Owen Roizman

The Fear of God

Verenigd Koninkrijk 1998. Documentaire van Nick Freand Jones. Met o.a. Mark Kermode, Ellen Burstyn, William O'Malley, William Friedkin en Max von Sydow.

French Kiss

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1995. Romantische komedie van Lawrence Kasdan. Met o.a. Meg Ryan, Kevin Kline, Timothy Hutton, Jean Reno en Suzan Anbeh.

Doorsnee romantische komedie van de doorgaans zo solide Kasdan speelt goeddeels in Frankrijk. Maar hoe kom je daar als Canadese huisvrouw Kate (Ryan) met vliegangst? Daar heb je een man (Hutton) voor nodig die in Parijs een Franse schone in de armen sluit. Dan word je boos, dan zet je je over je angst heen, dan neem je het vliegtuig. De aardigste rol is toebedeeld aan Kate's 'Franse' medepassagier (Kline). Hij legt uit dat haar vliegangst au fond angst is voor de vrijheid, voor de seks. Voor ze het weet zijn ze van de grond, en kan de vlucht naar het echte leven beginnen.

Wyatt Earp

Verenigde Staten 1994. Western van Lawrence Kasdan. Met o.a. Kevin Costner, Dennis Quaid, Gene Hackman, Jeff Fahey en Mark Harmon.

Langdradig vehikel voor Kevin Costner vertelt chronologisch het levensverhaal van de Amerikaanse revolverheld en sheriff Wyatt Earp. Ondanks Costners flauwe vertolking en het gebrek aan diepte - de film rolt van de ene episode in de andere - valt er genoeg moois te zien. Prachtige cinematografie en heerlijke rollen van Hackman als vader Earp en Quaid als Doc Holliday. Het scenario is van Dan Gordon en regisseur Kasdan. De door Costner gecoproduceerde film werd net als Silverado en Wild Wild West gedraaid op een inmiddels fameuze locatie in New Mexico.

The Addams Family

Verenigde Staten 1991. Komedie van Barry Sonnenfeld. Met o.a. Anjelica Huston, Raul Julia, Christopher Lloyd, Christina Ricci en Jimmy Workman.

In de jaren zestig vonden de cartooneske hersenspinsels van Charles Addams (1912-1988) de basis voor een tv-serie over de akelige Gomez, de morbide Morticia, hun griezelige kinderen en onaangename huisgenoten. De verwachtingen waren hooggespannen toen regisseur Sonnenfeld in 1991 aan de slag ging met de eerste speelfilm. Het werd een instant cultklassieker. Een flinterdun verhaal vormt het speelveld voor honderd minuten galgenhumor, uitgevoerd door louter steracteurs die zichtbaar genieten. In 1993 verscheen het vervolg, Addams Family Values.

Grand Canyon

Verenigde Staten 1991. Drama van Lawrence Kasdan. Met o.a. Danny Glover, Kevin Kline, Mary McDonnell, Steve Martin en Mary-Louise Parker.

L.A., 1991. In de stad van de engelen heerst geweld en onverschilligheid. Op een toevallige manier raken de levens van een aantal mensen met elkaar verstrengeld. Een advocaat en zijn vrouw, het meisje dat verliefd op hem is, een zwarte kraanwagenchauffeur die hem redt van een overval, zijn vriend, producent van films vol geweld, zij verzetten zich allemaal tegen gewenning. Mensen in de grote stad, met hun maar al te herkenbare angsten voor het oncontroleerbare, het toeval dat soms positief, soms negatief uitpakt. De Grand Canyon is de metafoor voor de kloof tussen arm en rijk, maar staat ook voor de grootsheid van de natuur, die alle menselijk streven relativeert. Scenario van regisseur Lauwrence Kasdan en Meg Kasdan. Camerawerk van Owen Roisman.

I Love You to Death

Verenigde Staten 1990. Komedie van Lawrence Kasdan. Met o.a. Kevin Kline, Tracey Ullman, William Hurt, River Phoenix en Joan Plowright.

Onvoorstelbare komedie, die weliswaar op waar gebeurde feiten is gebaseerd. Ullman is de echtgenote die vijf mislukte moordpogingen onderneemt op haar liederlijke man, de pizzabakker Kline. Zowat iedereen wordt in het complot betrokken maar vooral Hurt en Keanu schitteren als een stel oliedomme junkies met ambities als huurmoordenaars. Origineel, verrassend, soms wat meewarige humor en je lacht je dood. Scenario van John Kostmayer en camerawerk van Owen Roizman.

Havana

Verenigde Staten 1990. Drama van Sydney Pollack. Met o.a. Robert Redford, Lena Olin, Alan Arkin, Raul Julia en Tomas Milian.

Havana, 1958. Aan de vooravond van de Cubaanse revolutie wordt de Amerikaanse pokerspeler Jack Weil verliefd op de mooie Roberta. Samen met haar rijke man Arturo steunt zij heimelijk de communistische opstand. Als ze beiden gevangen genomen worden, begint Jack hen, tegen zijn principes in, te helpen.

Tootsie

Verenigde Staten 1982. Komedie van Sydney Pollack. Met o.a. Dustin Hoffman, Jessica Lange, Teri Garr, Dabney Coleman en Bill Murray.

Dustin Hoffman is Michael Dorsey die zich als acteur van oost tot west ongeliefd heeft gemaakt. Zelfs een tomaat spelen in een reclame ging mis omdat Michael het als tomaat onlogisch vond dat hij moest gaan zitten. Maar acteren zal hij en dus verkleedt Michael zich als vrouw, noemt zich Dorothy Michaels, en krijgt gelijk een rol in een soapdrama. De lol van Tootsie zit hem vervolgens in de vele romantische gevolgen van de sekseverwisseling. Ingenieus of origineel is het niet (dat was het ook niet in 1982), maar op de een of andere manier is het zeer aangenaam kijken naar deze farce.

True Confessions

Verenigde Staten 1981. Misdaad van Ulu Grosbard. Met o.a. Robert De Niro, Robert Duvall, Charles Durning, Ed Flanders en Burgess Meredith.

Intrigrerende 'studie' over de relatie tussen twee broers: de ambitieuze priester Desmond Spellacy (De Niro), die zijn invloed gretig gebruikt om de H. Moederkerk aan de nodige fondsen te helpen, en zijn broer Tom Spellacy (Duvall), detective van beroep, en belast met het onderzoek naar een geruchtmakende moordzaak. Als Tom erachter komt dat een van Desmonds genereuze diocesanen hoogstwaarschijnlijk een moord heeft gepleegd, kan de monseigneur z'n kerkelijke carrière verder wel vergeten. 'He may be the most authentic priest ever seen on the screen,' oordeelde de geestelijke die De Niro wegwijs maakte in het rijke roomse leven.

Taps

Verenigde Staten 1981. Drama van Harold Becker. Met o.a. George C. Scott, Timothy Hutton, Ronny Cox, Sean Penn en Tom Cruise.

U ziet Hutton als de aanvoerder van de cadetten bij een gewapende bezetting van een militaire academie. Zij hopen met hun harde actie de sluiting van hun instituut te voorkomen. Serieuze spelprestaties vormen de dragers van deze film die lang voor het voorspelbare einde al zijn troeven verspeeld heeft. Scenario van Darryl Ponicsan en Robert Mark Kamen. Penn's filmdebuut.

Absence of Malice

Verenigde Staten 1981. Thriller van Sydney Pollack. Met o.a. Paul Newman, Sally Field, Bob Balaban, Melinda Dillon en Luther Adler.

Prettig drama met dito cast over een journaliste (Field) die in haar onschuld malafide info van de FBI publiceert waardoor de zoon (Newman) van een mafioso ten onrechte wordt beschuldigd van moord. Voormalig journalist Kurt Luedtke schreef het boeiende scenario over de (on)macht van de pers. Newman is prachtig in zijn onderkoelde rol als snode wreker. Ook de bijrollen zijn sterk bezet, met oa John Harkins, en vooral Wilford Brimley die aan het eind van de film indruk maakt als aanklager bij een informele hoorzitting. In Miami gefilmd.

The Black Marble

Verenigde Staten 1980. Romantiek van Harold Becker. Met o.a. Robert Foxworth, Paula Prentiss, Harry Dean Stanton, Barbara Babcock en John Hancock.

Van inzicht getuigend maar vreemd genoeg een niet beklijvend liefdesverhaal over sexy smeris Prentiss en haar nieuwe collega (Foxworth), een romantische alcoholist die verdrinkt in de werkelijkheid van zijn baan. Naar de roman van Joseph Wambaugh.

The Electric Horseman

Verenigde Staten 1979. Drama van Sydney Pollack. Met o.a. Robert Redford, Jane Fonda, Valerie Perrine, Willie Nelson en John Saxon.

Ex-rodeokampioen Sonny Steele (Redford) heeft zich laten strikken door reclamejongens en moet elke avond in een cowboypak met lichtjes een ritje maken met een doos 'Ranch Breakfast' in zijn handen. Sonny heeft een afkeer van het werk en alleen de drank houdt hem overeind. Wanneer zijn opdrachtgever een raspaard van 12 miljoen dollar wil vergiftigen, komt hij in opstand en gaat met zijn paard naar Utah. Daar loopt hij een televisiejournaliste (Fonda) tegen het lijf die hem uiteindelijk wil helpen. Ouderwetse komedie met klassiek boeventuig en twee charmante filmsterren in de hoofdrol, die natuurlijk uiteindelijk voor elkaar vallen.

The Return of a Man Called Horse

Verenigde Staten 1976. Western van Irvin Kershner. Met o.a. Richard Harris, Gale Sondergaard, Geoffrey Lewis, Bill Lucking en Jorge Luke.

Harris kan niet meer wennen aan het rijke leventje in zijn kasteel in Engeland, nadat hij lange tijd onder de Sioux-stammen leefde en van wie hij de bijnaam 'Paard' kreeg. Heimwee drijft hem terug naar de Indianen, maar die zijn inmiddels door de blanken uit hun leefgebied verjaagd. Ze kregen zoveel te verduren dat ze de moed niet meer konden opbrengen om zich te verzetten. Harris probeert hen wakker te schudden om hun voorouderlijke gebieden terug te eisen. Conflictrijk vervolg op het sterke A MAN CALLED HORSE. Inhoudelijker door zijn filosofische beschouwingen, maar daardoor minder avontuurlijk. Het boeiende scenario is van de hand van Jack De Witt, naar een verhaal van Dorothy M. Johnson. Harris schittert weer in zijn rol van blanke Indiaan. Vakkundig in beeld gebracht door Owen Roizman. Indrukwekkende symfonische score van Laurence Rosenthal. Gefilmd in Panavision. Gevolgd door TRIUMPHS OF A MAN CALLED HORSE.

Network

Verenigde Staten 1976. Drama van Sidney Lumet. Met o.a. Faye Dunaway, William Holden, Peter Finch, Robert Duvall en Wesley Addy.

Howard Beale (Finch) presenteert al 25 jaar het nieuws maar het tv-netwerk is in voor vernieuwing en hij moet het veld ruimen voor sensationelere programma's. Howard is er kapot van en kondigt aan in de volgende uitzending zich 'live' van het leven te beroven. Nog nooit heeft het journaal zoveel kijkers gehad en de doorgedraaide Howard, die natuurlijk niet echt zelfmoord pleegt, mag in het vervolg als tv-freak kijkcijfers gaan trekken. Scherpe satire op het televisiewezen met ijzersterk acteerwerk. Beroemd geworden uitspraak: 'I'm mad as hell and I'm not going to take it anymore!'

Three Days of the Condor

Verenigde Staten 1975. Thriller van Sydney Pollack. Met o.a. Robert Redford, Faye Dunaway, Cliff Robertson, Max von Sydow en John Houseman.

CIA-medewerker Joseph Turner (Redford) stuit bij toeval op een samenzwering binnen zijn eigen club. Als hem vervolgens de kogels om de oren vliegen, dwingt hij fotografe Kathy Hale (Dunaway) met een pistool om hem in haar huis te verstoppen. Terwijl hij uitzoekt wat er aan de hand is ontwikkelt zich wat moois tussen de twee. Prima actiefilm van Pollack, die verder vooral komedie en drama (Tootsie, Out of Africa) maakte. Dunaway vertelde later dat ze moeite had om angstig te kijken tijdens de scène waar Redford haar met een vuurwapen bedreigde omdat ze haar tegenspeler zo'n mooie man vond.

The taking of Pelham 1-2-3

Verenigde Staten 1974. Thriller van Joseph Sargent. Met o.a. Walter Matthau, Robert Shaw, Martin Balsam, Tony Roberts en Earl Hindman.

Sublieme actiethriller rond een treinkaping in de New Yorkse ondergrondse met Walter Matthau als onverzettelijke onderhandelaar - de Bruce 'Die Hard' Willis van weleer. Collega jaren '70 icoon Robert Shaw speelt de kille crimineel. Samen met drie wapenbroeders eist hij een miljoen dollar. Binnen het uur moet de buit binnen zijn anders wordt iedere minuut een passagier doodgeschoten. Het bonte New Yorkse gezelschap in de trein ondervindt al snel dat de heren geen loze dreigementen uiten. The taking of Pelham one two three - de Pelham-trein van 23 over 1 - is een kunststukje van montage en belichting met die typische jaren '70 cool van tijdgenoten als Dirty Harry en Bullitt. Hardvochtig cynische dialogen en ingehouden jazzy muziek van David Shire begeleiden het denderende verhaal. Het gebruik van kleuren om elkaar aan te spreken werd in 1992 gekopieerd door Quentin Tarantino in Reservoir dogs. Gebaseerd op het boek van John Godey en gefilmd op locatie in een afgedankte tunnel.

The Exorcist

Verenigde Staten 1973. Horror van William Friedkin. Met o.a. Ellen Burstyn, Max von Sydow, Linda Blair, Jason Miller en Lee J. Cobb.

Een ­actrice zoekt hulp voor haar dochter Regan die zich steeds vreemder gaat gedragen. Omdat psychiaters geen soelaas bieden, vraagt ze een priester of hij een uitdrijvingsritueel wil uitvoeren. Baat het niet, dan schaadt het niet. In 1973 vielen bioscoopbezoekers, al in de stemming gebracht door geruchten over de door mysterieuze ongevallen geplaagde opnames, in katzwijm bij de film. Regisseur Friedkin (The French Connection) had dan ook een intens spannende, baanbrekende horrorfilm ­gemaakt. In 2000 verscheen een gerestaureerde, nóg engere versie van de klassieker, met enkele kippenvel­verwekkende toegevoegde scènes.

Play It Again, Sam

Verenigde Staten 1972. Komedie van Herbert Ross. Met o.a. Woody Allen, Diane Keaton, Tony Roberts, Jerry Lacy en Susan Anspach.

Vermakelijke bewerking van Woody`s eigen toneelstuk over een filmgek die zijn persoonlijkheid gevormd heeft naar Humphrey Bogart (Lacy) en zich veelvuldig verbeeldt dat hij op de meest ongelegen momenten door hem achtervolgd wordt, vooral bij zijn onhandige pogingen om contacten te leggen met een meisje nadat zijn vrouw hem verlaten heeft. Conventioneler dan andere Allen- films, maar net zo leuk, zo niet leuker. Met fragmenten uit en à la CASABLANCA.

The Gang That Couldn't Shoot Straight

Verenigde Staten 1971. Misdaad van James Goldstone. Met o.a. Jerry Orbach, Leigh Taylor-Young, Jo Van Fleet, Lionel Stander en Burt Young.

Deze filmversie van Jimmy Breslin's best-seller door Waldo Salt tot scenario bewerkt, over een groep komische, twaalfderangs schurken uit New York is gemaakt met een goede rolbezetting, maar het script is nonchalant geschreven en de regisseur had klaarblijkelijk weinig gevoel voor het materiaal. Het camerawerk is van Owen Roizman.

The French Connection

Verenigde Staten 1971. Misdaad van William Friedkin. Met o.a. Gene Hackman, Fernando Rey, Roy Scheider, Tony Lo Bianco en Marcel Bozzuffi.

Gebaseerd op een legendarische drugsvangst in de VS in 1962, vertelt de film het verhaal van de niet aflatende jacht van undercover agent Jimmy 'Popeye' Doyle op het brein achter een groot drugstransport van Frankrijk naar New York. Gene Hackman is briljant als de gemene, sadistische Doyle, die misschien een slecht mens is, maar een fantastische politieman. Hoogtepunt in de film is een adembenemende achtervolgingsjacht dwars door New York, als Doyle in een auto een metrotrein probeert bij te houden. In 1975 maakte John Frankenheimer de sequel French Connection II, weer met Hackman en Rey.