Juanin Clay: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

WarGames

1983 | Sciencefiction, Thriller, Actiefilm

Verenigde Staten 1983. Sciencefiction van John Badham. Met o.a. Matthew Broderick, Dabney Coleman, John Wood, Ally Sheedy en Barry Corbin.

Model voor de rol van de hier nog zeer jonge Broderick stond de legendarische computerkraker Keven Mitnick, alias The Condor, die na een jarenlange klopjacht door de FBI in Californië in de nor belandde. Al wist de befaamde hacker nooit in te breken in het centrale computersysteem van het ministerie van Defensie en zo bijna de Derde Wereldoorlog te ontketenen, zoals in deze thriller het geval is. Ondanks het feit dat alle computertechnologie in de film inmiddels achterhaald is, blijft de film boeien. Dat komt door de frisse vertolkingen van Broderick (zijn tweede film) en Sheedy (filmdebuut), en door het plezier dat scenarioschrijvers Lawrence Lasker en Walter F. Parkes beleefden aan het uitvoerig beschrijven van het fenomeen hacken, een kunstje dat ze later nog eens overdeden voor de high tech-hackerfilm Sneakers (1992).

The Long Summer of George Adams

1982 | Komedie, Drama

Verenigde Staten 1982. Komedie van Stuart Margolin. Met o.a. James Garner, Joan Hackett, Anjanette Comer, Alex Harvey en Juanin Clay.

Garner, machinist met een lange staat van dienst op een fraaie stoomloc, komt op straat te staan door de niet te stuiten technische vooruitgang: de diesellocomotief. Deze vooruitgang betekent voor hem echter een achteruitgang en raakt ook zijn gezin. Een fraai tijdsbeeld, al is het wat oppervlakkig. Naar het boek van Weldon Hill. Het scenario is van John Gay en de productie was in handen van dezelfde lieden die ook Garners tv- serie Rockford Files maakten.

The Legend of the Lone Ranger

1981 | Western

Verenigde Staten 1981. Western van William A. Fraker. Met o.a. Klinton Spilsbury, Michael Horse, Christopher Lloyd, Matt Clark en Juanin Clay.

Deze film probeert het mysterie rond de legende van de Gemaskerde Man op te helderen. Het middelmatige resultaat aarzelt tussen ernst en ironie. Enkele goede actiesc[KA2]enes, prachtige decors, en een veelbelovende lijn in het verhaal, die gesaboteerd wordt door een lompe aanpak, weinig bezielende hoofdrolspelers (beiden nagesynchroniseerd, met pover resultaat), en afschuwelijk balladeachtig commentaar van Merle Haggard. Geef ons maar Clayton Moore en Jay Silverheels!