Fritz Schulz: regie en cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Dieses Lied bleibt bei dir

1954 | Komedie, Muziek

Duitsland 1954. Komedie van Willi Forst. Met o.a. Paul Henreid, Eva Kerbler, Elma Karlowa, Fritz Schulz en Ernst Stankowski.

In een typisch Weens muziekcafé wordt een zangeres omstreeks 1910 verliefd op een componist, maar als WO-I uitbreekt, breken de sentimentaliteiten van Weense Schrammeln-filmer Forst pas goed los. Als een dijkdoorbraak.

Ich und meine Frau

1953 | Familiefilm, Komedie

Oostenrijk 1953. Familiefilm van Eduard von Borsody. Met o.a. Paula Wessely, Attila Hörbiger, Isa Günther, Jutta Günther en Jane Tilden.

Een harteloze huistiran verandert, door toedoen van zijn vrouw, in een liefdevolle familievader. Kwieke familiefilm, waarin Paula Wessely precies beantwoordt aan het beeld van de zorgende moeder, de spil van het gezin.

L' Eternelle victime

1940 | Drama

Zwitserland 1940. Drama van Edmund Heuberger. Met o.a. Léopold Biberti, Marina Reiner, Fritz Schulz, Margarete Fries en Rita Liechti.

Zwaarmoedig melodrama waarin sprake is van een mondaine verleider die de dochter van een gynaecoloog verleidt. Zij wil een abortus en het eindigt allemaal voor de rechtbank. Sinds die tijd heeft Cayatte ons `overstelpt` met dit soort tendensfilms. Deze veroorzaakte een schandaal in Zwitserland, haalde zich de banvloek van de censuur op de hals maar hield een triomftocht langs het publiek. Het verouderde scenario daargelaten vallen een aardige vertolking met het zeer dubbelzinige personage van de gynaecoloog [KA1]en verzorgd camerawerk (Stilly) op. Het moet allemaal zeer gewaagd lijken.

Letzte Liebe

1935 | Drama

Oostenrijk 1935. Drama van Fritz Schulz. Met o.a. Albert Bassermann, Hans Jaray, Else Bassermann, Oskar Karlweis en Michiko Meinl.

Een componist van middelbare leeftijd wordt verliefd op een zangstudente. Vooral door Albert Bassermann (als de componist) verdrinkt de film niet in een voor de hand liggende sentimentaliteit.

Das Lied einer Nacht

1932 | Muziek, Komedie

Duitsland 1932. Muziek van Anatole Litvak. Met o.a. Jan Kiepura, Magda Schneider, Fritz Schulz, Otto Wallburg en Ida Wüst.

In de trein wisselen de beroemde tenor Ferraro (Kiepura) en de huwelijkszwendelaar Koretzky (Schulz) van rol. Ze komen aan in een Kurort, en daar loopt meteen alles mis. Koretzky kan niet zingen; Ferraro wordt verliefd op de dochter (Schneider) van de hoteldirecteur (Wallburg) en, verdacht van huwelijkszwendel, gearresteerd. Maar alles loopt goed af. Een indertijd zeer succesvolle muziekfilm, die ook vandaag het aanzien zeker nog waard is. Niet in de laatste plaats omdat de Poolse tenor Kiepura niet alleen prachtig zingt, maar ook als acteur zijn mannetje staat. De titelsong veroverde de wereld en de film kreeg een Engelse, zowel als een Franse versie (TELL ME TONIGHT en LA CHANSON D'UNE NUIT).

Heute Nacht, eventuell

1930 | Komedie

Duitsland 1930. Komedie van E.W. Emo. Met o.a. Jenny Jugo, Siegfried Arno, Johannes Riemann, Fritz Schulz en Otto Wallburg.

Een man krijgt een voor zijn vrouw bestemd telegram in handen waarin ze voor 'Heute Nacht, eventuell' 2000 dollar krijgt aangeboden. 't Blijkt om een door haar in het geheim geschreven tekst van een liedje te gaan! De eerste geluidsfilm van Jenny Jugo viel door het onbenullige verhaaltje wat tegen, ondanks de vlotte regie. Robert Stolz componeerde een drietal aardige liedjes.

Drei Tage Mittelarrest

1930 | Komedie

Duitsland 1930. Komedie van Carl Boese. Met o.a. Fritz Schulz, Felix Bressart, Max Adalbert, Lucie Englisch en Ida Wüst.

Een genrefilm die typerend is voor de jaren dertig: komische toestanden rondom militairen en hun kleurige uniformen. Escapisme op en top en een verheerlijking van het officierenbestaan. Een onwettig geboren meisje gaat in een garnizoen op zoek naar haar vader.

Anders als die anderen

1919 | Drama

Duitsland 1919. Drama van Richard Oswald. Met o.a. Conrad Veidt, Fritz Schulz, Frank Bollek en Magnus Hirschfeld.

Paul K[KA3]orner (Veidt), een begaafd jong musicus, was ooit van school gestuurd omdat hij zich iets te veel voor zijn klassekameraden interesseerde. Hij stortte zich op de muziek om zijn seksuele voorkeur te vergeten. Na een succesvolle uitvoering benadert Frank Bollek (Sch[KA3]unzel) hem, een zanger. Frank zegt tegen Paul, dat hij in hem ge[KA3]interesseerd is en nodigt hem uit om mee naar huis te komen. Eenmaal bij Frank aangeland, ontpopt deze zich als een ordinaire afperser, want homo zijn in Duitsland is volgens Artikel 175 van het wetboek strafbaar. Paul betaalt Frank regelmatig geld en als die er achter komt dat Paul een verhouding begint met een van zijn leerlingen, dringt hij op nog meer geld aan. Dan hoort Paul over de beroemde Berlijnse dokter Magnus Hirschfeld (Hirschfeld, die zichzelf speelt). Het is bekend dat Hirschfeld nieuwe, bevrijdende denkbeelden ontwikkeld heeft over homoseksualiteit en ten strijde trekt tegen wetsparagraaf 175. Paul houdt op te betalen en pleegt zelfmoord. De film, uiteraard verboden toen de nazi's aan de macht kwamen, was lang verloren gewaand op enkele fragmenten na. In 1976 werd er een kopie gevonden in de Oekraïne en dat werd het begin van een lange restauratie, die van 23 minuten opliep naar de huidige lengte, waarvan men gelooft dat hij compleet is. De restauratie werd gedaan door het Bundesarchiv-Filmarchiv en de film werd in 1999 voorzien van muziek van Bernd Schultheis, uitgevoerd door het ensemble Kontraste, gedirigeerd door Frank Strobel. Het scenario is van regisseur Oswald en dokter Magnus Hirschfeld van het instituut voor seksuologie in Berlijn. Het onvergankelijke camerawerk is van Max Fassbender. De eerste film over homoseksualiteit, een cultfilm en een belangwekkende film, al zijn de opvattingen wel wat veranderd en is Artikel 175 afgeschaft.