens boven de kunstenaar. Beslist geen documentaire noch historische biografie. Gedramatiseerd verhaal, wat in de stijl van de BBC-series: geen stylisering, geen abstractie, maar een klassieke stijl met echte decors en personages die vrij authentiek zouden moeten overkomen. Bombastisch, soms potsierlijk, vervelend, hakerige dialogen, te weinig dramatische hoogtepunten.

Mouchette

1966 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1966. Drama van Robert Bresson. Met o.a. Nadine Nortier, Jean Claude Guibert, Paul Hébert, Marie Susini en Marie Cardinal.

Een veertienjarig meisje is zowel thuis - met een stervende moeder en alcoholische vader - als op de dorpsschool geheel geïsoleerd. Als ze in de bossen wordt aangerand, haalt ze zich ook nog minachtende roddel op de hals en pleegt ze zelfmoord. Bresson verfilmde een roman van Georges Bernanos met een minimum aan dialoog en een afzien van ieder visueel effect. Deze klinische aanpak, gecombineerd met de passiviteit van de jonge hoofdpersoon, heeft een pervers prikkelende werking die tegen de feitelijke strekking ingaat.

Componist		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1995	A comedia de Deus
1993	The Baby of Mâcon
1993	Lamento di'Arianna
1990	Ici, maintenant ou jamais
1985	Orfeo
1985	De deur van het huis
1977	Rubens, Schilder en Diplomaat
1966	Mouchette

name

email

mijn instellingen