Saxofoniste Kika Sprangers rondde dit jaar met een 9 haar Bachelor of Music aan het Utrechtse conservatorium af, waar ze studeerde bij Marc Scholten en Toon Roos. Intussen laat ze er geen gras over groeien: ze speelt regelmatig met de Wicked Jazz Sounds-band en in februari verscheen een live-EP met haar Large Ensemble. In Kytopia is ze te horen met een kleinere bezetting, met Benjamin Torbijn (drums), Danny van Ruitenburg (basgitaar), Manuel Wouthuysen (piano) en Eric Brugmans (gitaar). Zowel op alt- als op sopraansax wisselt Sprangers prachtig fluisterspel af met soepele, lyrische jazzlicks, terwijl de strak groovende band akoestische en elektronische klanken stijlvol met elkaar verweeft. Nu al een grootse saxofoniste!

Je kwam pianist Pieter de Graaf al tegen in The Kyteman Orchestra, waar hij naar eigen zeggen leerde om ‘kaderloos’ muziek te maken. Zijn daar opgedane muzikale inzichten past De Graaf nu toe op eigen solomateriaal, dat hij opneemt in Kytopia op zijn geliefde August Förster-piano. ’s Nachts, want overdag klinkt er teveel muziek uit de hoeken en gaten van de creatieve vrijplaats om zijn introspectieve, filmische stukken goed vast te kunnen leggen. Maar ook voor een muisstil publiek komen zijn ergens tussen Erik Satie, Chilly Gonzales en Joep Beving inliggende klankwerelden goed tot hun recht. Wat er precies uit zijn vingers komt verschilt per optreden, want De Graaf gebruikt zijn composities als springplank voor improvisatie.

Rozana is een door bugelspeelster Hermine Schneider samengesteld ensemble, met als middelpunt de Syrische zangeres Mira Alfaris. Naast Alfaris en de eveneens Syrische Nawras Altaky op ud bestaat het ensemble verder uit Nederlandse muzikanten: Renske Veldthuis (viool), Marianna Noordink (fluit/ney), Sylvia Maessen (contrabas), Channe Visser (percussie) en Schneider. Het ensemble speelt eigen arrangementen van zowel bezwerende als energieke Syrische liederen.

Powertrio My Blue Van heeft nu ook zijn weg gevonden naar het muzieklaboratorium aan de Oudegracht. Bas Beenackers (zang/gitaar), Dennis Wechgelaar (drums) en Johan van Bussel (bas) namen er hun derde album op, in de Epic Rainbow Unicorn Studio van Simon Akkermans (C-mon & Kypski). Het trio brengt zinderende, rauwe, fijn schurende rock ten gehore, waarbij de blues nooit ver weg is.

‘Het zal de leeftijd zijn, dat je op een bepaald moment de behoefte krijgt om je solo uit te drukken,’ grapt saxofonist en klarinettist Steven Kamperman. Duologen, zo noemt Kamperman zijn solostukken: conversaties tussen ‘het een’ en ‘het ander’. Kampermans zoekt in elke muzikale beweging de spanning op en zijn uitvoeringen zijn intens en fysiek. Hij gebruikt niet alleen zijn altklarinet, maar zijn hele lichaam als instrument. Door circulaire ademhaling kan hij lang onafgebroken spelen, zonder de klarinet uit zijn mond te hoeven halen. Al stampvoetend en zingend door zijn klarinet roept Kamperman een eigenzinnige klankwereld op.