Jouko Lumme: geluid.
Er zijn 3 films gevonden.

Juha

1999 | Drama, Experimenteel

Finland 1999. Drama van Aki Kaurismäki. Met o.a. Sakari Kuosmanen, Kati Outinen, André Wilms, Markku Peltola en Elina Salo.

De vierde bewerking voor de film van het drakerige melodrama van Juhani Aho uit 1911 (dat speelt rond 1780) in moderne setting, maar in oude stijl: zwart-wit en als zwijgende film. Hoewel de aanpak origineel en gewaagd is, blijft het verhaal huilerig en werkt de afwezigheid van echt geluid niet alleen anachronistisch, maar is het ook nog storend, hoe pardoxaal dit ook klinken mag (er zijn tussentitels en er klinkt in de achtergrond muziek die aan de bioscoop van toen met een explicateur moet doen herinneren). Juha (Kuosmanen) is een landbouwer die mank loopt. Hij is gelukkig getrouwd met de aantrekkelijke blonde Marja (Outinen). Samen gaan ze iedere week naar de markt op de motor om hun bloemkolen te verkopen die ze in de zijspan meenemen. Dan staat op een dag de duivelachtige Shemeikka (Wilms) met zonnebril op hun pardijselijke land met een fraaie Chevrolet Corvette. Hij heeft een kokende motor en het stel verleent hem 'hulp': Juha haalt vier zuigers los zodat Shemeikka als gast moet blijven. De in maatkleding uitgedoste oudere playboy is weg van de knappe Marja en hij verleidt haar. Hij neemt haar mee naar de grote stad. De naïeve Marja, die dacht dat het om een uitstapje ging, ontdekt dat ze opgesloten wordt in een bordeel, gelijk de hel. Juha is vertwijfeld en machteloos. Het scenario is van regisseur Kaurismäki. Op de motorkap van de Chevy staat 'Sierck', een cinefiel grapje dat een verwijzing is naar de grootmeester van de melo's, Douglas Sierck. Het camerawerk is van Timo Salminen en ziet er goed uit.

La vie de bohème

1992 | Komedie, Experimenteel

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Finland​/​​Zweden 1992. Komedie van Aki Kaurismäki. Met o.a. Evelyne Didi, André Wilms, Matti Pellonpää, Christine Murillo en Jean-Pierre Léaud.

Zeer vrije, herziene en verbeterde bewerking van de fameuze [KL]Sc[KA2]enes de la vie boh[KA2]eme[KLE] van Henri Murger (1822-1861), verplaatst naar de hedendaagse Parijse banlieue. Het is vooral de bedoeling de suffige opera van Puccini, door Comencini in 1988 op het scherm gebracht, belachelijk te maken. En dat terwijl deze olijke, zich nergens iets van aantrekkende Finse cineast Shakespeare (HAMLET GOES BUSINESS) (!) en enkele anderen ook al eens zo hardhandig aanpakte. Een chaotisch geheel met kop noch staart in de stijl van de Frères Prévert is het resultaat. Grappig, amusant, absurd en geschikt voor de Academie voor Patafysica. Bestemd voor een intellectueel publiek dat 'in staat is' dit soort botte humor te waarderen. Prachtige zwart-witbeelden van Timo Salminen. De bijna ziekelijke praatzucht van Léaud doet versteld staan. Wat betreft de ongeregelde leefwijze, die vormt naar keuze 'de voorbereiding op de Academie, het ziekenhuis of het lijkenhuis'. Niet eens zo slecht gezien.

The Match Factory Girl

1989 | Drama, Experimenteel, Komedie

Finland 1989. Drama van Aki Kaurismäki. Met o.a. Vesa Vierikko, Kati Outinen, Reiji Taipole, Silu Seppälä en Esko Nikkari.

Het ongecompliceerde, droefgeestige verhaal van een na[KA3]ieve jonge vrouw (Outinen) die in een lucifersfabriek werkt en droomt van de Grote Liefde. Ze heeft onverschillige, drankzuchtige ouders. Ze wordt op de dansvloer verleid door een charmante yup (Vierikko), van wie ze in verwachting raakt, maar dan wil de egoïstische jongeman niets meer van haar weten. Haar wereldje stort in elkaar, en diep teleurgesteld besluit ze zich op gewelddadige wijze op de wereld te wreken. Een wat nihilistische film vol bittere humor, die goed in elkaar gezet is, maar wellicht niet naar ieders smaak is. De film is het onafhankelijke derde deel van cult-regisseur Kaurismäki's 'proletarische trilogie', waarin hij zijn ethische kijk op een liefdeloze wereld laat zien.