Jarre, geboren in Lyon, schreef muziek voor meer dan 150 films. Hij verwierf faam door zijn muzikale bijdrage aan Lawrence of Arabia van  regisseur David Lean, waarvoor hij in 1962 zijn eerste Oscar won. Daarna ontving hij nog twee Academy Awards voor Doctor Zhivago in 1965 en A Passage to India in 1984, beiden wederom geregisseerd door David Lean. Daarnaast componeerde hij onder andere muziek voor Visconti’s The Damned (1969) en Dead Poets Society (Peter Weir, 1989 ). Vorige maand werd zijn oeuvre bekroond met een Gouden Beer op het Film Festival Berlijn.

De componist besloot op vrij late leeftijd de muziek in te gaan. Jarre verruilde zijn bèta-studie aan de Sorbonne voor het Parijse Conservatorium, waar hij zich richtte op compositie en percussie. In 1952 schreef hij zijn eerste filmmuziek, voor de film Hôtel des Invalides van documentairemaker George Franju.

Aanvankelijk schreef Jarre muziek voor orkesten, maar in de jaren ’80 begon hij met het maken van elektronische muziek. Dit is terug te horen in de soundtrack die hij componeerde voor Fatal Attraction (Adrian Lyne, 1987). In 2001 schreef Jarre zijn laatste soundtrack voor de televisiefilm Uprising (Jon Avnet).

Jarre schreef niet alleen partituren voor films, maar ook voor theater en ballet. Zo was hij vanaf 1950 twaalf jaar lang hoofd van de muziekafdeling van het Théâtre National Populaire in Parijs. Daarnaast was Jarre ook werkzaam als dirigent.

Zijn interesse voor elektronische muziek heeft Jarre overgebracht op zoon Jean Michel Jarre, een bekende componist en producent binnen moderne muziekgenres als synthpop, electronic en New Age.

Over de rol van muziek in zijn leven zei Jarre eens: ‘Men zou kunnen zeggen dat mijn leven zelf één grote soundtrack is geweest. Muziek was mijn leven, muziek bracht me tot leven en als muziek zal ik nog lang herinnerd worden wanneer ik het leven achter me laat. Als ik doodga zal er een laatste wals in mijn hoofd spelen, die alleen ik kan horen ’.