6. De nieuwe wereld

Wordt de ruimte het nieuwe Wilde Westen, een militair slagveld? De ruimte is van niemand. Verschillende landen ontwerpen al ruimtekolonies, maar kun je er zomaar gaan bouwen? Anna Gimbrère spreekt ruimtejurist Frans von der Dunk, die zich hier zorgen over maakt. En ze is aanwezig bij de viering van de eerste zitting van het parlement van Asgardia, de eerste onafhankelijke ruimtestaat. Donald Trump kondigde de oprichting van Space Force aan. Generaal Kwast legt Anna uit dat ook het leger in de ruimte thuishoort. Winnen de idealen, of wordt de ruimte straks het strijdperk van grootmachten met commerciële belangen?

achter de schermen met Anna (6)

© Maarten Kramer

'Asgardia, "de eerste onafhankelijke ruimtestaat", was fascinerend. Heel bijzonder om mee te maken. Net als op het space cowboy gala was de grens tussen gekte en oprechte ideologische gedrevenheid heel vaag. Ik was er nogal sceptisch over. Ik wist dat de initiatiefnemer, een heel rijke Rus, een ruimte-natie wilde oprichten. Een waar iedereen welkom is, vanuit ieder land, onder het motto niet alle landen hebben geld voor ruimtevaart, dus niet alle aardbewoners kunnen een ticket naar de ruimte krijgen, en dat is niet eerlijk, dus dit wordt een natie waarin iedereen welkom is.' 

'Daarmee creëert hij een grote achterban voor het idee dat we ooit gaan leven in de ruimte. HIj heeft daar een hele filosofie over, heeft een grondwet laten opstellen, en dat soort dingen. Ik vond het eigenlijk gewoon een rijke Rus met een dure hobby. Het moest een koninkrijk worden, met deze man als koning. Dus ik dacht: wat een wacko. HIj bedoelt het allemaal, tja, bijna profetisch. Hij zal wel even voordoen hoe je een natie sticht voor iedereen. Met een ruimteschip waar iedereen in kan wonen. Eerst tweeduizend, dan tienduizend, dan verder. Ik had dat allemaal gehoord, en ik dacht echt: die is gek.'

'Toen kwamen we in Wenen, voor had hij daar de twee mooiste zalen van een prachtig paleis, een diner voor al zijn "onderdanen", de allerbeste opera- en popzangers van de wereld, kortom: hij had er een fortuin aan besteed, dat was duidelijk. Ik keek mijn ogen uit. En er liepen allerlei mensen, van heel rijk en naïef - "Ja, ik heb me opgegeven als minister van culturele zaken, om te zorgen voor kunst in de ruimte" - tot schuwe nerds met vet haar die eigenlijk ook niet wisten wat ze daar nou moesten. Maar ook serieuze mensen, zoals de Belgische astronaut Frank de Winne, die zich ook had opgegeven voor de ministerraad. En andere superslimme mensen die zich er echt serieus mee bezighouden. Met de juridische kant, de technologische kant. En meestal op vrijwillige basis, omdat ze de noodzaak ervan inzien. Net als bij Mars ONE, dat een realityshow op Mars beloofde, denk je eerst dat het een idioot plan is, maar ga je later toch serieuze kanten zien.'

Hoe bouw je een maanbasis?

wist je dit?

© Asgardia/wikimedia commons

koning van Asgardia

Wat het staatshoofd van Asgardia, de eerste Space Nation, voor iemand? Om te beginnen een steenrijk iemand. Igor Ashurbeyli (1963) is afstammeling van een Azerbeijaanse adellijke familie. Hij richtte een softwarebedrijf op toen de Sovjet-Unie uiteenviel en het kapitalisme zijn intrede deed, was actief in de Russische defensie-industrie en profileert zich nu als voorvechter voor een vreedzame ruimtesamenleving. Het is een democratie, maar wel een waarin het staatshoofd de macht heeft het parlement te ontbinden. In Asgardia zijn geen politieke partijen, aldus Ashurbeyli in de uitzending, 'want die zorgen alleen maar voor verdeeldheid.' En: 'Ook religies zijn vaak de oorzaak van bloedige gevechten geweest.' Die zijn dus verboden. 'Daarom zie ik geen reden waarom in Asgardia gevechten zullen uitbreken.' Simpel toch? Voor een wat kritischer beschouwing: lees dit artikel van Bill Harby bij de BBC. 

meer wilde ruimte