Bixiga 70, Playstation, Rikadla, Blackstar, Fast Future, Dizu Plaatjies, Ogüz Buyukberber&Tobias Klein

een selectie uit het aanbod van nieuwe releases

CD Bixiga 70 (Glitter Beat) -  III
Het Amerikaanse label Glitter Beat (opgericht in 2012) heeft twee keer de Womex Label Award gewonnen. De prijs is de uitkomst van een simpele optelsom van een jaartje European World Music Chart, samengesteld door radiodj’s wereldwijd. Het label is gespecialiseerd in ‘vibrant global sounds’ met veel muziek uit West Afrika, maar ook Vietnam en Brazilië! Bixiga 70 [spreek uit bi-sjie-gha set-ten-ta] komt uit Sao Paulo en heeft hun derde album ‘III’ op Glitter Beat uitgebracht. De tienkoppige combo speelt aanstekelijke ritmes die over en weer uit Afrika (afrobeat etc.) en Brazilië komen, in ‘Mil Vidas’ hoor je bijv. de pifanos uit het Noordoosten. Een paar jaar terug werd de groep nog uitgenodigd door de Hollandse evenknie Jungle by Night, om te spelen in Paradiso op een Felabration. Op 6 februari in RASA, Utrecht.  (CC) 

CD LIVE (Challenge) - Van Binsbergen Playstation
Gitariste Corrie van Binsbergen stelde afgelopen jaar een nieuwe band samen, in eerste instantie voor haar jaarlijkse Brokkenbal, en voor een samenwerking met schrijver Tommy Wieringa. De chemie tussen de musici bleek zo goed uit te pakken dat een vervolg logisch was. Geen wonder eigenlijk, met zulke musici: Mete Erker (sax), Miguel Boelens (sax), Marris Kliphuis (hoorn), Joost Buis (trombone), Albert van Veenendaal (piano), Dion Nijland (bas) en Yonga Sun (drums) - naast uiteraard Corrie zelf op gitaar. Optredens in het Bimhuis (Brokkenbal) en De Toonzaal (Jazz in Duketown) waren zo overtuigend dat van de resultaten een live-CD kon worden samengesteld. Prachtige afwisseling van duo- en trio-passages met stevig groepswerk. (AvN)

CD Leos Janacek - Rikadla (Alpha) door Collegium Vocale Gent & Het Collectief olv Reinbert de Leeuw
De opera’s van Janacek kennen we, net als een aantal van z’n orkestwerken. Dat hij zich liet inspireren door Tsjechische volksliedjes weten we ook. Fijn, tot zover. Maar Janacek kon ook als een razende schrijven voor koor. Dat wist Reinbert de Leeuw dan weer, die een paar decennia geleden al koorwerken van de goeie man opnam. Dat heeft hij nu weer gedaan, met het uitstekende Collegium Vocale Gent. Een trits absurdistische kinderliedjes met dito muziek, een paar losse koorwerken, geflankeerd door een paar instrumentale stukken die gespeeld worden door het ensemble Het Collectief. Allemaal even sprankelend en fris. En hier en daar grijpt het je flink naar de keel, zoals het een goede Janacek betaamt. Een cd om heul vaak te draaien. (TK)

CD Blackstar (Sony) - David Bowie
Dat was even schrikken op maandagochtend. Opstaan, tanden poetsen, telefoon checken: held dood. Pas toen de computer en de tv aangingen drong de reikwijdte van Bowie’s dood in de volle breedte tot me door. Werkelijk iedereen was geschokt door de dood van dit absolute icoon. En terecht. Bowie kocht met zijn gedaanteverwisselingen een vrijbrief om zichzelf steeds opnieuw uit te vinden. Veel artiesten zitten vast aan hun imago, en dus aan wat fans van ze verwachten. Bowie trok zich daar niets van aan en schoot zodoende van psychedelica via hardrock, folk en glam naar art-rock, en dan ben ik pas aan het einde de jaren zeventig. Laten we eerlijk zijn: de afgelopen jaren zat de klad er goed in. Veel albums uit de jaren 90 en 00 vielen een beetje tegen, maar met The Next Day uit 2013 was de vaart terug. Toen kwam Blackstar. Een tamelijk sinister album met een flinke avontuurlijke jazz-ondertoon. Niet zo verwonderlijk, Bowie’s eerste serieus bespeelde instrument was een saxofoon, maar wel bijzonder. Het album is een fantastische en paradoxale mix van nihilisme en levenslust. Momenten van diepe, zwarte introspectie worden afgewisseld met euforie. Bowie is voorgoed weg en heeft ons achtergelaten met zijn laatste kunstwerk. Een prachtplaat. (TK)

CD Fast Future (Greenleaf) -  Donny McCaslin, Jason Lindner, Tim Lefebvre, Mark Guiliana
Niet splinternieuw deze CD maar nu opnieuw uit de kast gehaald na het verscheiden van David Bowie. Goeie, stijlvrije jazz die aan van alles raakt zonder een uitgesproken hokje te willen opzoeken. Nachtclub-sfeer. Fijne riffs. Groovend. Soms neigt het bijna naar van die goeie ouwe jazzrock, met de toetsenklanken van Lindner, die niet bang lijkt te zijn voor een likje bombastisch getinte kleuring. Retegoed drumwerk van Guiliana. De krachtige toon van McCaslin klinkt prettig zelfverzekerd. (AvN)

CD Dizu Plaatjies and friends (Mountain Records) - Ubuntu - The Common String 
De Zuid-Afrikaanse musicus Dizu Plaatjies is de oprichter en voormalige leider van de percussiegroep Amampondo. Hij heeft de groep al enige tijd geleden verlaten en is verder gegaan met het ensemble Ibuyambo. Samen met zijn producent Patrick Lee-Thorp van het label Mountain Records wilde Dizu iets anders uitproberen. Eind 2013 experimenteerde hij met diverse muzikanten in jamsessies, eerst in Zuid-Afrika en later in Parijs. Hoewel Dizu traditionele instrumenten bespeelt, wilden ze het niet te traditioneel laten klinken. Het resultaat is een album met sterke en verrassende tracks die onmiskenbaar Zuid-Afrikaans klinken, maar ook eigentijds door de instrumentatie en de arrangementen. Dit is met name te danken aan de verschillende (internationale) muzikanten waar ook Lucas van Merwijk tussen pronkt. (CC)

CD: Reverse Camouflage (Trytone) - Ogüz Buyukberber/Tobias Klein
Tobías Klein is oorspronkelijk afkomstig uit Duitsland maar hij woont en werkt al vele jaren in Nederland. Hij is de leider van de groep Spinifex maar speelt ook in verschillende andere bands, onder meer met drummer Martin van Duynhoven. Ogüz Büyükberber is een Turks-Nederlandse klarinettist en basklarinettist die op het snijvlak van improvisatiemuziek en moderne gecomponeerde muziek een heel eigen klanktaal heeft ontwikkeld. In zijn muziek zijn ook Turkse invloeden terug te horen. Ogüz Buyukberber en Tobias Klein treden al een jaar of tien als duo op, improviserend op klarinet, basklarinet en contrabasklarinet. Vrije improvisatie waarin je niet gemakkelijk een thema, een akkoordenschema of een meefluitbaar melodietje kunt ontdekken, maar spannend kan het zeker zijn, alsof je een zoektocht maakt door een landschap van vreemde klanken. Ze spelen ook tijdens het Basklarinet-Festijn later deze maand op een reeks lokaties in ons land. (AvN)