Luigi Kuveiller

Papa Giovanni - Ioannes XXIII

Italië 2002. Biografie van Giorgio Capitani. Met o.a. Edward Asner, Michael Mendl, Claude Rich, Sydne Rome en Roberto Accornero.

Il ritorno del piccolo lord

Italië​/​​Duitsland 2000. Drama van Giorgio Capitani. Met o.a. Francesco De Pasquale, Mario Adorf, Catherine Spaak, Marianne Sägebrecht en Robert Jaboni.

Na de tragische dood van zijn vader trekt de vijftienjarige Christian bij zijn bemiddelde opa Carl in. Als Carl verliefd wordt op de charmante weduwe Veronica, die zich echter ontpopt als oplichtster en er vandoor gaat met zijn vermogen, trekt Christian met zijn opa naar het eiland Ischia, waar zijn moeder als verpleegster werkt. Achter zijn computer zoekt Christian naar een list om het geld weer van Veronica afhandig te maken.

La partita

Italië 1987. Avonturenfilm van Carlo Vanzina. Met o.a. Faye Dunaway, Jennifer Beals, Matthew Modine en Corinne Clery.

Vamp Dunaway speelt de harteloze gravin Wallenstein, die nog nooit aan de speeltafel verloren heeft. Zo is zij ook in het bezit gekomen van het Venetiaanse palazzo van de adellijke familie Sacredo, inclusief het erfdeel van de onstuimige jonge Adlige (Modine). De vrouw die van de duivel bezeten lijkt te zijn, biedt hem aan het tegen haar op te nemen: zijn erfdeel terug als hij wint en haar lijfeigene als hij verliest. Als hij erop ingaat, blijkt zij te machtig en hij slaat op de vlucht, waarna zij hem door Europa achtervolgt. Wat een onderhoudende kostuumfilm had kunnen zijn, is een chaotisch geheel met nodeloos bloot en slecht dialoog. Jammer. De regisseur, Enrico Vanzina, Giacomo Battiato en Livia Giampalmo bewerkten een roman van Alberto Ongaro tot scenario. Camerawerk van Luigi Kuveiller.

Italian Fast Food

Italië 1986. Komedie van Lodovico Gasparini. Met o.a. Sergio Vastano, Enzo Braschi, Carlo Pistarino en Susanna Messaggio.

Een stompzinnige film over een door Calabriërs gerunde eettent à la MacDonalds. Wanneer de eigenaar zijn Arabische en Afrikaanse koks kwijt raakt, neemt hij zijn luie zwager en de toiletjuffrouw in dienst. Er valt te 'genieten' van verschillende chaotische subplots en de onvermijdelijke scènes met ruim bedeelde vrouwen met uitstulpende boezems en andere ongein. Zo snel mogelijk vergeten. Scenario van Carlo en Enrico Vanzina, Lorenzo Beccati en Ezio Greggio. Camerawerk van Luigi Kuveiller.

Quo Vadis

Italië 1985. Historische film van Franco Rossi. Met o.a. Klaus Maria Brandauer, Frederic Forrest, Max von Sydow, Cristina Raines en Barbara DeRossi.

Naar de gelijknamige roman van de Poolse schrijver Sienkiewicz, die in 1905 de Nobelprijs voor literatuur kreeg. Deze televisiefilm met internationale bezetting gaat over drie gebeurtenissen die plaatsvonden tussen 64-67 n.Chr., toen Nero regeerde over het Romeinse keizerrijk: de brand van Rome, de vervolging van de Christenen en de samenzwering van Piso. Prachtig geënsceneerd en schitterend van fotografie. De in Amerika uitgebrachte versie is bekort tot 200m.

Lo Squartatore di New York

Italië 1982. Horror van Lucio Fulci. Met o.a. Jack Hedley, Almanta Keller, Howard Ross, Andrew Painter en Paolo Malco.

Een combinatie van een horror-sickie en een thriller, waarin de titelfiguur het voornamelijk op jongedames gemunt heeft en daarbij op bijzonder bloederige wijze te werk gaat; de scène waarin een vrouw een gebroken fles in haar kruis geduwd krijgt gaat écht te ver. Kortom: een zeer onfrisse en bovendien slecht geconstrueerde film. Ook bekend als THE NEW YORK RIPPER.

Who Finds A Friend Finds A Treasure

Italië​/​​Verenigde Staten 1981. Avonturenfilm van Sergio Corbucci. Met o.a. Bud Spencer, Terence Hill, John Fujioka en Louise Bennett.

Twee avonturiers horen van het bestaan van een oorlogsschat op een eiland in de Stille Oceaan, waar ze in conflict komen met moderne piraten die de lokale bevolking terroriseert, en met een oude Japanse soldaat die niet weet dat de Tweede Wereldoorlog voorbij is. Uiteindelijk gaan zowel de schat als een kostbaar van de eilandbewoners gekregen godenbeeld aan hun neus voorbij. De formule van de komische knokfilms met het sterduo Spencer-Hill is begin jaren tachtig ietwat sleets geworden. Wel is de vormgeving, in hun veertiende gezamenlijke film, ditmaal zorgvuldiger dan gemiddeld. Opgenomen op Key Biscayne in Florida.

Chi trova un amico, trova un tesoro

Italië​/​​Verenigde Staten 1981. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Bud Spencer, Terence Hill, John Fujioka en Louise Bennett.

Twee avonturiers horen van het bestaan van een oorlogsschat op een eiland in de Stille Oceaan, waar ze in conflict komen met moderne piraten die de inboorlingen terroriseren, en met een oude Japanse soldaat die niet weet dat de oorlog voorbij is. Uiteindelijk gaan zowel de schat als een kostbaar van de eilandbewoners gekregen godenbeeld aan hun neus voorbij. De formule van de komische knokfilms met het sterduo is begin jaren '80 nogal sleets geworden. Een iets zorgvuldiger vormgeving dan gemiddeld - zoals in Chi trova - maakt voor de waardering dan weinig meer uit. Scenario van Mario Amendola en regisseur Corbucci.

Mi faccio la barca

Italië 1980. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Laura Antonelli, Johnny Dorelli, Christian De Sica, Daniela Poggi en Carridi Nardulli.

Een tandarts heeft een plezierboot gekocht en wil met zijn kinderen op de Middellandse Zee gaan varen. Zijn ex-echtgenote gaat ook mee om haar kroost tegen de geringe schipperskunde van de vader te beschermen, met als resultaat een verzoening en een schipbreuk. Deze eigentijdse variant op de Italiaanse komedie heeft onvoldoende vondsten en voert ook de afgetrapte grappen uiterst mat uit. De dialoog tussen de voormalige echtelieden is vermoeiend gekissebis. Antonelli blijkt geen comédienne en is - erger nog - uiterst onflatteus in beeld gebracht. Het scenario is van Bruno Corbucci, Ernesto Gastaldi en Mario Almendola. Het camerawerk is van Luigi Kuveiller.

Odds and Evens

Italië 1978. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Terence Hill, Bud Spencer, Luciano Catenacci, Marisa Laurito en Kim McKay.

Italianen Bud Spencer en Terence Hill werden in de jaren zestig en zeventig wereldberoemd met kolderieke spaghettiwesterns waarin het duo steevast een stel licht ontvlambare avonturiers neerzette dat zich met gooi- en smijtwerk door een cartoonesk gewelddadig scenario baande. Pari e dispari, internationaal uitgebracht als Odds and Evens, speelt in hedendaags Florida waar Hill en Spencer twee halfbroers verbeelden die als zelfgekroonde gezagsdragers voor de vuist weg een gokimperium oprollen. De beste momenten in deze sinaasappelwestern zijn uiteraard de gevechten - onder andere tussen de heren zelf - met een bar- en bootgevecht als uitschieters. Heerlijke pulp.

Goodbye and amen

Italië 1978. Thriller van Damiano Damiani. Met o.a. John Forsythe, Claudia Cardinale en Tony Musante.

Goodbye and amen (voor de binnenlandse markt ondertiteld als L'uomo della CIA) is een spannende maar bij vlagen komische thriller waarin twee ogenschijnlijke losse verhaallijnen ingenieus door elkaar worden gevlecht. Na wat prachtbeelden van Rome in vogelvlucht zien we hoe een aldaar gestationeerde CIA-agent (Tony Musante) voorbereidingen treft voor een politieke aanslag. Op hetzelfde moment maakt een meedogenloze schutter het plaatselijke Hiltonhotel onveilig. Al met al ziet het er luchtig uit maar regisseur Damiani houdt de toon luchtig, en neemt ruim de tijd om uit te leggen wat het verband is tussen twee gewelddadige acties. Intussen kan hij het niet laten om de politie- met name potsierlijk uitgedoste terroristenbestrijders-belachelijk te maken. Claudia Cardinale is verrukkelijk als de gegijzelde hotelgast die het hoofd koel weet te houden.

Giallo Napoletano

Italië 1978. Thriller van Sergio Corbucci. Met o.a. Marcello Mastroianni, Ornella Muti, Michel Piccoli, Renato Pozzetto en Capucine.

Een Napolitaanse mandolinespeler krijgt opdracht te spelen onder het balkon van een man, die prompt daarop zelfmoord pleegt. Dat is de start van een mysterieuze intrige; de slachtoffers hopen zich op en de muzikant moet de schuldige zien te vinden vóór de verdenking van de politie op hem valt. Deze kleurrijke, komische thriller heeft een ingenieus scenario en een briljante rolbezetting. De voornaamste prestatie is dat Corbucci ondanks alle grappen, die niet allemaal even geslaagd zijn - Mastroianni in travestie is bepaald niet leuk -de spanning en de nieuwsgierigheid weet vast te houden. Het scenario is van Corbucci, Giuseppe Catalanos en Elvio Porta. Het camerawerk is van Luigi Kuveiller.

Goodbye & Amen - L'uomo della CIA

Italië 1977. Thriller van Damiano Damiani. Met o.a. Tony Musante, Claudia Cardinale, John Forsythe, Renzo Palmer en John Steiner.

CIA-agent John Dhannay (Musante) gaat naar Rome om een politieke moord in een Afrikaans land voor te bereiden. Zijn opzet wordt doorkruist doordat er plotseling een vriend opduikt, een man van de Amerikaanse ambassade, die het betreffende Afrikaanse land waarschuwt voor de aanslag. Later sluit hij zich met twee gijzelaars op in een kamer in het Hilton. Een spannende, goed in elkaar gestoken film. Scenario van Nicola Badalucco en de regisseur naar een roman van Francis Cliford. Camerawerk van Luigi Kuveiller.

L'altra meta del cielo

Italië 1976. Komedie van Franco Rossi. Met o.a. Adriano Celentano, Monica Vitti, Venantino Venantini, Glauco Onorato en Paolo Paolini.

Op een vlucht naar Australië ontmoet priester Celentano de aantrekkelijke Vitti. Eenmaal down-under, blijkt dat Vitti haar brood in een down-under positie verdient. Pater Celentano doet er alles aan om de zondige vrouw op het rechte pad te krijgen. Onderhoudende, wat oubollige klucht naar het boulevardstuk Romancero van Jacques Deval door Maurizio Costanzo, Augusto Caminito, en regisseur Rossi tot scenario bewerkt en verplaatst naar de tijd van rond 1975. Luigi Kuveiller stond achter de camera.

Profondo rosso

Italië 1975. Thriller van Dario Argento. Met o.a. David Hemmings, Daria Nicolodi, Gabriele Lavia, Macha Méril en Clara Calamai.

Legendarische horrorcineast Dario Argento (1940) brak in 1975 door tot de hoogste regionen van het drukbevolkte murder/horror-mystery giallo-genre met deze Deep Red. Multitalent Hemmings, later regisseur van The A-Team en Airwolf, speelt de opgejaagde pianist die tegen wil en dank wordt geconfronteerd met allerhande akelige hak- en steekmoorden. Actrice Daria Nicolodi is de reddende engel, ook buiten de set want zij zou een jaar later Argento's dochter Asia Argento op de wereld zetten. Beroemd vanwege de minutieus uitgewerkte moordscènes.

Flesh for Frankenstein

Frankrijk​/​​Italië 1973. Horror van Antonio Margheriti en Paul Morrissey. Met o.a. Udo Kier, Joe Dallesandro, Monique Van Vooren en Arno Jürging.

Baron Frankenstein - getrouwd met zijn eigen zuster en vader van twee kinderen - probeert perfecte man en vrouw te creëren om via hen een nieuw ras te kweken. Mede door toedoen van anarchistische huisknecht mislukt het experiment en wordt een volledig bloedbad, waarbij alleen de kinderen overleven die de familietraditie zullen voortzetten. Horrorlegende is weinig geschikt doelwit voor 'camp-humor' die smakeloos en al te melig uitpakt. Film werd in 3D opgenomen, maar niet zo in de theaters uitgebracht. Mogelijk maakt het effect van de toeschouwer in de schoot rollende bloedige ledematen, uit de hand gelopen flauwiteit iets werkzamer. Ook bekend als FLESH FOR FRANKENSTEIN, MONSTRO E IN TAVOLA...BARON FRANKENSTEIN, THE FRANKENSTEIN EXPERIMENT, WARHOL'S FRANKENSTEIN, UP FRANKENSTEIN en THE DEVIL AND DOCTOR FRANKENSTEIN.

Sbatti il mostro in prima pagina

Italië​/​​Frankrijk 1972. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Gian Maria Volonté, Fabrio Garriba, Laura Betti, Carla Tatò en Jacques Herlin.

Een rechtse krant maakt grote ophef over de moord op een bourgeoise, waarvan een militante linkse minnaar wordt verdacht, om daarmee de aanstaande verkiezingen te be[KA3]invloeden. Een hoofdredacteur ontdekte de ware schuldige, maar houdt dit geheim tot na de verkiezingen. Deze scherpe aanklacht tegen manipulatie door een aan de machthebbers gebonden pers, verliest aan effectiviteit door de aandacht voor slechts [KA1]e[KA1]en `schurk`: de door Volont[KA1]e gespeelde hoofdredacteur. Dat maakt de film wel tot een sterk drama, maar een met een zwak betoog. (Bellocchio nam de regie over na begin van opnamen van debuterende scenario-schrijver Sergio Donati).

Avanti!

Verenigde Staten​/​​Italië 1972. Komedie van Billy Wilder. Met o.a. Jack Lemmon, Juliet Mills, Clive Revill, Edward Andrews en Gianfranco Barra.

Multimiljonair Wendell Armbruster III (Lemmon) arriveert op het schiereiland Ischia nabij Napels voor de formaliteiten rondom de repatriëring van het lichaam van zijn vader die is omgekomen bij een auto-ongeluk. Tot zijn verbazing ontdekt hij dat diens medepassagiere die eveneens omkwam, al jaren de minnares van zijn vader was. Haar dochter Pamela Pigott (Mills) is ook ter plaatse en wist evenmin van de verhouding af. Er liggen afpersers op de loer die geld zien in het zaakje, terwijl hotelmanager Carlo Carlucci (Revill) zorgt dat zijn familie ook een graantje mogen meepikken. Grandioze Wilder-komedie, die voortraast met de snelheid van een trein. Zeer leuke dialogen en one-liners verhullen de lengte van de film. Alle acteurs zijn schitterend, en de locaties werden aanlokkelijk in beeld gebracht door Luigi Kuveiller. Het scenario baseerden Wilder en I.A.L. Diamond op een toneelstuk van Samuel Taylor. Een film die je steeds weer kunt zien. Camerawerk van Luigi Kuveiller.

Michele Strogoff

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1970. Avonturenfilm van Eriprando Visconti. Met o.a. John Phillip Law, Mimsy Farmer, Hiram Keller, Delia Boccardo en Elisabeth Bergner.

Deze verfilming van de avonturenroman van Jules Verne is groots aangepakt en zorgvuldig aangekleed, maar mist - behalve voor wie het verhaal nog niet kent - iedere vorm van spanning. De heldenrollen van Law en Farmer zijn uitermate flets, de schurken Keller en Boccardo zijn niet alleen kleurrijker maar ook aanzienlijk mooier, zodat de interesse zich naar hen verplaatst. De legendarische Bergner maakt een weinig opvallende come-back als moeder Strogoff. De versies uit 1935 en 1956 zijn superieur. Scenario van Giampiero Bona, Ladislas Fodor, Stefano Strucchi, Georges Launer, Albert Kantof en regisseur Visconti. Camerawerk van Luigi Kuveiller. Ook bekend als MICHEL STROGOFF.

Toh, è morta la nonna

Italië 1969. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Carole André, Peter Chatel, Valentina Cortese, Riccardo Garrone en Ray Lovelock.

De op een erfenis beluste nazaten zijn bijeen aan het sterfbed van hun rijke grootmoeder en komen een voor een op mysterieuze wijze om het leven. Een maoïstische kleinzoon wordt verdacht, maar de grootvader zelf is de schuldige. Na tientallen jaren wil hij eindelijk zijn verhouding met de huishoudster in de openbaarheid brengen. Deze interessante poging om met 'Engelse' zwarte humor de Italiaanse komedietraditie te doorbreken, is visueel van hoge kwaliteit door het Bauhaus-achtige decor, de aangepaste statische fotografie en mechanische enscenering. Echt leuk wordt de film zelden.

A ciascuno il suo

Italië 1967. Drama van Elio Petri. Met o.a. Gian Maria Volonté, Irene Papas, Gabriele Ferzetti, Salvo Randone en Luigi Pistilli.

In een klein Siciliaans stadje worden twee mannen vermoord. Het motief lijkt wraak te zijn en al snel worden drie verdachten gearresteerd. De jonge professor Paolo Laurana is ervan overtuigd dat de mannen onschuldig zijn en besluit, in de door de maffia gecontroleerde gemeente, op zoek te gaan naar de waarheid. De film weet niet helemaal de toon van de roman van Leonardo Sciascia te treffen en is beurtelings een sociale aanklacht, een politiefilm en een noodlotsdrama, maar weet in die samenstellende delen wel te boeien.