Tim Langedijk Trio, Patrick Hawes, Sheku Kanneh-Mason, BRUUT!

opmerkelijke nieuwe releases

CD Up North (The Sand Records) - Tim Langedijk Trio
Wat me iedere keer gebeurt als ik dit CD’tje van de stapel pak: ik heb het verkeerd om vast. De portretten van de leden van het trio van gitarist Tim Langedijk - met verder Udo Pannekeet op de bas en Hans van Oosterhout op drums - zijn in een montagefoto ondersteboven afgebeeld. Zal vast iets te maken hebben met de titel ‘Up North’. Maar het gekke is: er gebeurt ook zoiets als je de CD afspeelt: je denkt ‘wat een lekkere relaxte muziek’ maar als je nog eens goed luistert hoor je overal een een stevig swingende groove in. Je verwacht het specifieke, logischerwijs afgebakende geluid van een trio van gitaar, bas en drums, maar de rijkdom van de klank stijgt daar ruimschoots bovenuit. Is dat het Noordhollandse karakter (Tim had het er eens over in een interview, ik verzin het niet zelf) van deze bescheiden maar re-te-goeie muzikanten? Up North dus. Koel aan de buitenkant, maar met van binnen een zieden en woelen van gevoel, dat pas bij goed luisteren tot je doordringt. Dús een supertoffe CD, die goed is voor vele malen opnieuw luisteren en ontdekken. Acht goeie stukken van Tim en/of Udo, met als uitsmijter de Styne/Cahn-klassieker Guess I’ll Hang My Tears Out To Dry. Grote muzikale zeggingskracht, subtiele stilistische instrumentbeheersing. Ga ‘m horen. AvN

CD Fauré - Bloch - Cohen (Decca) - Sheku Kanneh-Mason
Zeventien, cello spelen en dan winnaar worden van de BBC Young Musician 2016 met het Eerste Celloconcert van Sjostakovitsj, uitgevoerd met het BBC Symphony Orchestra in het Barbican Centre in Londen. Even de oren spitsen. Er loopt ongelooflijk veel jong talent rond in de wereld, en het is altijd geweldig om te horen waar jonge, soms piepjonge, musici toe in staat zijn. Deze single (drie korte stukjes op één CD) laat het horen. Fauré en Bruch zijn echt heel mooi gedaan, en al begeef je je met een cover van Leonard Cohen’s Hallelujah per definitie op heel glad ijs, het is de jonge Sheku graag vergeven, met alle lof voor zijn verfijnde toon. AvN

CD Revelation (Decca) - Patrick Hawes, Elora Singers
De Engelse componist Patrick Hawes (1958) is een voorbeeld van wat ik maar even noem ‘de nieuwe welluidendheid’. Hij is niet iemand die de grenzen opzoekt van wat je je publiek kan aandoen voordat ze kermend de oren bedekken en jammerend de concertzaal verlaten, integendeel. Religieus geïnspireerde (niks mis mee, de hele mensheid doet al eeuwen niet anders) en prachtig klinkende koormuziek (idem). Die, en dat is wèl bijzonder, nergens flauw, voorspelbaar of futloos wordt. En die op deze CD voorbeeldig wordt gezongen door de Canadese Elora Singers. Komend weekend is er weer een ‘Made in Europe’ op tv, met op zaterdagavond 23.00 op Radio 4 weer een alternatieve soundtrack; thema is dit keer ‘religie’. Lijkt me dat deze nieuwe CD hoge ogen gooit bij de samenstellers. AvN

CD Superjazz (Dox Records) - BRUUT!
Het Bimhuis was uitverkocht op 3 februari, en de doos met CD’s en LP’s was een uur na afloop van het concert óók uitverkocht. Dat geeft wel aan hoe enthousiast het publiek is over de superstrakke, supervette, superswingende en supertoffe muziek van het jonge viertal dat BRUUT! heet maar subtiel speelt, steevast als ‘men in black’ op het podium staat maar een heel palet van vrolijke kleuren tot klinken brengt, en dat vooral korte stukken op het repertoire heeft maar die nog de hele avond tussen je oren blijven doorzingen. Supersaxofonist Maarten Hogenhuis met zijn supercollega’s Folkert Oosterbeek (hammond), Thomas Rolff (bas) en Felix Schlarmann (drums) weten precies waar ze volstrekt eigentijds moeten aanhaken bij de sfeer en stijl van de fifties & sixties, Tarantino-films, honkers & shouters, superhelden, petticoats en supertoffe jottem-avondjes. Zeg nou zelf: hoe vaak komt het voor dat het publiek in het Bimhuis spontaan het podium opspringt om te gaan dansen? Dat bedoel ik. Super. AvN