Jean-Pierre Limosin: regie, cast en scenario.
Er zijn 10 films gevonden.

Takeshi Kitano, l'imprévisible

1999 |

Frankrijk 1999. Jean-Pierre Limosin.

Takeshi Kitano - Shinshutsu Kibotsu

1999 | Documentaire, Biografie

Frankrijk​/​​Japan 1999. Documentaire van Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Takeshi Kitano en Shiguehiko Hasumi.

Tokyo Eyes

1998 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk​/​​Japan 1998. Komedie van Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Shinji Takeda, Hinano Yoshikawa, Kaori Mizushima, Tetta Sugimoto en Ren Ôsugi.

Met Tokyo eyes, de derde speelfilm van de Franse regisseur en documentairemaker Jean-Pierre Limosin, kun je alle kanten op. Op het eerste gezicht is het een thriller over een achtervolging door Tokio, of een mythe over een wraakengel annex gangster die lastige of kwaadaardige burgers de stuipen op het lijf jaagt. Maar er is meer. Tokyo eyes heeft ook iets weg - en dat zal niet verbazen met zo'n titel - van een semi-documentaire over kijken en observeren.

Safari be diare mosafer

1997 |

Iran 1997. Bahman Kiarostami. Met o.a. Abbas Kiarostami, Jean-Pierre Limosin en Hasan Darabi.

Met Tokyo eyes, de derde speelfilm van de Franse regisseur en documentairemaker Jean-Pierre Limosin, kun je alle kanten op. Op het eerste gezicht is het een thriller over een achtervolging door Tokio, of een mythe over een wraakengel annex gangster die lastige of kwaadaardige burgers de stuipen op het lijf jaagt. Maar er is meer. Tokyo eyes heeft ook iets weg - en dat zal niet verbazen met zo'n titel - van een semi-documentaire over kijken en observeren.

Alain Cavalier, 7 chapitres, 5 jours, 2 pièces-cuisine

1996 |

Frankrijk 1996. Jean-Pierre Limosin.

Met Tokyo eyes, de derde speelfilm van de Franse regisseur en documentairemaker Jean-Pierre Limosin, kun je alle kanten op. Op het eerste gezicht is het een thriller over een achtervolging door Tokio, of een mythe over een wraakengel annex gangster die lastige of kwaadaardige burgers de stuipen op het lijf jaagt. Maar er is meer. Tokyo eyes heeft ook iets weg - en dat zal niet verbazen met zo'n titel - van een semi-documentaire over kijken en observeren.

Alain Cavalier - 7 chapitres, 5 jours, 2 pièces-cuisine

1995 | Documentaire

Frankrijk 1995. Documentaire van Jean-Pierre Limosin.

Gedurende vijf dagen filmde Limosin de eigenzinnige Franse cineast Alain Cavalier (geboren als Alain Fraiss[KA1]e in 1931) in zijn woning, temidden van foto`s, dozen celluloid en zeldzame boeken. De cineast, die bezeten is van de fotografie, licht zijn persoonlijke visie op film toe. Zo zijn we getuige van hoe een aantal van zijn bekendste sc[KA2]enes ontstaan zijn. Zelfs het opsteken van een sigaret of het openen van een venster zijn voor hem belangrijke rituelen die tot in de details bestudeerd worden. Hij is zeker geen veelfilmer. Tussen zijn debuutfilm, LE COMBAT DANS L`[KA4]ILE (1962), en de verwezenlijking van deze documentaire ligt 33 jaar en in die periode draaide hij welgeteld elf films. Deze documentaire is zeker niet geschikt voor de gemiddelde filmliefhebber. Het is een puur didactisch document dat vooral technisch gevormde filmstudenten zal aanspreken. Limosin schreef zelf het scenario. Voor de montage werd beroep gedaan op Danielle Anezin en Thierry Demay. Fotografie is van Jean-Marc Fabre.

Abbas Kiarostami: Vérités et songes

1994 | Documentaire, Biografie

Iran​/​​Frankrijk 1994. Documentaire van Jean-Pierre Limosin.

In deze documentaire maken we kennis met de Iraanse cineast van films als WAAR IS HET HUIS VAN MIJN VRIEND, CLOSE UP, HET LEVEN GAAT VERDER en DE PASSAGIER. Hij neemt ons mee naar het opnameplateau in de provincie Gui-lan, op vierhonderd kilometer van Teheran. Hij blikt terug op zijn jeugd, op de revolutie die het einde betekende van de Sjah, praat over zijn visie op films, acteurs en het werken in Iran onder het huidige bewind. De documentaire laat nauwelijks een kritisch geluid horen en de moeilijkheden van het werken in een fundamentalistische moslimstaat komen evenmin aan bod. Daardoor geeft het geheel een oppervlakkige indruk. Limosin en Ramin Jahanbegloo schreven het scenario. De interviews worden afgenomen door Limosin en Hengameh Panahi. Voor de fotografie stonden Jean-Marc Fabre en Hassan Karimi in.

L' Autre nuit

1988 | Drama, Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1988. Drama van Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Julie Delpy, Sylvain Jamois, Luc Thuillier en Roger Zabel.

De oudste dochter onderzoekt de oorzaak van het auto-ongeluk dat haar ouders het leven heeft gekost en komt erachter wie verantwoordelijk was. Een mager thema voor een film die zich kenmerkt door grote nauwkeurigheid in het analyseren van gevoelens. Waarheidsgetrouwe, goed getekende personages maar ook een kritische visie op de wereld van vandaag. Enkele mislukte en saaie momenten beletten niet de ontdekking van een jonge regisseur, met talent voor nuances en ongemerkte veranderingen.

Gardien de la nuit

1986 | Drama, Misdaad, Experimenteel, Thriller

Frankrijk 1986. Drama van Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Jean-Philippe Écoffey, Aurelle Doazan, Nicolas Silberg, Vincent Perez en Olivier Perrier.

Deze film is al even duister als zijn titel. Yves (Ecoffey), een jonge politieagent in een Frans provinciegat, steelt auto`s en pleegt een overval op een postkantoor, maar wordt uiteindelijk aangehouden. Zijn beweegredenen (hij is niet op geld belust) zijn onbegrijpelijk. Doazan is femme fatale van de avontuurlijke Dr. Jekyll en Mr. Hyde-achtige politieman. Het lijkt een overpeinzing wat betreft de film in het algemeen maar dan rest de vraag of Jean-Pierre Limosin het bij het rechte eind heeft. In ieder geval is het camerawerk van Thierry Arbogast schitterend en hij biedt de kijker een universeel schouwspel van een ongekende nauwkeurigheid. Pascale Ferran schreef samen met de regisseur het scenario.

Faux-Fuyants

1983 | Drama

Frankrijk 1983. Drama van Alain Bergala en Jean-Pierre Limosin. Met o.a. Olivier Perrier, Rachel Rachel, Serge de Closets, Nicolas Raynaud en Claude Gaignaire.

Serge (Perrier) rijdt per ongeluk een man omver. Hij vlucht in paniek en leest de volgende morgen de naam van het slachtoffer in de krant. Hij neemt contact op met de weduwe (Mercier) zonder de ware motieven naar voren te laten komen. Zo ontmoet Serge ook de dochter, Rachel (Rachel), een aantrekkelijk jong ding dat nog op de middelbare school zit. Hij wordt verliefd op haar, maar tegelijkertijd verscheurd door wroeging. Ondertussen probeert een detective (Calle) de zaak uit te pluizen. Dit noodlotsdrama met een scenario van de regisseurs Bergala en Limosin met medewerking van Philippe Arnaud, deed niet veel in de Franse bioscopen toen het uitkwam en raakte zeer snel in het vergeetboek. Het camerawerk is van Denis Gheerbrant.