Terwijl we in haar woonkamer zitten leest ze een van haar gedichten voor, ‘Altijd welkom’ is de titel. Een verhalend gedicht over een huis met een tuin, een boomgaard met rijpend fruit, een thuis. Dat voordragen doet ze graag, daardoor heeft ze het idee dat ze echt een publiek heeft. “Op een podium staan en spelen in een theatergroep vond ik altijd heel leuk en dat mis ik ook heel erg.” Maar dat is niet het enige. “Ik heb ook lang viool gespeeld en denk altijd ‘oh, ik zou in een orkest willen spelen!’ maar dat doe ik niet omdat ik geen tijd heb.” Ook het tekenen en schilderen wat ze graag doet is op een laag pitje komen te staan. “Op een gegeven moment heb ik echt de keuze gemaakt dat ik wil schrijven, dus dan wordt het schrijven. Maar als je een extra leven hebt, kom ik hem graag van je afhalen!”
Naast haar werk als schrijver, dichter en vaste columnist bij het online platform Hard//Hoofd, staat Iduna voor de klas. Ze geeft Duits en toneelles op een middelbare school. Het is een fijne combinatie, vertelt ze. “Ik heb het contact met de wereld nodig. Maar daarbij heb ik ook wel van huis uit meegekregen dat ‘van je hobby je werk maken’ maar voor heel weinig mensen is weggelegd.” Ze probeert in kleine stapjes te denken en te leven. “Ik wil dat het schrijven uiteindelijk een grotere rol gaat spelen, dat ik echt schrijver en dichter word. Maar ik probeer niet te ver vooruit te kijken.” Kleine successen wegen het zwaarst.
