Jean Pignol: regie en cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Drôles d'occupations

1990 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1990. Oorlogsfilm van Alain Boudet. Met o.a. Louis Ducreux, Annie Legrand, François Greze, Danielle Chinsky en Jean Pignol.

Een serie, gemaakt ter gelegenheid van het feit dat de WO II in 1990 vijfenveertig jaar geleden was met een origineel scenario van Christian Watton. Een verrader in de provincie geeft tijdens de Bezetting een joodse familie aan, die er tot dan toe goed in was geslaagd zich schuil te houden. Vanaf dat moment volgt de ene afschuwelijke gebeurtenis na de ander. Een goede reconstructie van de sfeer van angst en wantrouwen die toen heerste. Zelfverzekerde acteurs.

Allo! Oui? J'écoute!

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Jean Pignol. Met o.a. Jacqueline Maillan, Jean-Pierre Darras, Marie-Claire Achard, Dominique Balzer en Alain Bethunes.

Maillan, een bekende psychologe met een eigen radioprogramma waarin zij met haar luisteraars praat, wordt vaan haar juwelen beroofd tijdens haar uitzending over dieven en diefstal. Zij gaat zelf op onderzoek naar de dader(s). Pretentieloos tv-filmpje met minzame kritiek op de massapsychiatrie. Fantasieloos scenario en dito dialogen, ondertekend door Jean-Pierre Gallard.

L' Ampélopède

1974 | Experimenteel, Actiefilm, Horror

Frankrijk 1974. Experimenteel van Rachel Weinberg. Met o.a. Isabelle Huppert, Patricia Pierangeli, Jean-Marie Marguet, Jean Pignol en Philippe Lehombre.

Huppert vertelt dit wonderlijke verhaal met hedendaagse toon waarvan Weinberg zowel regisseur, scenarioschrijver en dialogenschrijver is. De Amp[KA1]elop[KA2]ede is half-mens half- dier en leeft in een door huizenspeculanten verwoest bos. Men vangt hem en koppelt hem met een geestelijk gestoord meisje. Hij sterft en laat haar achter met een zoon, zij keert terug naar het wilde leven ver van het dorp dat een concentratiekamp geworden is en omringd door prikkeldraad. Een mengsel van bedenksels, reflectie op onze tijd en huivering maar ook flaters en vondsten die niet nieuw zijn (kijk maar naar SOYLENT GREEN)! Een verhaal dat echter toch interessant is en de platgetreden paden weet te mijden.

Tout va bien

1972 | Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1972. Drama van Jean-Luc Godard en Jean-Pierre Gorin. Met o.a. Yves Montand, Jane Fonda, Vittorio Caprioli, Pierre Oudry en Jean Pignol.

Een ooit in artistiek en sociaal opzicht geëngageerde reclamefilmer en een radiojournaliste worden tijdens de bezetting van een worstfabriek gegijzeld mèt de directeur. Die ervaring leert hun de betrekkelijkheid zien van hun positie in het leven en hun onderlinge relatie. Hoewel Godard bij monde van Montand de noodzaak van 'nieuwe inhoud in nieuwe vormen' laat bepleiten, heeft hij inhoudelijk niets nieuws te melden. In dit geval is dat geen bezwaar. Godard koos voor een vormgeving waarin hij alleen de stijlkenmerken van zijn eerdere films overdoet, waarbij de eindeloze rij-opnamen doel op zich lijken te zijn geworden. Merkwaardig is zijn pervertering van het star- system: dankzij de belangeloze medewerking van Fonda en Montand kon hij beschikken over het grootste budget van zijn carrière, maar hij houdt ze hoofdzakelijk buiten beeld of laat ze in totaalopnamen letterlijk verdwijnen in de massa.

L'envolé belle

1969 | Komedie

Frankrijk 1969. Komedie van Jean Prat. Met o.a. Dominique Rollin, Laurence Imbert, Jean Pignol, Anne Roudier en Jean-Louis Le Goff.

Een komedie van Alexandre Rivemale en Jean Prat die voor de tv verfilmd werd door Prat. Het vroeger zo mooie en vredige dorpje Estoublon in de Provence wordt tegenwoordig ontsierd door een autokerkhof en een camping die het bekende soort vakantiegangers aantrekt. De oude Am[KA1]ed[KA1]e (Rollin) klampt zich echter vast aan zijn herinneringen aan vroeger en roept deze op in taferelen waar een heerlijke naïve charme vanuit gaat. De waarde van deze film wordt niet zozeer bepaald door de eerlijke uitvoering als wel door de dialogen die het midden houden tussen geestigheid en wonderlijke poëtica evenals door een zeer gevoelige vertolking. Een van de zeldzame tv-films die niet verouderd is.

Le malade imaginaire

1966 | Komedie

Frankrijk 1966. Komedie van Jean Pignol. Met o.a. Louis Seigner, Georges Chamarat, Jean-Paul Roussillon, Louise Conte en Michel Aumont.

Film van een vergeten regisseur die zich beperkt tot een vlakke registratie van de beroemde komedie van Molière en die blijk geeft van een totaal gebrek aan inventiviteit op filmisch gebied. Wat overblijft zijn de mooie decors, de onvergetelijke tekst, het verzorgde camerawerk en de eerlijke vertolking. De film verzinkt echter in het niet vergeleken bij IL MALATO IMMAGINARIO van Tonino Cervi!