Carl Orff: muziek.
Er zijn 4 films gevonden.

Vater wider Willen

1995 | Familiefilm, Komedie, Muziek

Duitsland 1995. Familiefilm van Peter F. Bringmann. Met o.a. Christian Quadflieg, Suzanne von Borsody, Ulrike Panse, Silvie Gerold en Anna Schmidt.

Max Oldendorf (Quadflieg) is dirigent in M[KA3]unchen. Zijn vrouw Ingrid (Von Borsody) is onderzoekster aan de universiteit. Ze zijn gescheiden en hebben drie dochters: Gitti (Schmidt) is dertien, Marlene (Gerold) is zestien en Beatrice (Panse) is negentien en eerstejaars medicijnen. De meiden wonen bij moeder, hetgeen vader prima uitkomt om zijn aandacht te verdelen over een knappe, getalenteerde fluitiste Tanja Behrend (Brennicke) en buitenissige journaliste Eva Nori (Campbell). Ingrid krijgt de kans om een jaar naar het Andesgebergte in Zuid-Amerika te gaan voor onderzoek in Chili, omdat een collega ziek is geworden. Voor de kinderen wil ze het eigenlijk niet doen, maar Bea voorkomt nog net dat moeder afzegt. De drie meiden gaan naar hun vader, die volkomen onvoorbereid is op hun komst. De huishoudster zegt op, maar dat wordt gelukkig opgevangen door zijn schoonmoeder. Hoewel dirigent Oldendorf moet leren om de toon te zetten in zijn eigen kamerorkestje, dat op den duur zo goed is, dat de dochters niet meer weg willen tot grote teleurstelling van hun vroegtijdig teruggekeerde moeder. Dit leidt dan weer tot een toenadering met vader. Ouderwetse familiekomedie met muziekstukken die er goed bij gekozen zijn, van W.A. Mozart, Joseph Hayden, Joahnnes Brahms, Maurice Ravel, Fredéric Chopin, Ludwig van Beethoven, Franz Schubert en Carl Orff. Tv-uitzending van deze lange film, die meestal in drie delen wordt vertoond, trok zoveel kijkers in de dagen tussen Kerst en Nieuwjaar 1995, dat besloten werd een dertien-delige serie te maken, die in 1998 van start ging met een indrukwekkende lijst van nog veel meer interessante klassieke componisten w.o. Evard Grieg, Camille Saint-Saens, Richard Wagner, Georges Bizet, Carl Maria von Weber, Franz Liszt, G.F. Händel, Erik Satie, Felix Mendelssohn-Bartoldy, Giocchino Rossini, J.S. e.v.a. De rollen van Panse als Bea en Gerold als Marlene zijn in de tv-serie vervangen door Nina Bagusat en Rita Lengyel. Hoewel het verhaal van Herbert Lichtenfeld en Henriette Piper van dik-hout-zaagt-men-planken is, is de vermenging met de muziek, origineel en verheft het geheel. Spelprestaties en regie zijn heel behoorlijk.

De mythe

1983 | Komedie

Nederland 1983. Komedie van Job Pannekoek. Met o.a. Freek de Jonge en Hella de Jonge.

Vierde theatershow van de Jonge, het programma van de kleine, maar fijne verhalen, onder het motto: Laat het nooit afgelopen zijn. Freek als verteller, huisvader, clown, balletdanser en zelfs pianist. In een razend tempo voert hij de kijker door een aantal stemmingen in een voorstelling die de simpele boodschap heeft: wat fijn om idioot te zijn!

Carmina Burana

1975 | Muziek

Duitsland 1975. Muziek van Jean Pierre Ponnelle. Met o.a. Herman Prey en John van Kesteren.

Spectaculaire en kostbare tv-verfilming van Orff's bekendste muziekwerk, gebaseerd op middeleeuwse teksten. Hoewel het stuk vaak in de schouwburg en/of concertzaal wordt gebracht, is film hèt middel om dit spectakel te verbeelden. Kosten nog moeite zijn gespaard om dit optimaal te realiseren door middel van schitterende decors, kostuums en topsolisten. De verfilming doet denken aan een 'levend' schilderij van Jeroen Bosch.

Pourvu qu'on ait l'ivresse

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Italië 1974. Drama van Rinaldo Bassi en Reynald Bassi. Met o.a. Denise Roland, Paul Guers, Alain Noury, Stefania Careddu en Valérie de Tilbourg.

Bewerking van de roman [KL]Gamiani[KLE], een weinig bekend werk van Alfred de Musset. De kwaliteit van het spel maakt deze film de moeite waard, want ondanks de buitenopnamen op lokatie in Itali[KA3]e (erg mooie fotografie van Etienne Szabo) gaat het om gefilmd toneel en is de cinematografische waarde uiterst laag. Bovendien past de muziek van Carl Orff slecht bij de romantische entourage. Ook bekend als QU'IMPORTE LE FLACON POURVU QU'ON AIT L'IVRESSE.