Veel klassieke bandjes vinden het nodig om te zoeken naar samenhang in hun cd’s. Ze kiezen dan allerlei mooie stukken muziek uit, maar lijken vervolgens te vrezen dat het verhaal ontbreekt, en dat dat erg is. We leven immers in een tamelijk hysterische tijd van Storytelling, waarin het verhaal achter een product belangrijker is dan de kwaliteit van het product zelf. Verhalen van ambachtelijkheid en authenticiteit, gaat het dan om. Dat levert veelal vooral cd’s op met dikke boekjes, waarin omslachtige verhalen te lezen zijn over hoe de zus van die-en-die ooit gestudeerd heeft met de gouvernante van zus-en-zo en dat er daarom ook muziek van de groenteboer van haar oom op deze cd staat. Alles wordt uit de kast gehaald om het verhaal rond te krijgen, als of gewoon mooie muziek op een plaatje niet goed genoeg is. En precies daarom is een cd zoals deze van het Luxemburgse Trio Koch zo’n verademing. Dat trio heeft namelijk wel een cd zonder geforceerd verhaal, maar met erg mooie muziek gemaakt. Muziek van Moszkowski, Milhaud en Martinu. Allemaal beginnen ze met een M, en daar houdt de gelijkenis meteen wel zo’n beetje op. De grote verassing is het fijne stuk van Moszkowski. Luister maar. TK
Let op: Deze inhoud kan niet getoond worden omdat deze mogelijk strijdig is met de gekozen cookiesettings.
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?
U kunt dit hier aanpassen door de categorie 'social' aan te vinken. Waarom is dit nodig?