De KunstmuziekRoute wordt door November Music gepresenteerd als een muzikale ontdekkingstocht in de ‘prachtige Bossche binnenstad’. Er zijn uiteenlopende optredens, performances en kunstinstallaties te vinden op verschillende locaties in de stad. Het is een traditie geworden om met een polsbandje van musea naar andere bijzondere plekjes te hoppen om je te laten verrassen. De optredens duren doorgaans 20 minuten (in sommige gevallen langer), dus je valt je er geen buil aan mocht het toch niet jouw smaak zijn. Het aanbod is groot, en natuurlijk wil je zoveel mogelijk meemaken... Als je te laat komt, sta je voor een dichte deur en moet je óf van route veranderen óf later terugkomen voor de herhaling, een uur later.
Ah jammer... bij het Stedelijk Museum kom ik nèt niet op tijd. De voorstelling KUrKKU met vrouwenstem en live-elektronica is te delicaat om zomaar binnen te vallen. Ik moet m’n route aanpassen… Even slaat de paniek toe, want wat als ik weer te laat kom? Ik besluit om mijn keuze te laten vallen op een locatie die niet ver lopen is: Museum Slager. Waarom heb ik dan ook niet even een fiets gehuurd? Enfin, maakt niet uit, ik laat me nu gewoon écht verrassen…
Op de eerste editie van November Music in 1993 waren er niet meer dan vijf concerten. Nu 22 jaar later is het een enorm uitgebreid evenement geworden met verschillende onderdelen. De KunstmuziekRoute is er een van en je kunt bijna zeggen dat dat een op zichzelf staand festival is. Het is een jaar of tien geleden in het leven geroepen met de bedoeling om de stad als podium te gebruiken. De winst is naamsbekendheid. Het is laagdrempelig, want voor de prijs van één concert kun je zeker zes of zeven optredens van de 26 meepikken.
...De Chloorstraat waar Museum Slager te vinden is, is nagenoeg leeg. Gelukkig hangt er een blauwe vlag van November Music, anders was ik er zo voorbij gelopen. Er zijn al wat mensen in het museum waar een collectie schilderijen van de Bossche schildersfamilie Slager hangt. In het achterkamertje staan de harpen van Miriam Overlach al klaar. Mensen druppelen binnen en gaan onwennig op kartonnen doosjes zitten. Overlach prepareert de harp en nestelt zich naast een ouder echtpaar op een bankje. ‘Gaat best zo, toch?’ Ze speelt een werk van de jonge componist-in-focus Wilbert Bulsink. We moeten weer verzitten als ze op de andere harp een energiek stuk met elektronica speelt van Martin Schüttler. Voor het derde en laatste stuk heeft ze de hulp nodig van de Griekse componist Thanasis Deligiannis, die de zwijgende echtgenoot speelt in het stuk ‘Fidelité pour harpiste seule’ van Georges Aperghis. Blij en met de muziek naklinkend in mijn hoofd vervolg ik m’n route...
