L'ora di religione
Ernesto is atheïst en hij haat zijn overleden moeder. De verbazing en irritatie zijn dan ook van zijn gezicht te lezen, wanneer een afgezant van de katholieke kerk hem uitnodigt langs te komen voor een gesprek over haar naderende heiligverklaring. L'ora di religione is een cynische reflectie over de rampzalige invloed van het geloof op het Italiaanse gezinsleven. In een puntige vertelstijl, waarin scènes elkaar verrassend opvolgen, en met gebruikmaking van clair-obscur.