Amsterdam/Tilburg • Vorige week poseerde Jelle Brandt Corstius met een fraaie clubsjaal op de cover van de VPRO Gids. Die breide hij niet zelf, maar die komt uit het TextielLab van het TextielMuseum in Tilburg.
Het produceren van die clubsjaal was geen sinecure horen we van Nikki Gonnissen, de ‘-nik’ van VPRO’s campagnebureau Thonik. Zij stond aan de wieg van dit langwerpige kledingstuk en begeleidde het productieproces. ‘Er is een huisstijl en een patroon maar daarmee heb je nog geen sjaal. Het leek makkelijk, maar was hartstikke moeilijk.’
Aangezien elke schoonmoeder een sjaal kan breien, klinkt dat enigszins overdreven. Als Gonnissen echter alle proefjes laat zien die het TextielLab heeft gemaakt, wordt direct duidelijk dat de VPRO-sjaal niet zomaar een sjaal is. ‘Het was vooral lastig om de juiste textuur te krijgen. De ene keer was het te grof of te dik, dan weer te fijn. Of de kleuren waren te hard. Uiteindelijk vonden we de oplossing in de wolsoort en de steekwissel. Het is merinowol en de gebruikte steken zijn recht en averecht. In de sjaal worden kleur en steek steeds omgedraaid waar de driehoek van het logo omklapt. Twee kleuren en een steekwissel. Dat levert een minder dikke textuur op, veel subtieler. Het kleurtje aan het uiteinde is voor de leuk, de randjes over de lengte zijn voor de stevigheid. Wat denk je, zou jij hem echt dragen?’
Over het antwoord op die vraag hoeft de verslaggever van de Campagne Courant niet na te denken. ‘Jazeker,’ zegt hij direct in de hoop op een gratis exemplaar. Dat zit er echter niet in. Om een sjaal te krijgen zal hij net als ieder ander een nieuw VPRO-lid moeten aanbrengen.