De oude bard weet nog altijd jonge filmmakers te verleiden. De Singaporese regisseur CheeK nam Shakespeare's Romeo en Julia als basis voor een vermakelijke komedie over verboden liefde, familievetes en kippenrijst.

De naam van de regisseur doet al enige bluf en eigenwijsheid vermoeden: CheeK (met hoffdletter K). Dat is ook wel nodig als je - voor de zoveelste keer - Shakespeare's Romeo en Julia wilt verfilmen. Hij bedacht er in ieder geval een unieke setting voor. De Capulets en Montagues heten nu Chan en Wong en hebben rivaliserende stalletjes op een markt in Singapore. Daar verkopen ze alletwee hun 'chicken rice'. Ze hebben al twintig jaar ruzie over wie de beste kippenrijst maakt, en hun kinderen zijn opgevoed in hun 'hate thy neighbour'.

Natuurlijk wordt de dochter van de Wongs verliefd op de zoon van de Chans. Dat gaat overigens niet vanzelf, want zij is een verwend nest dat aanvankelijk weinig in hem ziet. Gelukkig hebben ze, naast de ruzie van hun ouders, nog iets gemeen: ze doen alletwee mee aan de experimentele schoolopvoering van, jawel, Shakespeare's Romeo en Julia.

CheeK (alias Chee Kong Chea) is programmadirecteur bij MTV Singapore, maar maakte van zijn eerste speelfilm geen flitsende, technisch verbluffende videoclip. Chicken Rice War overtuigt door CheeKs eigenzinnige regie. Hij laat een andere stalhoudster in de stijl van de Chinese Opera commentaar leveren op de gebeurtenissen, personages in de camera kijken en het publiek toespreken, en voegt scènes toe waarin de hoofdpersonen worden 'geïnterviewd' door een verder niet omschreven tv-zender.

Chicken Rice War is in veel opzichten de puberale visie van een jonge filmmaker op verboden liefde en familievetes, en ook het acteren is niet altijd overtuigend, maar in enthousiasme en plezier kent de film op dit festival zijn gelijke niet. Geen wonder dat de film hoog is geëindigd in de publieksenquête.