Alfred Hürmer: productie en camera.
Er zijn 5 films gevonden.

Geliebte Clara

2008 | Biografie, Drama, Muziek

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Hongarije 2008. Biografie van Helma Sanders-Brahms. Met o.a. Martina Gedeck, Pascal Greggory en Malik Zidi.

Intrigerende biografie over Clara Schumann (Gedeck), de pianiste en componiste die op haar achttiende werd verschalkt door huisvriend en muziekleraar Robert Schumann (Greggory). De twee bestierden glansrijke carrières en zetten daarnaast maar liefst acht kinderen op de wereld. Geliebte Clara pakt de draad op in de herfst van het leven van Robert, in de periode dat Clara noodgedwongen uitgroeit tot boegbeeld van de vrouwenemancipatie. Daarnaast geeft het drama een beeld van Clara's relatie met hun inwonende protegé Johannes Brahms (Zidi). Gelardeerd met diverse spanningsbogen, van muzikaal tot sensueel.

Annas Sommer

2001 | Drama, Oorlogsfilm

Spanje​/​​Griekenland​/​​Duitsland 2001. Drama van Jeanine Meerapfel. Met o.a. Ángela Molina, Herbert Knaup, Dimitris Katalifos, Rosana Pastor en Agis Emmanouil.

Anna Kastelano (Molina) had een Griekse vader (Katalifos) en een Spaanse, sefardisch joodse moeder (Pastor). Zij is fotografe en journaliste in Berlijn. Toen ze bij een demonstratie ruim dertig jaar geleden foto`s maakte, werd ze door Max Feldmann (Knaup) gered voor het geweld van de oproerpolitie. Sedert die tijd waren zij onafscheidelijk totdat Max veel te vroeg kwam te overlijden. Onlangs heeft Anna als enige nabestaande het familiehuis ge[KA3]erfd op een Grieks eilandje in de Ege[KA3]ische Zee, die Griekenland van Turkije scheidt. Ze gaat er heen met de gedachte het huis te verkopen. Ze opent voor het eerst in jaren de luiken (om de spoken eruit te laten) en bekijkt de meubels, de stoffering en de snuisterijen. In een mand vindt ze foto`s en brieven uit het verleden, van haar vader Leon, moeder Malena en haar in Auschwitz vermoorde grootmoeder. Ze ontdekt dat haar vader, voordat hij haar moeder leerde kennen, de grote liefde gevonden had in een zekere Anna Levi (Skoula). De confrontatie met het verleden en de uitgestorven familieleden maken Anna melancholisch. Amerikanen tonen zich geïnteresseerd in het huis en vragen of er een zwembad bij is, waarop Anna vol emotie en misschien heel onzakelijk, de prijs verdubbelt. In het dorp ontmoet ze een jonge visser, waar ze verliefd op wordt en ze vindt een jeugdvriendin terug. Ze praat in gedachten vooral met Max en haar vader. Tegen de finale besluit Anna met de spoken van het verleden te leven en het huis niet meer te verkopen. Het spel van Molina is mooi en zij wordt steeds mooier naarmate de film voortgaat - de bijrollen zijn goed, in het bijzonder Knaup. Het boeiende scenario van regisseuse Meerapfel is zonder nodeloos sentiment en zij heeft de film zonder effectbejag geregisseerd. Het camerawerk van Andreas Sinanos, die regelmatig voor Theo Angelopoulos werkt, is prachtig.

Hey Stranger

1994 | Drama

België​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Drama van Peter Woditsch. Met o.a. Vincent Rouche, Bénédicte Loyen, Hanna Schygulla, Guy Tréjan en Jacques Seiler.

Mime-kunstenaar Orf (Rouche) in Praag voelt zich zo vrij als een vogeltje als het communisme gereduceerd is tot een boze droom uit het rijk van Kafka. Zijn vriendin Sarka (Loyen) die fotografe is, wil het voorbije en het aardse nog eens vastleggen op de gevoelige laag. Als Orf het landhuis van een rijke oom erft, raakt hij verwikkeld in de alledaagse realiteit van het gesjoemel met kunst tussen Oost en West. In het huis bevindt zich een schat aan erotische kunst, gestolen en verworven in de loop der tijden van de nazi`s en het Rode Leger. Het wordt bewaakt door een voormalige bediende (Hickey). Deze wordt vermoord en de schilderijen verdwijnen. Orf vindt een en ander in Brussel terug, maar merkt dat ook anderen jacht op de kostbaarheden maken. Dan wordt Orf van moord beschuldigd. Met de hulp van een tweetal musicerende dames, Tania (Schygulla) en Gabriel (Van Kessel), slaagt Orf erin de schilderijen opnieuw naar Praag te smokkelen. Verdienstelijk, zij het vaak wat te poëtisch en dromerig regiedebuut van de in Duitsland geboren, in Brussel werkende Woditsch, die zijn bewondering voor Fassbinder niet onder stoelen of banken kan steken. Hij schreef met Sophie Simon het scenario, waarvoor zij in 1993 een prijs kregen. Fotografie van Elfi Mikesch, die dankbaar gebruik maakte van het romantische kader van Praag. Dolby.

Apfelbäume

1992 | Drama

Duitsland 1992. Drama van Helma Sanders-Brahms. Met o.a. Johanna Schall, Thomas Büchel, Udo Kroschwald, Steffi Spira en Andreas Meissner.

In de voormalige DDR leerden Lena (Schall) en Heinz (R[KA3]uchel) elkaar kennen en beminnen. Heinz werkt bij een co[KA3]operatie, waar appels geteeld worden. Sienke (Kroschwald) is directeur van de coöperatie. Sienke heeft een oogje op Lena, die zijn zieke vrouw verpleegt. Heinz wordt jaloers als Sienke avances maakt, die niet onbeantwoord lijken.

In Gefahr und größter Not bringt der Mittelweg den Tod

1974 | Drama, Komedie

Duitsland 1974. Drama van Alexander Kluge en Edgar Reitz. Met o.a. Jutta Winkelmann, Dagmar Bödderich, Alfred Edel, Kurt Jürgens en Norbert Kentrup.

Regisseur en bekroond auteur Kluge en regisseur Reitz (Heimat) behoorden tot de opstellers van het Oberhausen Manifesto in 1962, een manifest waarmee jonge filmmakers ruimte opeisten voor de nieuwe Duitse cinema. In deze scherpe satire volgen ze twee vrouwen, een prostituee en een geheim agente van de DDR, tegen de achtergrond van de ontruiming van een kraakpand in Frankfurt en een carnavalsfeest. Kluge en Reitz gaven de film bij de release een fraaie, zij het raadselachtige gebruikaanswijzing mee: 'Das Erinnerungsvermögen nach dem Film reproduziert den Film – selbstreguliert. Was im Film verwirrend sein mag, wird in der Erinnerung sich von selbst ordnen.'