In 2000 promoveerde Aubrey De Grey aan de Universiteit van Cambridge op zijn onderzoek naar het verband tussen de schade mitochondriaal DNA en verouderingsprocessen. Tijdens zijn onderzoek was hij er achter gekomen dat er nauwelijks biologen waren die zich bezighielden met de biologische processen die ten grondslag liggen aan de veroudering van het lichaam. Daarom richtte hij in 2009 de SENS Research Foundation op, een onderzoeksinstituut en fonds dat onderzoek naar verjonging en het tegengaan van veroudering stimuleert. De Grey investeerde zelf een erfenis van 13 miljoen dollar in het instituut.
Volgens De Grey is veroudering geen noodzakelijk onderdeel van ons leven maar een medisch probleem dat opgelost kan worden. Daarvoor moeten publiek, overheid en wetenschappers wel een andere houding aannemen. Op dit moment ligt er volgens De Grey binnen de gerontologie te veel nadruk op het genezen van ziektes die horen bij ouderdom, terwijl volgens hem de oorzaken van ouderdom zelf moet worden aangepakt. De Grey spreekt over een pro-aging trance: we hebben de neiging om aftakeling en de dood als onvermijdelijke fenomenen te zien. Om met dit idee te kunnen leven houden we onszelf voor dat de dood niet alleen onvermijdelijk, maar ook wenselijk is. Dit helpt ons om te gaan met de gedachte aan de dood maar zorgt er ook voor dat we geen actie ondernemen om veroudering voor eens en voor altijd op te lossen.
De Grey stelt dat we ouderdomskwalen kunnen voorkomen door de moleculaire en cellulaire schade die het lichaam met de jaren oploopt tijdig te herstellen. Als deze schade te groot wordt, leidt deze tot ouderdomsverschijnselen en uiteindelijk tot de dood. Volgens De Grey kunnen wetenschappers door middel van fundamenteel onderzoek deze mechanismen doorgronden en methoden ontwikkelen om de schade te herstellen voordat ouderdomskwalen zich voordoen. Het is een kwestie van tijd voordat ouderdom op deze manier uitgeroeid kan worden. De dood heeft dan niets meer met biologische leeftijd te maken.
De Grey merkt dat veel mensen zich ongemakkelijk voelen bij het vooruitzicht van een leven zonder ouderdom en de zekerheid van een tijdige dood. Hij spreekt in dit verband van de ‘Tithonos denkfout’: we zijn terughoudend om ons leven te verlengen omdat we verwachten dat levensverlenging gepaard gaat met ziekte en kwalen, zoals in de Griekse mythe van Tithonos. Deze knappe Griekse jongeling wordt aanbeden door Eos, godin van de Dageraad. Ze vraagt Zeus om haar sterfelijke geliefde het eeuwige leven te geven. Helaas vergeet ze om ook te vragen om eeuwige jeugd en gezondheid; Tithonos wordt zo oud dat hij niets meer kan en verschrompelt tot een sprinkhaan. De Tithonos denkfout zit wetenschappelijk onderzoek in de weg, vindt De Grey. Wie verwacht dat levensverlenging alleen maar leidt tot een langer ziekbed, zet daar niet op in. In plaats daarvan richten wetenschappers zich op het bestrijden van ouderdomsziektes. Zonde, vindt De Grey, want het onderliggende probleem wordt zo genegeerd: de ziekte ouderdom.
Bekijk hieronder een video van een presentatie van De Grey bij de conferentie TEDxOxbridge.
