25 degrés en hiver, de debuutfilm van de Franstalige Belg Stéphane Vuillet, draaide vorig jaar in Berlijn in competitie. De 'buzz' rond de film was goed en de Berliner Morgenpost vond het de beste film van het festival, maar Gouden Beren kreeg Vuillets eersteling niet. En ook geen Nederlandse distributeur.

Dankzij de dvd-uitgave van Paradiso Home Entertainment kan nu toch ook het Nederlandse publiek kennis nemen van deze charmante, maar niet altijd even geslaagde 'illegalen-komedie'.

Sonia is Oekraïense die in Brussel op zoek is naar Yevgeni, de man die haar jaren geleden verliet om in het Westen geld te verdienen en vervolgens niets meer van zich liet horen. Miguel is Brusselaar van Spaanse afkomst, wiens vrouw al een jaar in New York zit (zogenaamd om aan een zangcarrière te werken) en hem achterliet met hun zesjarige dochtertje.

De paden van de twee kruisen elkaar ( natuurlijk), en samen met Miguels bemoeizuchtige moeder en vroegwijze dochter gaan ze op zoek naar Yevgeni.

Vuillet houdt het tempo hoog, al last hij een enkele keer artistiekerige scènes in, waarin we ineens een minuut lang moeten kijken naar iemand die zijn laarzen schrobt. De scènes passen niet bij de rest van de film, maar je vergeeft ze Vuillet, omdat ze mooi gefilmd en dromerig zijn.

Moeilijker maakt Vuillet het ons met de twee tamelijk irritante hoofdpersonages. Sonia is drammerig en Miguel een regelrechte loser, maar gelukkig is er nog Abuelita (met zichtbaar genot gespeeld door Almodóvar- actrice Carmen Saura), Miguels praatzieke moeder.

Het hoogtepunt van de film, hoewel door Vuillet gepresenteerd als zijpaadje, is als Abuelita even uitrust aan een eettafel in een bejaardentehuis, en de schrik van haar leven krijgt als langzaam allemaal oudjes aanschuiven. De scène is gefilmd als in een zombiefilm, en haar angst voor de dood wordt zo op een hilarische manier tastbaar.

Op de dvd staat naast de film en een trailer alleen een Making of-featurette van bijna een half uur. Het zijn sfeerbeelden van de set, gefilmd van de eerste tot en met de laatste draaidag (acht weken later). De Making Of is niet ondertiteld, maar inhoudelijk ook niet erg interessant. Wat nu vooral opvalt is dat de regisseur precies zo'n Frank Zappa-baardje heeft als hoofdrolspeler Jacques Gamblin (Miguel).

Beeldformaat: 2.35:1
Geluidsformaat: Dolby Digital 2.0 (Frans))
Ondertiteling: Nederlands
Duur: 93 minuten (hoofdfilm)
Distributeur: Paradiso Home Entertainment