Elisabetta is een poëtische documentaire over identiteit, of beter gezegd, over het ontbreken van een identiteit en wat de impact daarvan is op het leven van de maker.
Daarnaast is het een film over moederschap en Europese bureaucratie. Zowel in Nederland als Italië wordt Elisabetta van het kastje naar de muur gestuurd. Niet alleen beschikt de filmmaakster niet over haar eigen geboortepapieren, maar iemand anders gebruikt ze zonder haar toestemming.
De film vertelt Elisabetta’s persoonlijke verhaal van identiteitsfraude, door haar eigen moeder gepleegd. Maar het vertelt ook een groter verhaal, over migratieproblematiek en de Europese autoriteiten die met hun rug tegen de muur blijken te staan als er met documenten wordt gesjoemeld.