Christophe Offenstein: regie en camera.
Er zijn 15 films gevonden.

Presque

2021 | Komedie, Drama

Frankrijk 2021. Komedie van Bernard Campan en Alexandre Jollien. Met o.a. Bernard Campan, Alexandre Jollien, Tiphaine Daviot, Julie-Anne Roth en La Castou.

Louis, een begrafenisondernemer en Igor die een lichamelijke beperking heeft, ontdekken tijdens een ongeplande roadtrip dat ze niet zo veel van elkaar verschillen als ze hadden gedacht.

Bigger Than Us

2021 | Documentaire

Frankrijk 2021. Documentaire van Flore Vasseur.

De Nederlands-Indonesische Melati Wijsen (20) komt al jaren in actie tegen plasticvervuiling en met groot succes; op jonge leeftijd is ze erin geslaagd het eiland Bali vrij te maken van plastic tasjes. Samen met Melati staat er een krachtige generatie op die als doel heeft de wereld te herstellen.

Nous finirons ensemble

2019 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​België 2019. Komedie van Guillaume Canet. Met o.a. François Cluzet, Marion Cotillard, Gilles Lellouche, Laurent Lafitte en Benoît Magimel.

In dit vervolg op Les petits mouchoirs (2010) trekt de vriendengroep van Max, inmiddels de veertig gepasseerd, naar het prachtige Zuid-Frankrijk om hem te verrassen voor zijn verjaardag. Tijdens de vakantie komen geheimen aan het licht en worden vriendschappen op de proef gesteld.

Rock'n Roll

2017 | Komedie, Muziek

Frankrijk 2017. Komedie van Guillaume Canet. Met o.a. Guillaume Canet, Marion Cotillard, Philippe Lefebvre, Gilles Lellouche en Kev Adams.

Guillaume Canet is een succesvolle acteur die zich, na een opmerking over zijn leeftijd, afvraagt of hij nog wel relevant en 'rock'-n-roll' genoeg is. Canet, in het echte leven ook getrouwd met tegenspeelster Marion Cotillard, realiseert zich dat het tijd is voor een radicale verandering en gaat op zoek naar zijn innerlijke rockster.

Les souvenirs

2014 | Komedie, Drama

Frankrijk 2014. Komedie van Jean-Paul Rouve. Met o.a. Mathieu Spinosi, Annie Cordy, Michel Blanc, Chantal Lauby en William Lebghil.

Warme tragikomedie over alles. Romain (Spinosi) droomt van het schrijverschap, maar zit vooreerst zijn tijd uit als nachtreceptionist in een klein Parijs' hotel. Wanneer zijn recent weduwe geworden oma Madeleine (veterane Cordy) het bejaardentehuis ontvlucht, gaat hij naar haar op zoek. Karaktervolle nevenpersonages, geïnspireerde pingpongdialogen en de bitterzoete melange van optimisme en lichte melancholie herinneren aan de films van Jean-Charles Tacchella (Le pays bleu, Cousin cousine). Coscenarist David Foenkinos (La délicatesse) bewerkte losjes zijn roman, acteur-regisseur Rouve treft precies de juiste toon.

Valley of Love

2015 | Drama

Frankrijk​/​​België 2015. Drama van Guillaume Nicloux. Met o.a. Gérard Depardieu, Isabelle Huppert, Dan Warner, Aurélia Thierrée en Dionne Houle.

Warme tragikomedie over alles. Romain (Spinosi) droomt van het schrijverschap, maar zit vooreerst zijn tijd uit als nachtreceptionist in een klein Parijs' hotel. Wanneer zijn recent weduwe geworden oma Madeleine (veterane Cordy) het bejaardentehuis ontvlucht, gaat hij naar haar op zoek. Karaktervolle nevenpersonages, geïnspireerde pingpongdialogen en de bitterzoete melange van optimisme en lichte melancholie herinneren aan de films van Jean-Charles Tacchella (Le pays bleu, Cousin cousine). Coscenarist David Foenkinos (La délicatesse) bewerkte losjes zijn roman, acteur-regisseur Rouve treft precies de juiste toon.

The Kidnapping of Michel Houllebecq

2014 | Drama, Komedie

Frankrijk 2014. Drama van Guillaume Nicloux. Met o.a. Michel Houellebecq, Mathieu Nicourt en Maxime Lefrançois.

Toen de geniale Franse schrijver en beroepsprovocateur Michel Houellebecq zijn roman De kaart en het gebied in september 2011 in Nederland zou komen promoten, was hij plotseling 'onbereikbaar' en 'ontraceerbaar'. Nooit werd duidelijk waar Houellebecq precies was en waarom, maar nu is er een film, L'enlèvement de Michel Houellebecq, waarin regisseur Guillaume Nicloux opheldering verschaft over wat er in de week van zijn vermissing is gebeurd. In eendrachtige samenwerking met Michel Houellebecq, die zelf de hoofdrol speelt. Met veel schrandere dialogen en verbluffend weinig actie. En waarschijnlijk meer leugens dan waarheid, maar wat zou het.

Comment c'est loin

2015 |

Frankrijk 2015. Orelsan en Christophe Offenstein.

Rappers Orel en Gringe hebben ruim de tijd gekregen om een album te presenteren, maar geen nummer voltooien ze. Nu wil hun producent wel eens resultaat zien. Met een ultimatum boven het hoofd zetten ze zich ertoe binnen een etmaal een nummer klaar te hebben. Lichtvoetig drama over mannen die maar niet volwassen willen worden, zal vooral fans van rappers Orelsan en Gringe bekoren. De twee hebben in eigen land zowel solo als samen een, niet onomstreden, naam als performers. De film werd opgenomen in kustplaats Caen.

Blood Ties

2013 | Misdaad, Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 2013. Misdaad van Guillaume Canet. Met o.a. Clive Owen, Billy Crudup, Mila Kunis, James Caan en Marion Cotillard.

Amerikaanse remake van het Franse misdaaddrama Les liens du sang uit 2008. Over twee broers in de jaren zeventig die aan weerszijden van de wet staan. Zo'n misdaaddrama laat zich makkelijk naar Amerika vertalen. En dat is ook gelijk het probleem van Blood Ties: het voelt alsof je hem al vaker hebt gezien. Veel vaker. Het plezier zit dan ook niet in de som, maar in de delen. Canet kon voor zijn Amerikaanse debuut beschikken over een waslijst aan filmsterren. Die op momenten de film naar hoog niveau weten te tillen. Hoger dan de film eigenlijk verdient.

Et maintenant on va où?

2011 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Libanon​/​​Egypte​/​​Italië 2011. Komedie van Nadine Labaki. Met o.a. Nadine Labaki, Claude Baz Moussawbaa, Yvonne Maalouf en Antoinette Noufaily.

Een als muzikale komedie verpakt sprookje dat lijkt op de klassieke Griekse komedie Lysistrata van Aristofanes. Daarin ontzeggen de vrouwen hun mannen seks zolang die oorlog blijven voeren. Zo ver komt het hier niet, omdat de mannen uit het plattelandsdorp bordkartonnen flapdrollen zijn die alleen maar met elkaar op de christelijke- dan wel islamitische vuist gaan. De op tegenlicht verliefde camera en betoverende muziek onderstrepen het nog eens: dit is geen scherpzinnige zedenles, maar een escapistische feelgoodfilm.

Les petits mouchoirs

2010 | Komedie, Drama

Frankrijk 2010. Komedie van Guillaume Canet. Met o.a. François Cluzet, Marion Cotillard, Benoît Magimel, Gilles Lellouche en Jean Dujardin.

Terwijl één van hen na een verkeersongeluk in coma ligt, brengt een vriendengroep toch zoals elk jaar enkele zomerweken door in het tweede huis van restaurateur Max (Cluzet). Gaandeweg gaan de maskers af in dit tergend lange, met popdeuntjes behangen melodrama dat welbeschouwd even leeg en onaangenaam is als zijn hoofdfiguren. Regisseur Canet verwerkte autobiografische zaken in het script, maar mist pijnlijk de subtiliteit van zijn voorbeeld Claude Sautet. Het verzameld acteertalent in de kapitale strandvilla te Cap Ferret werd niettemin gadegeslagen door meer dan vijf miljoen Franse bioscoopbezoekers.

Sans arme, ni haine, ni violence

2008 | Misdaad, Drama

Frankrijk 2008. Misdaad van Jean-Paul Rouve. Met o.a. Jean-Paul Rouve, Gilles Lellouche, Alice Taglioni, Maxime Leroux en Patrick Bosso.

Genoeglijk trage misdaadfilm, gebaseerd op de meest gedenkwaardige kraak in de Franse kraakgeschiedenis. Want in welke leeggeroofde bankkluis figureren resten van gekokkerel? Compleet met lege wijnflessen en sigaarpeuken? Een bankroof, dus, ‘zonder wapen, haat of geweld’. Filmmaker Rouve speelt charmante bendeleider Albert ‘Bert’ Spaggiari, de man die in 1976 met een ploegje voleurs een enorme bankkluis in Nice via een tunnel leeghaalde. Ongestoord, drie vakantiedagen lang. De film speelt als terugblik, terwijl Bert in een Zuid-Amerikaans vluchtoord een journalist fêteert. Frisse film, ondanks langdradige terzijdes.

Ne le dis à personne

2006 | Misdaad, Drama, Mysterie

Frankrijk 2006. Misdaad van Guillaume Canet. Met o.a. François Cluzet, Kristin Scott Thomas, André Dussollier en Marie-Josée Croze.

Op deze adaptatie van Harlan Cobens roman Tell No One is het doorgaans inflationair gebruikte adjectief 'Hitchcockiaans' nu eens ten volle van toepassing. Waarin arts Alexandre Beck acht jaar na de moord op zijn echtgenote een mysterieuze e-mail ontvangt. Is zijn betreurde Margot wellicht nog in leven? Dit is slechts de opmaat tot het Coben-wervelwindverhaal, door Canet en Philippe Lefèbvre voortreffelijk tot filmscenario omgetoverd. Cluzet vlamt als manische waarheidszoeker annex opgejaagd wild. Topcast, gedreven regie, dynamische 'Scope-fotografie, TGV-tempo: superieure genrecinema met stijl. Vier Césars.

À ce soir

2004 | Drama

Frankrijk 2004. Drama van Laure Duthilleul. Met o.a. Sophie Marceau, Antoine Chappey, Clotilde Hesme, Gérald Laroche en Agathe Dronne.

Wanneer de huisarts in een kleine gemeenschap plotseling overlijdt, blijft zijn vrouw Nelly (Marceau), een verpleegster, ontredderd achter met haar twee kinderen. À ce soir volgt haar de eerste vier dagen, waarin ook andere naasten de schok verwerken en Nelly de helpende hand reiken. Maar zij reageert op haar geheel eigen manier. Sfeervol (met veel natuur en bos) drama met een mooie rol van Marceau werd gepresenteerd in het Un Certain Regard-programma van Cannes: het is de eerste lange speelfilm van door de wol geverfde actrice Duthilleul.

Tout le plaisir est pour moi

2004 | Komedie

Frankrijk 2004. Komedie van Isabelle Broué. Met o.a. Marie Gillain, Julien Boisselier, Garance Clavel, Brigitte Roüan en Tsilla Chelton.

'Graag zou ik een film doen zoals When Harry met Sally,' zei actrice Marie Gillain ooit tegen Paris Match. Met deze eigentijdse vrouwenkomedie kwam die wens tenminste gedeeltelijk uit. Gillain speelt de hippe, hedonistische Louise die op een dag tot haar schrik vaststelt dat ze niet meer kan klaarkomen. Volgens Louise is een orgasme veinzen een doodzonde en aldus begint een heroïsche queeste om - we citeren de filmheldin - 'de verloren clitoris' te hervinden. Seksueel genot gezien en becommentarieerd vanuit vrouwenperspectief, zonder mannenhaat en met een flinke scheut humor, is in de cinema een zeldzaamheid. Karikaturaal grappig, maar verfrissend.