Platenwinkel Elpee speelde in Groningen rond 1980 een centrale rol in de lokale muziekscene. Winkelchef Andre Salters had boven de winkel een opnamestudio waar mensen als Jan Rot (uit de Streetbeats) en Phoney and the Hardcore kind aan huis waren. Ook de Groningse groep Dark Ravens Of Dance nam hier enkele demo’s op. De groep werd in 1979 opgericht door de schoolgenoten Emiel Sikkema en Peter Smidt. Laatstgenoemde werkte bij Elpee en zat eerder in de Fuckups. De band had twee gitaristen waarvan Anne Kraster (1951-2012) een verleden had in The Streetbeats. Drummer Robby Percussie zat in Red Rizla & The Stubs.

Dark Ravens Of Dance bestond een paar jaar, tot ongeveer 1984. Ze traden regelmatig op in Groningen, onder andere als voorprogramma van The Sound en Psychedelic Furs. Ook speelden ze ooit in De Koer. Er is nooit muziek van hen uitgebracht. ‘Stumbling Round’ is afkomstig van de eerste demo die ze opnamen in de studio boven Elpee. Peter Smidt heeft daarna nauwelijks meer gezongen. Tegenwoordig is hij de directeur van Eurosonic Noorderslag.

De Amsterdamse punkband Helmettes heeft voor en na zijn spetterende debuutsingle ‘Half Twee’ (op NoFun) slechts korte tijd bestaan. De song zelf heeft intussen cultafmetingen aangenomen en wordt nu beschouwd als het beste vaderlandse punkliedje. Anno 2016 zijn originele exemplaren zo’n 200 euro, ondanks dat de single een paar maal opnieuw is uitgebracht. Recentelijk nog door Pseudonym, compleet met origineel artwork. Sinds hun optreden op 25 februari 2016 in Paradiso is de groep rond zanger Joris Pelgrom weer actief.

Helmettes speelden nooit in De Koer, ondanks dat er veel punks naar De Koer kwamen. Toch staan ze op De Koer cassette omdat Joris Pelgrom deejayde in de club van Eddy de Clercq. Zijn eigen plaatje heeft hij er nooit gedraaid maar het had zo gekund want hij draaide heel gevarieerd: new wave, soul, ska, punk, Neue Deutsche Well etc. Van ABC’s ‘Poison Arrow’, ‘Sweet Soul Music’ van Arthur Conley, ‘Satisfaction’ van Devo naar ‘Gangester’ van The Specials. Kom daar maar eens om tegenwoordig!

De Brabantse Truus de Groot was voor een korte tijd zangeres bij Nasmak. In 1980 maakten ze de LP ‘Nasmak Plus Instruments/ Instruments Plus Nasmak’ met daarop een eerste versie van ‘Big Man’. Daarvóór had ze in 1979 al een single gemaakt op Plurex waar voor het eerst de naam + Instruments gebruikt werd. Als ze in 1981 naar New York verhuisd, houdt ze de naam Plus Instruments. Samen met Lee Ranaldo en David Linton neemt ze in dat jaar een lange en stevige versie van ‘Big Man’ op. Eenmaal op de plaat groeit dit nummer uit tot een van de favorieten van Eddy de Clercq in De Koer. Truus de Groot woont nog steeds in Amerika, waar ze onder haar eigen naam, maar ook als Plus Instruments nog platen uitbrengt. Regelmatig is ze in Nederland, zoals in 2016 tijdens de release van haar album ‘Signal Through The Waves’ uitgebracht door Blowpipe Records uit Haarlem.

Nadat begin 1981 het eerste nummer van het blad Vinyl verscheen, met op de bijgeleverde flexidisc muziek van Mekanik Kommando, was de groep in één klap bekend buiten Nijmegen. “Goed doordachte en hecht doortimmerde elektronische popsongs vol verrassingen” schreef het tijdschrift over hun muziek. Mekanik Kommando was toen net begonnen en viel vooral op omdat ze twee basgitaristen hadden. Net als hun plaatsgenoten Vice, Bazooka en Das Wesen bewogen ze zich met name in het Ultra-circuit en net als voornoemde drie kwamen ze al snel terecht bij het Amsterdamse Torso Records. Hierop kwam in 1981 hun debuutalbum uit: ‘It Would Be Quiet In The Woods If Only A Few Birds Sing’. Een jaar later tekende de band als eerste Ultra-band bij een grote platenmaatschappij: EMI. Hier kwamen twee albums uit. Na een aantal personele wisselingen veranderde de groep in 1988 zijn naam in The Use Of Ashes, een act die nog steeds actief is. Hun flexi uit 1981 is begin 2016 door Tonefloat als echte vinylsingle uitgebracht. ‘Money For Pleasure’ is een nummer afkomstig van de debuutplaat van Mekanik Kommando.

Al bijna vier decennia lang is zanger Wally van Middendorp actief met zijn immer experimentele en vernieuwende Minny Pops. Hij is de enige constante factor in een band die tegenwoordig vanuit Engeland opereert met Engelse gelegenheidsmuzikanten. Eigenlijk is dat niet bijzonder omdat de band vrij snel na hun begin in 1978 door de Britse pers ontdekt werd. In 1980 nemen ze voor het befaamde Factory Records de single ‘Godess’ op. Later zullen er nog meer releases op buitenlandse labels volgen hoewel het meest Minny Pops werk gewoon op Plurex verschijnt, het label van Wally van Middendorp. In de eerste jaren van de band zijn er vele bezettingswisselingen. Zo maken Stephen Emmer (muziek van Het Journaal), Frans Hagenaars (Excelsior) en Gerard J Walhof (VPRO) korte tijd hun opwachting. In 1985 verschijnt ‘4th Floor’, het vierde en laatste album. Daarna wordt het stil rond de band. Pas in het najaar van 2011, als voorbereiding op de manifestatie Ultra 2012, doet de naam Minny Pops weer de ronde en is er een eerste optreden in Rotterdam. In 2012 doen ze een aantal concerten in even verschillende vorm als samenstelling. Op 7 april 2012 staat de band in de Melkweg met onder andere Mark Ritsema en Wim Dekker. Dit is de laatste maal dat ze in Nederland optreden. Hierna, aldus Wally van Middendorp, zal de band nooit meer op een podium in Nederland staan.

Het nummer ‘State Of Mind’ op De Koer cassette is een ingekorte versie van een demo van de gelijknamige titel op ‘4th Floor’.

Om meer dansbare muziek te maken bedachten Wally van Middendorp (Minny Pops) en Wim Dekker (Minny Pops, Smalts) het project Streetlife. Onder deze naam werden twee 12 inches uitgebracht door Factory Records. De eerste, ‘Act On Instinct’, werd in 1983 opgenomen met Göran Andersson, producer van het toen hippe Blackmarket Records. De presentatie ervan vond plaats in een Amsterdamse discotheek met Michiel Kleiss (een latere Roxy directeur) als DJ. Bij de tweede 12 inch waren onder andere Eddy de Clercq, Toon Bressers (Nasmak) en Dennis Duchart (Minny Pops) betrokken. In 1983 ontving Eddy de Clercq bij De Koer een democassette van Streetlife met ‘Golden Boy, Golden Lower’. In feite is dit een demoversie van het Minny Pops nummer ‘Back Home’, dat later op de plaat ‘4th Floor’ zou komen.

Het werk van Peter Klashorst siert de cover van deze compilatie-cassette en de foto binnenin is van Paul Blanca. Een gelimiteerde oplage van 300 stuks is verkrijgbaar bij de gespecialiseerde platenzaak.