OVT 20 juli 2025

Onze nieuwe zomerserie 'Oude woorden nieuwen wereld' gaat over historische boeken die ons het heden beter doen begrijpen. Welke echo’s uit het verleden schudden ons wakker, geven houvast of bieden troost?

Een historisch moment, afgelopen donderdag, in de relatie tussen Frankrijk en haar voormalige kolonies in West-Afrika: Frankrijk voltooide de militaire terugtrekking uit Senegal. Daarmee is na 65 jaar een einde gekomen aan de permanente militaire aanwezigheid van Frankrijk in West-Afrika. Eerder dit jaar vertrokken de Fransen uit Tjaad en Ivoorkust, en in de jaren hiervoor ook al uit Niger, Mali en Burkina Faso. Waarom zijn ze weg. En minstens zo interessant: Hoe kan het dat ze zo lang zijn gebleven?

We vragen het aan oud-diplomaat en schrijfster Mirjam Tjassing.

In de eerste aflevering van onze zomerrubriek Historische Protestsongs duiken we in het lied Get Back van Big Bill Broonzy met een wel heel bijzondere gast: zijn zoon Michael van Isveldt. De Amerikaanse bluesartiest Big Bill Broonzy zong in het lied Get Back vóór de opkomst van de burgerrechtenbeweging over de segregatie in de Verenigde Staten. De zanger en gitarist wordt gezien als een van de grondleggers van de rythm and blues; volgens Keith Richards wakkerde hij zijn liefde voor de gitaar aan, en zijn muziek werd onder andere gecovered door Eric Clapton.

Samen met gitarist Joep Pelt vertelt Michael van Isveldt – de enige zoon van Big Bill Broonzy- meer.

Begin jaren 80 waren er verschillende protesten tegen de plaatsing van Amerikaanse kruisraketten in Nederland. Het bekendst was het vredeskamp bij de militaire vliegbasis in Woensdrecht, maar ook bij de basis in Volkel werd geprotesteerd. Het was een publiek geheim dat daar al sinds 1959 kruisraketten lagen. Begin 1984 streek er een Vrouwen Vredes Kamp neer dat in de loop der maanden op steeds meer weerstand stuitte uit de directe omgeving.
Paulien Loerts sloot zich als 19-jarige aan bij het kamp. Meer dan veertig jaar later reist ze samen Chris Bajema terug naar Volkel.