Tom Novembre

Le 17 juillet 1994 entre 22 et 23H00

Frankrijk 2005. Korte film van Steff Gotkovski. Met o.a. François Hadji-Lazaro, Tom Novembre en Samir Akalay.

Le ventre de Juliette

Frankrijk​/​​Spanje​/​​Luxemburg 2003. Drama van Martin Provost. Met o.a. Julie-Marie Parmentier, Stéphane Rideau, Carmen Maura en Tom Novembre.

Onvoorzichtig bonken met vriendje Mathias (Rideau) leert de twintigjarige Juliette (Parmentier): eigen schuld, dikke bult. De jonge pappie in spe ziet weinig heil in het vaderschap, moeder (Maura) wordt er even niet goed van en zuslief heeft de ambitie om voor Juliette een passende co-opvoeder te vinden. Mede dankzij een oudere man (aardige bijrol van Tom Novembre) probeert Juliette de precaire situatie toch het hoofd te bieden. Voorloper van het Amerikaanse succes Juno (2007) volgt een topzwaar probleemscenario en blijft dankzij Parmentier nog net interessant.

Azzurro

Italië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 2000. Drama van Denis Rabaglia. Met o.a. Paolo Villaggio, Francesca Pipoli, Marie-Christine Barrault, Renato Scarpa en Julien Boisselier.

Onvoorzichtig bonken met vriendje Mathias (Rideau) leert de twintigjarige Juliette (Parmentier): eigen schuld, dikke bult. De jonge pappie in spe ziet weinig heil in het vaderschap, moeder (Maura) wordt er even niet goed van en zuslief heeft de ambitie om voor Juliette een passende co-opvoeder te vinden. Mede dankzij een oudere man (aardige bijrol van Tom Novembre) probeert Juliette de precaire situatie toch het hoofd te bieden. Voorloper van het Amerikaanse succes Juno (2007) volgt een topzwaar probleemscenario en blijft dankzij Parmentier nog net interessant.

Les infortunes de la beauté

Frankrijk 1999. Drama van John Lvoff. Met o.a. Arielle Dombasle, Maria de Medeiros, Thibault de Montalembert, Jean-Philippe Écoffey en Louis-Do de Lencquesaing.

Onvoorzichtig bonken met vriendje Mathias (Rideau) leert de twintigjarige Juliette (Parmentier): eigen schuld, dikke bult. De jonge pappie in spe ziet weinig heil in het vaderschap, moeder (Maura) wordt er even niet goed van en zuslief heeft de ambitie om voor Juliette een passende co-opvoeder te vinden. Mede dankzij een oudere man (aardige bijrol van Tom Novembre) probeert Juliette de precaire situatie toch het hoofd te bieden. Voorloper van het Amerikaanse succes Juno (2007) volgt een topzwaar probleemscenario en blijft dankzij Parmentier nog net interessant.

La patinoire

Italië​/​​België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Jean-Philippe Toussaint. Met o.a. Tom Novembre, Mireille Perrier, Marie-France Pisier, Bruce Campbell en Dolorès Chaplin.

Onvoorzichtig bonken met vriendje Mathias (Rideau) leert de twintigjarige Juliette (Parmentier): eigen schuld, dikke bult. De jonge pappie in spe ziet weinig heil in het vaderschap, moeder (Maura) wordt er even niet goed van en zuslief heeft de ambitie om voor Juliette een passende co-opvoeder te vinden. Mede dankzij een oudere man (aardige bijrol van Tom Novembre) probeert Juliette de precaire situatie toch het hoofd te bieden. Voorloper van het Amerikaanse succes Juno (2007) volgt een topzwaar probleemscenario en blijft dankzij Parmentier nog net interessant.

La revanche de Lucy

Burkina Faso​/​​Frankrijk 1998. Komedie van Janusz Mrozowski. Met o.a. Désiré Koumsongo, Adrienne Koutouan, Aïssa Maïga, Tom Novembre en Ann-Gisel Glass.

Onvoorzichtig bonken met vriendje Mathias (Rideau) leert de twintigjarige Juliette (Parmentier): eigen schuld, dikke bult. De jonge pappie in spe ziet weinig heil in het vaderschap, moeder (Maura) wordt er even niet goed van en zuslief heeft de ambitie om voor Juliette een passende co-opvoeder te vinden. Mede dankzij een oudere man (aardige bijrol van Tom Novembre) probeert Juliette de precaire situatie toch het hoofd te bieden. Voorloper van het Amerikaanse succes Juno (2007) volgt een topzwaar probleemscenario en blijft dankzij Parmentier nog net interessant.

L'amour à l'ombre

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Venault. Met o.a. Tom Novembre, Yves Afonso, Bernadette Lafont, Elise Tielrooy en Tansou.

Onvoorzichtig bonken met vriendje Mathias (Rideau) leert de twintigjarige Juliette (Parmentier): eigen schuld, dikke bult. De jonge pappie in spe ziet weinig heil in het vaderschap, moeder (Maura) wordt er even niet goed van en zuslief heeft de ambitie om voor Juliette een passende co-opvoeder te vinden. Mede dankzij een oudere man (aardige bijrol van Tom Novembre) probeert Juliette de precaire situatie toch het hoofd te bieden. Voorloper van het Amerikaanse succes Juno (2007) volgt een topzwaar probleemscenario en blijft dankzij Parmentier nog net interessant.

An American Werewolf in Paris

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1997. Horror van Anthony Waller. Met o.a. Tom Everett Scott, Julie Delpy, Julie Bowen, Phil Buckman en Pierre Cosso.

Vervolg op de geestige weerwolfkomedie en klassieker An American werewolf in London van John Landis uit 1981. Dit vervolg is eigenlijk een remake waarin de zetten herhaald worden met superieure digitale technologie. De transformatie mens-wolf ziet er daardoor gelikter uit maar de plot (jonge toeristen worden overrompeld en geïnfecteerd door weerwolven) en sleutelscènes zijn direct overgenomen van het origineel. Een redelijke, in de tweede helft matige film, die bovendien onderdoet voor menig genregenoot door gebrek aan zelfspot.

Grossesse nerveuse

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Komedie van Denis Rabaglia. Met o.a. Tom Novembre, Sabine Haudepin, Isabelle Townsend, Catherine Samie en Patrick Braoudé.

Martin (Novembre) is vertegenwoordiger van een fabrikant van hondenvoer. Hij heeft een hekel aan viervoeters, wat tot spanningen leidt met zijn baas. Het wordt nog erger als hij erachter komt dat het Britse au-pair-meisje Sally (Townsend) na een avontuurtje van [KA1]e[KA1]en nacht met hem, zwanger is. Het meisje is vastbesloten haar kind alleen groot te brengen. Martin gaat Sally opzoeken, niet alleen om het vaderschap op te eisen, maar ook omdat hij verliefd is op haar. Hij heeft alleen geen rekening gehouden met zijn moeder (Samie), en zijn ex-vrouw Genevi[KA2]eve (Haudepin). Een nogal naïeve fabel over de verantwoordelijkheden van het ouderschap, voorspelbaar en vol kunstmatig aandoende wendingen. Rabaglia schreef zelf het scenario, maar zijn film overtuigt niet. Pierluigi Zaretti stond in voor de fotografie.

Ville à vendre

Frankrijk 1992. Thriller van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Tom Novembre, Michel Serrault, Richard Bohringer, Féodor Atkine en Bernadette Lafont.

Inktzwarte misdaadfarce annex sociaal-politieke satire, naar vertrouwd anarchistische Mocky-receptuur. In het Oost-Franse stadje Moussin gearriveerd, merkt reiziger Orphée (Novembre) op dat driekwart van de inwoners werkloos is en toch een comfortabel leventje leidt. Wanneer een apothekeres wordt vermoord gaat Orphée, samen met de apothekersassistente, zijn speurneus achterna. Krankjorem scenario dient als alibi voor carnaval van zonderlinge personages. De illustere cast - daaronder Darry Cowl, Bernadette Lafont, Pascale Petit, Eddy Mitchell - is unaniem veteraan provocateur Mocky toegewijd en vermaakt zich opperbest.

La Sévillane

België​/​​Frankrijk 1992. Komedie van Jean-Philippe Toussaint. Met o.a. Tom Novembre, Muriel Perrier, Jean-Claude Adelin, Jean Yanne en Alexandre von Sivers.

Toussaints tweede film. Deze verfilming van zijn roman L'Appareil-photo gaat over de ontmoeting tussen iemand die rijlessen gaat nemen en een rijschoolhoudster. Toussaint plaatst de ledigheid en de zinloosheid van wat zich tussen de dagelijkse handelingen in afspeelt op de voorgrond, en zo drijft hij, met veel humor en fantasie, zijn onderwerp door tot de verveling. Door zijn overdreven, haast obsessionele zorg voor het decor, is een film ontstaan die langzaamaan zijn ongewone kracht verliest. De acteurs zijn perfect, en niemand mag Yannes recept voor augurken of gevulde kool missen. Camerawerk van Jean- François Robin.

Blanc d'ébène

Frankrijk​/​​Guinee-Bissau 1992. Drama van Cheik Doukouré. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Tom Novembre, Maka Kotto, Marianne Basler en Mariam Kaba.

Adjudant Donnadieu houdt zich tijdens WO II bezig met het bestuur van een canton (een soort uitgestrekt stadsdeel) van een plaats in Guinea in West-Afrika en het ronselen van infanteristen. Hij is een traditionele, goedbedoelende beterweter, de Europeaan die het ontluikende nationalisme niet begrijpt: de drang om zich te ontworstelen aan het Franse koloniale juk. Hij raakt met zwarte onderwijzer Kotto betrokken in een conflict dat op tragische wijze uit de hand loopt. Bekwaam gemaakte film. Het scenario is van regisseur Doukouré en achter de camera stond Patrick Blossier.

Les cahiers bleus

Frankrijk 1991. Komedie van Serge Leroy. Met o.a. Evelyne Bouix, Jean Carmet, Michel Duchaussoy, Nelly Borgeaud en Tom Novembre.

Het is een rustige en brave school volgens de inspecteur, maar de nieuwe onderwijzeres komt deze harmonie verstoren. Ze voorziet haar leerlingen vooral van blauwe schriften waarin ze alles mogen opschrijven dat in hen opkomt. Op een dag krijgen ze het vreemde idee een gedicht met een beetje bloed te illustreren: de ouders vinden het een schandaal! Wat is dat voor een gek mens? Jaag haar weg! De kinderen zijn echter gelukkig en werken hard, maar uiteindelijk loopt de zaak uit de hand vanwege de pietluttigheid van de volwassenen. Een tweeslachtige film van de zeer wisselvallige regisseur Leroi, die de kinderen overigens zeer goed beschrijft en er af en toe echte monsters van maakt (ATTENTION, LES ENFANTS REGARDENT), terwijl hij zich op de rand van het fantastische genre begeeft. Er zitten echter te veel kunstgrepen in het nauwelijks realistische scenario, hetgeen het uitstekende homogene acteerwerk niet ten goede komt. Tamelijk vrije bewerking van de roman van René-Jean Clot Le bleu d'outre-tombe.

Quartier Nègre

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1990. Drama van Pierre Koralnik. Met o.a. Tom Novembre, Fabienne Babe, Jean-Paul Roussillon, Jacques Denis en Jérôme Anger.

Een pasgehuwde jong Frans mijningenieur arriveert met zijn vrouwtje in 1937 in Panama, maar vindt er geen werk, geraakt aan lager wal, gaat samenhokken met minderjarige negerhoertje tot grote consternatie van eigen vrouw, en de blanke gemeenschap, die hem als mislukt beschouwt. De zwarte gemeenschap vereert hem als een held. Tien jaar later is hij dood en laat hij zijn autochtone bijzit een rits kinderen en een huis in Frankrijk na. Geslaagde sfeerschepping, die bekroond werd op het internationale tv- festival van Nonte Carlo, maar een papierdunne intrige waarin de psychologische motivatie totaal ontbreekt. Naar gelijknamige roman van Georges Simenon.

Monsieur

België​/​​Frankrijk 1990. Komedie van Jean-Philippe Toussaint en Philippe Toussaint. Met o.a. Dominic Gould, Wojtek Pszoniak, Eva Ionesco, Jean-François Robin en Olivier Lartique.

Komisch-po[KA3]etisch portret van een droogstoppel-eenzaat in een gekwelde, gejaagde maatschappij. Gould is als `Monsieur` een schuchtere dromer, die voortdurend de dupe wordt van zijn omgeving. Ongelijkmatige debuutfilm van Toussaint (die ook het scenario schreef) met leuke tableaux vivants herinnert te veel aan PLAYTIME van Tati. Vooral een festivalfilm en goed voor enkele prijsjes: Speciale Prijs van de Jury in Figueira da Foz (Portugal), Speciale Prijs van de Jury in La Clusaz (Frankrijk). Schitterend kortfilmwerk maar faalt als langspeler.

Le dernier mot

Duitsland​/​​Oostenrijk​/​​Italië​/​​Frankrijk 1990. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Maria Schell, Marie Theres Relin, Jacques Weber, Jean-Pierre Aumont en Tom Novembre.

In 1989 ontvlucht Schell de DDR met de grote stroom vluchtelingen, die via Hongarije het Westen bereiken. Ze wil naar Parijs, waar ze vijftien jaar geleden haar dochter heen wist te krijgen. Het weerzien met de jonge vrouw, de veelbelovende kunstenares Relin, is aanvankelijk een teleurstelling omdat de verwijdering te groot is geworden. Geleidelijk weet Schell het ijs te breken: ze schept een vriendelijke band met Relins vriend, de twintig jaar oudere architect Weber en er ontstaat vervolgens een toenadering tussen moeder en dochter. Als Aumont, die Relin als kind uit de DDR smokkelde, op de proppen komt, raakt de stemming verbitterd en blijken er diepe verwijten te zijn, die zoals later zal blijken op misverstanden berusten. Schell vertrekt naar Oost-Berlijn om zich voor de jonge democratie die door de vallende muur opkomt, te gaan inzetten. Als Relin de waarheid hoort over Aumont en haar moeder, krijgt zij spijt en vertrekt spoorslags naar Berlijn. Overtuigend en onderhoudend drama. Mooi spel van Schell. Scenario van Christine Miller en gefotografeerd door Richard Andry.

Le crime d'Antoine

Frankrijk 1989. Mysterie van Marc Rivière. Met o.a. Tom Novembre, Catherine Wilkening, Jacques Weber, Yves Robert en Stéphane Jobert.

Een getrouwe bewerking van de roman van Dominique Roulet, die zich ergens op het grensvlak van politie-, avonturen- en griezelfilm bevindt. Met zijn eerste lange speelfilm toont Marc Rivière zich een onevenwichtig filmer. Sommige scènes zijn zeer intens en andere zijn mislukt, vooral door het zo nu en dan onwaarschijnlijke scenario. De ontknoping is bovendien té vergezocht. Goede vertolkers, vooral Yves Robert. Het camerawerk van Claude Agostini is soms excentriek.

La salle de bain

Frankrijk 1989. Komedie van John Lvoff. Met o.a. Tom Novembre, Gunilla Karzen, Jiri Stanislav, Jarzy Piwowarczyk en Anouk Ferjac.

Naar de roman van Jean-Philippe Toussaint, die zelf ook heeft bijgedragen aan het scenario. Deze film valt niet na te vertellen. Er zit geen enkele structuur in. Het is een opeenvolging van scènes die om beurten dan wel tegelijkertijd grappig, onrealistisch, surrealistisch en dromerig zijn. Doet denken aan ZAZIE DANS LE METRO, L'ECUME DES JOURS of DRAGEES AU POIVRE maar is minder gelijkmatig, omdat de regisseur op tal van onderdelen van dit mozaïek niet goed vat weet te krijgen. Kortom, een verwarrend geheel, terwijl ook de thema's niet bijster origineel zijn. Poëtische camerawerk van Jean- Claude Larrieu.

Jour après jour

Frankrijk 1989. Komedie van Alain Attal. Met o.a. Jacques Penot, Pierre-Loup Rajot, Jeanne Moreau, Gérard Blain en Sandrine Caron.

Drie onafscheidelijke vrienden: Bruno, Charlie en Fred. Door een stom ongeluk sterft Bruno. Vanaf dat moment storten zijn vrienden zich in een jacht op succes, macht, geld en liefde om de dood van Bruno te wreken, die ze wijten aan hun vroegere saaie bestaan. Door een jonge vrouw worden ze echter elkaars rivalen. Een goed gegeven, maar debuterend regisseur Attal maakte er een slappe film van. Scenario van de regisseur, camerawerk van Georges Barski.

La fée carabine

Frankrijk 1987. Misdaad van Yves Boisset. Met o.a. Fabrice Luchini, Tom Novembre, Bernhard Bloch, Anna en Galiena.

Een corrupte commissaris van politie levert aan een criminele verpleegster hard-drugs, waarmee zij haar patiënten verslaafd maakt. Rechercheur Lucchini lost de zaak op. Onderhoudend, goed gemaakt, maar niks bijzonders.

Agent Trouble

Frankrijk 1987. Thriller van Jean-Pierre Mocky. Met o.a. Catherine Deneuve, Richard Bohringer, Tom Novembre, Pierre Arditi en Dominique Lavanant.

Deze 26ste film van Jean-Pierre Mocky geeft een getrouwe weergave van de roman [KL]The Man who loved Zoos[KLE] van Malcolm Bosse. Het verhaal gaat over een tante die de moord op haar neef gaat wreken. De toon is op het eerste gezicht ijzig humoristisch, maar de neef, een charmante jongen, heeft de vijftig passagiers van een bus beroofd die hij dood aantrof in een sneeuwstorm. De film is een hommage aan Hitchcock (met name door de muziek). Er moet wel een toontje lager gezongen worden tegenover de virtuositeit van de 'meester.'

Suivez mon regard

Frankrijk 1986. Komedie van Jean Curtelin. Met o.a. Richard Berry, Patrick Bruel, Tom Novembre, Dominique Pinon en Zabou Breitman.

Deze film is eigenlijk een unieke onderneming en zou ook EEN DAG IN PARIJS kunnen heten: een opstopping onderweg naar het werk en een opstopping onderweg naar huis. Wel honderd acteurs verschijnen op het scherm, variërend van 15 sekonden tot 2 minuten, hoewel het geen sketches zijn: er is een eenheid van toon en sfeer. Diverse situaties worden kil en afstandelijk bestudeerd. De film doet aan PLAYTIME van Jacques Tati denken. Sommigen zullen het fascinerend vinden, anderen afschuwelijk. Ook bekend als JE HAIS LES ACTEURS.

Signé Renart

Zwitserland​/​​Frankrijk 1985. Komedie van Michel Soutter. Met o.a. Tom Novembre, Fabienne Barraud en Marilu Marini.

Het is de jaren zeventig en Renart probeert tevergeefs een voorstelling op poten te zetten, hetgeen ten koste gaat van zijn privéleven. De sfeer van die tijd wordt goed weergegeven met komische en wanhopige momenten. De artiestenwereld komt er niet goed van af, artiesten zijn immers menslievende dromers, die er aan onderdoor gaan, wanneer ze met de werkelijkheid geconfronteerd worden. Een bittere verfilming, met opzet zonder al te veel bewegende opnames.

Elsa Elsa

Frankrijk 1984. Komedie van Didier Haudepin. Met o.a. François Cluzet, Catherine Frot, Lio en Tom Novembre.

Film van een voormalige kinderster over zijn jeugd, zonder franje maar ook zonder conformisme. Deze autobiografie gaat ook over de hedendaagse filmindustrie. Geen intrige, maar portretten van boeiende personages; weliswaar niet diepgaand, maar een geslaagde komedie, vandaag de dag bijzonder zeldzaam.