Damia: cast en muziek.
Er zijn 2 films gevonden.

La vie de bohème

1992 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Finland​/​​Zweden 1992. Komedie van Aki Kaurismäki. Met o.a. Evelyne Didi, André Wilms, Matti Pellonpää, Christine Murillo en Jean-Pierre Léaud.

Zeer vrije, herziene en verbeterde bewerking van de fameuze [KL]Sc[KA2]enes de la vie boh[KA2]eme[KLE] van Henri Murger (1822-1861), verplaatst naar de hedendaagse Parijse banlieue. Het is vooral de bedoeling de suffige opera van Puccini, door Comencini in 1988 op het scherm gebracht, belachelijk te maken. En dat terwijl deze olijke, zich nergens iets van aantrekkende Finse cineast Shakespeare (HAMLET GOES BUSINESS) (!) en enkele anderen ook al eens zo hardhandig aanpakte. Een chaotisch geheel met kop noch staart in de stijl van de Frères Prévert is het resultaat. Grappig, amusant, absurd en geschikt voor de Academie voor Patafysica. Bestemd voor een intellectueel publiek dat 'in staat is' dit soort botte humor te waarderen. Prachtige zwart-witbeelden van Timo Salminen. De bijna ziekelijke praatzucht van Léaud doet versteld staan. Wat betreft de ongeregelde leefwijze, die vormt naar keuze 'de voorbereiding op de Academie, het ziekenhuis of het lijkenhuis'. Niet eens zo slecht gezien.

Goubbiah

1955 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1955. Drama van Robert Darène. Met o.a. Jean Marais, Delia Scala, Gil Delamare, Kerima en Henri Nassiet.

Een simpele visser die een schoonheidsideaal nastreeft, maakt in zijn vrije tijd houtsculpturen, die door zijn stiefouders met winst worden verkocht. Een jonge zigeunerin komt vertellen dat zijn vader, die als kluizenaar in de bergen woont, hem v[KA1]o[KA1]or zijn dood wil spreken, waarna tijdens de gezamenlijke tocht de liefde geleidelijk groeit. Deze hoogst romantische film lijkt eerder een produkt uit de jaren `30 dan uit de jaren `50 en laat zich daardoor met verbaasde interesse aanzien. (Het meest verwonderlijke is echter dat de dialogen geschreven zijn door Jean Genet.) Marais overtuigt wel als bevlogen kunstenaar maar absoluut niet als primitief natuurmens, ondanks alle aandacht voor zijn gespierde torso.