Country music is dan ook people’s music. Ontstaan in het Amerika van de jaren twintig, heeft zij haar wortels in de traditionele folkmuziek en de blues. Het werd en wordt gespeeld tijdens zo’n beetje alle gelegenheden waar mensen samenkomen. In die old-time country kom je dus ook veel instrumenten tegen uit die twee voornoemde stromingen: akoestische gitaren, fiddles, banjo’s, wasborden. Dat werk. Een erg succesvol old-time countryduo uit de jaren twintig en dertig was The Monroe Brothers uit Kentucky, dat ook wel The Blue Grass State wordt genoemd. Zij speelden jarenlang samen de klassieke countrymuziek. Maar gaandeweg kreeg Bill, de helft van het duo, het op z’n heupen. In 1938 had hij er genoeg van. Want van Bill moest het sneller, krachtiger, steviger. Als een rijdende trein die niet te stoppen is.

Daarom mengde Bill de old-time Country met de al even traditionele stringband-muziek van de Engelse, Schotse en Ierse immigranten. Zij brachten de wilde dansjes en opzwepende muziek van het oude continent mee, maar zongen in het nieuwe land over andere dingen dan de jongens en meisjes die thuisgebleven waren. De immigranten hadden heimwee. En daarover ging hun muziek. Bill nam de opzwepende ritmes van de stringbands, de high and lonesome sound van de heimwee en overgoot dat met een stevige saus van gospel-samenzang, jazzy improvisaties en de hamerende ritmes uit de work songs. En zo bedacht Bill Monroe de Bluegrass. Muziek als een razende trein, gespeeld op akoestische instrumenten en gezongen met een hoge, harde stem die heimwee schreeuwt.

Binnen dat improviseren is virtuositeit en snelheid ontzettend belangrijk. Bluegrass wordt gespeeld in een moordend tempo. Zoals een commenter zegt onder een Youtube-filmpje van Bill Monroe and his Bluegrass Boys: ‘I bet they can also tie their shoelaces real quick’. Virtuositeit en improviserend vermogen kan je vooral laten zien in de zogenaamde breakdowns. In deze klassiekers uit het bluegrass-repertoire steken de diverse bandleden elkaar de loef af. Een beroemde van Bill en zijn boys is de Bluegrass Breakdown. Maar misschien wel de beroemdste is van Earl Scrugss. Hij kwam in 1945 bij de band van Monroe en perfectioneerde de bluegrass-sound met zijn unieke speelstijl op de banjo. Die stijl hoor je het best in zijn Foggy Mountain Breakdown. Niemand is zo belangrijk voor de popularisering van dit genre als Bill Monroe en Earl Scruggs.