Franck Lapersonne: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Une qui promet
Frankrijk 1994. Komedie van Marianne Lamour. Met o.a. Lambert Wilson, Cécile Pallas, Naka, Denise Provence en Franck Lapersonne.
Franck Lapersonne: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Une qui promet
 Marianne Lamour, 1994
Le prix d'une femme
Zwitserland/​Canada/​Frankrijk 1993. Drama van Gérard Krawczyk. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, Suchitra Pillai-Malik, Franck Lapersonne, Serge Dupire en David John Pope.
Franck Lapersonne: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Le prix d'une femme
 Gérard Krawczyk, 1993
Secret de famille
Frankrijk 1992. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Véronique Genest, Bruno Pradal, Paul Crauchet, André Marcon en Pierre-Marie Escourrou.
Franck Lapersonne: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Secret de famille
 Hervé Baslé, 1992
Pognon sur rue
Frankrijk/​Zwitserland 1991. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Daniel Prévost, Franck Lapersonne, Marie Lenoir, Georges Staquet en Muse Dalbray.
Franck Lapersonne: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Pognon sur rue
 Jean-Louis Bertucelli, 1991
Palace
Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.
Franck Lapersonne: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Palace
 Jean-Michel Ribes, 1989

Une qui promet

1994 | Komedie, Muziek

Frankrijk 1994. Komedie van Marianne Lamour. Met o.a. Lambert Wilson, Cécile Pallas, Naka, Denise Provence en Franck Lapersonne.

De mooie, jonge Pallas is bezeten door muziek. In haar vrije tijd treedt ze op als manager voor de Afrikaanse groep [KL]Les Tam-Tams Noirs[KLE]. Ze heeft een geniaal idee voor een grootse publiciteitsstunt. Tijdens het offici[KA3]ele bezoek van een Afrikaanse minister aan Frankrijk, zal ze haar groep onaangekondigd laten optreden. De onderhandelingen tussen de minister en zijn Franse collega mislukken en [KL]Les Tam-Tams Noirs[KLE] worden ervoor aansprakelijk gesteld. Bovendien worden ze beschuldigd van spionage. Lichtvoetige muzikale komedie met ge[KA3]engageerde tintjes (de ministers onderhandelen over de verkoop van uranium aan Afrika). Ontspannend maar erg ambitieus. De acteurs leveren aanvaardbaar werk af, maar het scenario van Lamour, Hélène Weigand en Patrick Laurent wil teveel hooi op de vork nemen en schiet daardoor het doel voorbij. Goede muzikale nummers voor liefhebbers van Afro-muziek. Fotografie van Jean-Jacques Flori. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Le prix d'une femme

1993 | Drama

Zwitserland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1993. Drama van Gérard Krawczyk. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, Suchitra Pillai-Malik, Franck Lapersonne, Serge Dupire en David John Pope.

In Indië voor de opnamen van een publiciteitsfilm, wordt regisseusse Leroy-Beaulieu onverwachts geconfronteerd met de plaatselijke zeden en gewoonten. Alles begint met de vreemde ontmoeting met Pillai-Malik die smeekt om een rol in haar film. Voor haar is het een kwestie van leven of dood. De geëmancipeerde Française gelooft het verhaal van het meisje niet. Dat kan volgens haar niet meer aan het eind van de 20e eeuw. Een cultuurschok die de toeschouwer versteld doet staan. Het gegeven is sterker dan de uitwerking, die eerder traditioneel alle exotische clichés volgt. Krawczyk schreef het scenario samen met Odile Barsky, Chantal Pelletier, Jean- Pierre Sinapi en Daniel Tonachella. Opgenomen op Sri Lanka door Gérard de Battista.

Secret de famille

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Véronique Genest, Bruno Pradal, Paul Crauchet, André Marcon en Pierre-Marie Escourrou.

Franse soap op zijn best met het levensverhaal van weesmeisje Genest dat zwanger wordt van Escourrou als oudste zoon van rijke boer en molenaar Crauchet. Hij laat haar in de steek, verongelukt en Genest trouwt met zijn jongere broer Marcon. Tijdens WO I wordt die als vermist opgegeven maar hij keert twintig jaar later terug en Genest heeft al die tijd alleen voor de opvoeding van haar twee kinderen gezorgd en het familiefortuin nog aanzienlijk uitgebreid. Het verhaal eindigt met WO II, nadat Genest nog een verhouding heeft met de joodse wapenhandelaar Karmann. Haar dochter is inmiddels getrouwd met dokter Pradal die in het verzet zit, terwijl haar zoon Orcier collaboreert. Alle ingrediënten van een goed melodrama ontbreken niet tot en met de finale verdrinkingsdood van Genests kleindochtertje. Mooi in beeld gebracht hoewel de statische schoonheid van landschappen en bepaalde scènes een wat monotone indruk laten. Glansrol van Genest. Pradal overleed in 1992, net na het beëindigen van de opnames.

Pognon sur rue

1991 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Drama van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Daniel Prévost, Franck Lapersonne, Marie Lenoir, Georges Staquet en Muse Dalbray.

Prévost is een gehaaide makelaar in onroerende goederen. Steeds weer slaagt hij erin om zelfs de meest koppige huurder uit een pand te verdrijven wanneer dit voor afbraak bestemd is. Momenteel gaan de zaken achteruit, maar Prévost is ervan overtuigd dat het maar tijdelijk is. Dan verschijnt inderdaad Lapersonne, een meedogenloze zakenman die voor het Coge-2000- bureau werkt. Zij willen een heel pand in het oude Parijs platleggen om er nieuwbouw op te zetten. De lage kantjes van makelaars worden op pijnlijke wijze blootgelegd in deze satire, die eerder bitter doet lachen. De acteurs presteren op niveau en het scenario van Christian Biegalsky, Eric Kristy en Bertucelli tracht taboes te doorbreken, maar gaan net niet ver genoeg. Fotografie van Paul Bonis.

Palace

1989 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1989. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Blanc, Jean Carmet, Darry Cowl en Eva Darlan.

Dit gedrocht bestaat uit een aantal scenes waartussen de titel het enige verband vormt, aangezien ze zich in een etablissement met een aantal zeer gevarieerde en vooral seksueel provocerende attracties afspelen. De totale afwezigheid van een scenario kan niet goedgemaakt worden door de acteurs, die te goed zijn voor deze logge en vulgaire komedie. De auteur komt uit de wereld van het toneel of, om precies te zijn, het kleinkunsttheater, maar niets van wat hij op het witte doek of de TV geproduceerd heeft voegt ook maar iets aan zijn toneelwerk, dat hem terecht beroemd gemaakt heeft, toe. Daar komt dan nog eens de verschrikkelijk vlakke regie bij, waardoor de film meer weg heeft van een soort revue, waarin iedereen drie korte optredens doet om vervolgens weer te verdwijnen. Meer verbijsterend dan

imdb: Zoek Franck Lapersonne op IMDB