Amparo Soler Leal

Mar rojo

Spanje 2004. Enric Alberich. Met o.a. Amparo Soler Leal, Àlex Brendemühl en Maribel Verdú.

Paris-Tombuctu

Spanje 1999. Komedie van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Amparo Soler Leal, Concha Velasco en Michel Piccoli.

El çngel de la guarda

Spanje 1996. Santiago Moncada en Santiago Matallana. Met o.a. Amparo Soler Leal, Zoe Berratîa en Manuel Alexandre.

Sauna

Spanje 1990. Drama van Andreu Martín. Met o.a. Patxi Bisquert, Nuria Hosta, Cristina Poch en Amparo Soler Leal.

Een echtpaar met huwelijksproblemen wordt gelijktijdig verliefd op een vrouw, maar de echtgenoot houdt zich er geleidelijk aan buiten. De debuutfilm van de romanschrijver Andreu Martín. De film is wel een bewerking van een roman: niet de zijne, maar de roman van María Jaén. Heel slecht wat gedeeltijk veroorzaakt wordt door de waardeloze techniek van de debuterende maker en gedeeltelijk door de slechte dosering van de genres die met elkaar verweven worden.

La Telaraña

Spanje 1990. Antoni Verdaguer. Met o.a. Fernando Guillén, Amparo Soler Leal, Sergi Mateu en Patxi Bisquert.

Het verhaal speelt zich af in 1909 in een industriestad in de buurt van Barcelona waar zich, als gevolg van de oorlog tussen Spanje en Marokko, een aantal intriges rond een textielfabriek afspelen. Het is veel te beschouwelijk en te lokaal van karakter, maar technisch goed met verdienstelijke spelers. De tweede film van deze regisseur.

Hay que deshacer la casa

Spanje 1986. Komedie van José Luis García Sánchez. Met o.a. Amparo Rivelles, Amparo Soler Leal, Joaquín Kremel en José Luis Lopéz Vázquez.

Een vrouw keert terug naar Spanje om met haar zus de erfenis van haar ouders te regelen, met name een oud huis. Gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Sebastian Junyent. Een ietwat bittere komedie. De regisseur lijkt te willen wedijveren met Berlanga, maar bereikte het slechtst denkbare resultaat.

¿Qué he hecho yo para merecer esto?!!

Spanje 1985. Komedie van Pedro Almodóvar. Met o.a. Chus Lampreave, Verónica Forqué, Carmen Maura, Luis Hostalot en Gonzalo Suárez.

Een echtpaar raakt verwikkeld in duistere zaken door een buitenlandse zangeres. De veelbesproken Almodóvar laat in deze film zijn homoseksuele geaardheid weer de vrije teugel. Camerawerk van Angel Luis Fernandez. Ook bekend als WHAT HAVE I DONE TO DESERVE THIS?

Las Bicicletas son para el verano

Spanje 1984. Komedie van Jaime Chávarri. Met o.a. Agustín González, Victoria Abril, Amparo Soler Leal, Carlos Tristancho en Aurora Redondo.

Het dagelijks leven van een tot de middenstand behorende Madrileense familie wordt hevig verstoord door het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog. Deze filmbewerking van een succesvol toneelstuk, geschreven door de buitengewoon begaafde Fernando Fernán Gómez, werd zeer positief door de critici en het publiek ontvangen en deed het ook buiten Spanje goed.

Bearn

Spanje 1983. Drama van Jaime Chávarri. Met o.a. Fernando Rey, Ángela Molina, Imanol Arias en Amparo Soler Leal.

In het Mallorca van de negentiende eeuw vindt een ingewikkelde driehoeksverhouding plaats. Van het genre Visconti, maar minder stijlvol. Je wordt verstikt door de overdreven mooie opnamen en het middelmatige draaiboek. Ook bekend als LA SALA DE LAS MUÑECAS.

Martes y trece, ni te cases ni te embarques

Spanje 1982. Komedie van Javier Aguirre. Met o.a. Luis Barbero, Agust´n Gonzçlez en Amparo Soler Leal.

In het Mallorca van de negentiende eeuw vindt een ingewikkelde driehoeksverhouding plaats. Van het genre Visconti, maar minder stijlvol. Je wordt verstikt door de overdreven mooie opnamen en het middelmatige draaiboek. Ook bekend als LA SALA DE LAS MUÑECAS.

Martes y 13, ni te cases ni te embarques

Spanje 1982. Komedie van Javier Aguirre. Met o.a. Martes y 13, Amparo Soler Leal en Agustín González.

Drie buitensporige vrienden runnen een huwelijksagentschap. Een nietszeggende film die ter meerdere eer en glorie van de grove grappigheid van het komische trio 'Martes y 13' gemaakt werd.

Nacional III

Spanje 1981. Komedie van José Luis Lopéz Vázquez en Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Luis Escobar, José Luis Lopéz Vázquez, Amparo Soler Leal, Agustín González en Luis Ciges.

De Markies de Leguineche en zijn zoon smeden een plan om kapitalen naar Frankrijk te smokkelen. Dit is het derde deel van de serie die begon met LA ESCOPETA NACIONAL en vervolgde met PATRIMONIO NACIONAL.

Hablamos esta noche

Spanje 1981. Drama van Pilar Miró. Met o.a. Víctor Valverde, Daniel Dicenta, Amparo Muñoz, Alfredo Mayo en Amparo Soler Leal.

Een film over de problemen, zowel privé als beroepsmatig, van een ingenieur die bij een kerncentrale werkt. Een werkelijk vervelende film.

Tac-Tac

Mexico​/​​Spanje 1980. Drama van Luis Alcoriza. Met o.a. Amparo Soler Leal, Héctor Alterio en Fiorella Faltoyano.

Een jonge vrouwelijke arts begint een relatie met een keurige jongen. Een feministisch liefdesdrama van de hand van een op zijn retour zijnde Alcoriza.

Patrimonio nacional

Spanje 1980. Komedie van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Luis Escobar, José Luis Lopéz Vázquez, Amparo Soler Leal, Mary Santpere en Luis Ciges.

Tegen het eind van het regime van Franco keert markies De Leguineche terug naar zijn Madrileense paleis, in de overtuiging dat het herstel van de monarchie hem zijn oude roem terug zal brengen. Een mislukt vervolg op LA ESCOPETA NACIONAL.

Las aventuras de Enrique y Ana

Spanje 1980. Drama van Ramón Fernández. Met o.a. Enrique, Ana, Luis Escobar en Amparo Soler Leal.

Een sportleraar en een meisje vormen een artistiek paar dat furore wil maken in de muziek. Een prul van een film ter meerdere glorie van het paar 'Enrique en Ana.'

El Divorcio que viene

Spanje 1980. Komedie van Pedro Masó. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, José Sacristán, Amparo Soler Leal en Mónica Randall.

Een getrouwde man wacht op de goedkeuring van de Echtscheidingswet om met de echtgenote van zijn compagnon te kunnen trouwen. Een vals en opportunistisch bijprodukt.

El Crimen de Cuenca

Spanje 1980. Drama van Pilar Miró en Pilar Miro. Met o.a. Amparo Soler Leal, Héctor Alterio, Fernando Rey, Daniel Dicenta en José Manuel Cervino.

Aangrijpende reconstructie van een waar gebeurde rechtszaak in de Spaanse provincie Cuenca in 1913. Twee vrienden worden, ten onrechte zoals later zal blijken, beschuldigd van de moord op een schaapherder en vreselijk gefolterd tot ze uiteindelijk bekennen. Dertien jaar later duikt de 'vermoorde' schaapherder levend en wel op en komt het schandaal aan het licht. Uitstekend vertolkt, functioneel geregisseerd en sterk geschreven. Deze uitermate boeiende film is een absolute aanrader. De bijzonder realistische folterscènes kunnen voor gevoelige kijkers een probleem zijn. De film had veel problemen met de censor.

127 millones libres de impuestos

Spanje 1980. Komedie van Pedro Masó. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, Amparo Soler Leal, Agustín González, Amelia de la Torre en María Silva.

Teneinde aan een bankroet te ontkomen wendt een industrieel de kidnapping van zijn eigen vader voor. Een zeer slechte komedie, mislukt ondanks het goede niveau van de bezetting.

Los Fieles sirvientes

Spanje 1979. Komedie van Francisco Betriu. Met o.a. Amparo Soler Leal, Francisco Algora, María Isbert en José Vivó.

Voor enkele uren kunnen een paar bediendes de plaats innemen van hun meesters. Een overdreven simplistische en voor de hand liggende film.

Jugando a papás

Spanje 1978. Komedie van Joaquín Coll Espona. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, Amparo Soler Leal, Isabel Mestres en Alfonso Zambrano.

Een burgerlijk echtpaar neemt een werkloos meisje in dienst als eventuele geliefde voor de man, aangezien de echtgenote onvruchtbaar is. Een middelmatige Spaanse film, die het plagiaat is van THE BABY MAKER.

Vamonos, Barbara

Spanje 1977. Cecilia Bartolomé. Met o.a. Amparo Soler Leal, Ramiro Oliveros, Julieta Serrano en Iván Tubau.

Een vrouw van middelbare leeftijd en haar dochter zijn op zoek naar zichzelf en gaan daarom op reis. De eerste film van de regisseuse, die het script samen met Concha Romero en Sara Azcárate schreef, is een duidelijk feministisch produkt dat geen succes behaalde.

Mi hija Hildegart

Spanje 1977. Drama van Fernando Fernán-Gómez. Met o.a. Amparo Soler Leal, Carmen Roldán, Manuel Galiana en Carlos Velat.

Een vrouw uit de middenklasse wil een heel bijzonder kind voortbrengen om het vrouwelijk geslacht te bevrijden van zijn onderdrukking. Een geloofwaardig geval en zeer opwindend, hoewel de regisseur Fernán-Gómez dit keer helaas niet zo geïnspireerd was als anders.

Retrato de familia

Spanje 1976. Drama van Antonio Giménez-Rico. Met o.a. Antonio Ferrandis, Amparo Soler Leal, Mónica Randall, Miguel Bosé en Mirta Miller.

Het uitbreken van de Spaanse burgeroorlog in een stad binnen de Franquistische zone met alle gevolgen vandien. Een vervelende film die een absoluut gebrek aan houvast heeft.

Jo, papá

Spanje 1975. Komedie van Jaime de Armiñán. Met o.a. Ana Belén, Antonio Ferrandis, Amparo Soler Leal, José María Flotats en Fernando Fernán-Gómez.

Een ex-strijder uit de tijd van Franco roept de oorlogsdagen in zijn herinnering terug...Een belachelijke film, waarin wordt geprobeerd de verschillende politieke keuzes tot elkaar te brengen, waarbij de meest extreme keuzes uitgezonderd zijn.

Los Nuevos españoles

Spanje 1974. Komedie van Roberto Bodegas. Met o.a. José Sacristán, María Luisa San José, Antonio Ferrandis, Manolo Zarzo en Amparo Soler Leal.

Nadat een Madrileense verzekeringsmaatschappij is opgekocht door een Amerikaanse multinational, moeten de medewerkers zich aanpassen aan de mentaliteit van hun nieuwe eigenaars. De beste film van Bodegas met een even sarcastisch als vermakelijk verhaal, een fantastische rolbezetting en een scherp gevoel voor observatie.

Una Mujer prohibida

Spanje 1973. Thriller van José Luis Ruiz Marcos. Met o.a. Ramiro Oliveros, Esperanza Roy, Amparo Soler Leal en José Nieto.

Een politieagent wordt verliefd op een onweerstaanbare prostituée. Een mislukte poging de mythe van de vamp, die zo veel voor de Amerikaanse thriller heeft betekend, aan te passen aan de Spaanse werkelijkheid.

Grandeur Nature

Spanje​/​​Frankrijk 1973. Drama van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Michel Piccoli, Rada Rassimov, Amparo Soler Leal, Queta Claver en Manuel Alexandre.

Een tandarts besluit zijn leven door te brengen met uitsluitend een 'life size'-pop. Al is dit niet een van de beste produkten van Berlanga, het blijft een degelijke en opmerkelijke film: een bespiegeling over de onmogelijkheid om erotische liefdesrelaties verder dan tot een bepaald punt op te voeren. Ook bekend als TAMANO NATURAL, FORMATO NATURALE, LA POUPEE en LIFE SIZE.

Casa Flora

Spanje 1972. Komedie van Ramón Fernández. Met o.a. Lola Flores, Máximo Valverde, Amparo Soler Leal, Antonio Garisa en Estrellita Castro.

De meest schilderachtige figuren bezoeken geregeld het Andalusische bordeel Casa Flora. Het is een onzinnige, onuitstaanbare combinatie van een Spaanse sekskomedie uit de jaren zeventig en een folkloristische film met een Spaanse sterbezetting.

El Bosque del lobo

Spanje 1970. Drama van Pedro Olea. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, Amparo Soler Leal, Nuria Torray, John Steiner en Antonio Casas.

Bij het opkomen van de maan vermoordt een ongelukkige schizofreen de vrouwen die hij door het bos vergezelt. Een ruwe 'ontheiliging' van de mythe van de wolfswaanzin, prachtig gesitueerd in het Galicië van de jaren '10. De film laat een totaal ander beeld zien dan de folkloristische visie die men zo graag in de Spaanse film van Spanje geeft. Een bewonderenswaardige film, ondanks de wat langzame verhaaltrant.

Estudio amueblado 2 P

Spanje 1969. Komedie van José María Forqué. Met o.a. Fernando Fernán-Gómez, José Luis Lopéz Vázquez, Amparo Soler Leal, Esperanza Roy en Soledad Miranda.

Twee ambtenaren maken gebruik van een computer om succes te hebben bij de vrouwen...Een pseudo-erotische komedie naar de smaak van die tijd, die niet zo slecht is als men wellicht zou kunnen veronderstellen. Dit komt hoofdzakelijk door de voortreffelijke rolverdeling.

Un Diablo bajo la almohada

Italië​/​​Spanje​/​​Frankrijk 1968. Komedie van José María Forgué. Met o.a. Maurice Ronet, Ingrid Thulin, Gabriele Ferzetti, Alfredo Landa en Amparo Soler Leal.

Een jonge antropoloog die door jaloezie gekweld wordt, vraagt een vriend of die wil proberen zijn vrouw te verleiden. Op deze manier zou hij er zeker van kunnen zijn dat zijn vrouw hem trouw is. De verfilming van het klassieke stuk El curioso impertinente van Cervantes, dat zich hier in een kosmopolitisch milieu afspeelt en waarvan het resultaat armzalig is.

Las que tienen que servir

Spanje 1967. Komedie van José María Forqué. Met o.a. Conchita Velasco, Amparo Soler Leal, Laura Valenzuela en Manolo Gómez Bur.

De avonturen van twee Spaanse meisjes, die als dienstbodes werken in het chalet van een Amerikaans echtpaar. Echt waardeloos.

Las que tienen que servier

Spanje 1967. José Maria Forque. Met o.a. Laura Valanzuela, Amparo Soler Leal en Conchita Velasco.

De avonturen van twee Spaanse meisjes, die als dienstbodes werken in het chalet van een Amerikaans echtpaar. Echt waardeloos.

La Barca sin pescador

Spanje 1964. Drama van José María Forn. Met o.a. Gérard Landry, Amparo Soler Leal, Mabel Karr en Julián Ugarte.

Een financier die op het punt staat failliet te gaan moet het voorstel dat de duivel hem doet accepteren: hij vermoordt een vrekkige visser. Door wroeging gekweld zoekt hij kontakt met de weduwe en wordt verliefd op haar. Een ronduit zonderlinge film; hoogst suggestief.

Confidencias de un marido

Spanje 1963. Komedie van Francisco Prosper. Met o.a. José Luis Lopéz Vázquez, Amparo Soler Leal, Milagros Leal en Erasmo Pascual.

We maken het moeilijke begin mee van het huwelijksleven van Juan en Catalina. Deze middelmatige komedie wordt vanuit de persoonlijkheid van de acteurs opgebouwd.

Vuelve San Valentin

Spanje 1962. Komedie van Fernando Palacios. Met o.a. Jorge Rigaud, Amparo Soler Leal, Cassen en José Luis Lopéz Vázquez.

De Heilige Valentijn daalt op aarde neer om een einde te maken aan de bedroevende echtelijke ruzies. Een vervolg op EL DIA DE LOS ENAMORADOS, opnieuw geregisseerd door Palacios, een van de meest rampzalige, opportunistische en reactionaire regisseurs die de Spaanse film ooit heeft gekend.

Vamos a contar mentiras

Spanje 1962. Komedie van Antonio Isasi-Isasmendi. Met o.a. Juanjo Menéndez, Amparo Soler Leal, José Luis Lopéz Vázquez en Pepe Isbert.

Om de verveling van alledag te ontvluchten gaat mevrouw Poveda zich aan haar fantasieën te buiten. Een verfilming van het gelijknamige toneelstuk van Alfonso Paso.

La Gran familia

Spanje 1962. Komedie van Fernando Palacios. Met o.a. Alberto Closas, Amparo Soler Leal, Pepe Isbert en José Luis Lopéz Vázquez.

De alledaagse wederwaardigheden van een kroostrijk Spaans gezin. Een paternalistisch en achterlijk knoeiwerk. Deze film werd toch zo'n kassucces dat er ook nog een vervolg van gemaakt werd.

La Becerrada

Spanje 1962. Komedie van José María Forqué. Met o.a. Fernando Fernán-Gómez, Amparo Soler Leal, Nuria Torray en María José Alfonso.

Om uit de financiële moeilijkheden te komen besluiten elf nonnen, in opdracht van hun klooster, een stieregevecht met zeer jonge stieren te organiseren. Een van de eerste komedies van Forqué, knap gemaakt en met fantastische acteurs.