'Hij is nogal dik'. Dat is hoe Eva (Julia Louis-Dreyfus), masseuse en alleenstaand moeder, in eerste instantie de nieuwe man in haar leven omschrijft. Albert (de onlangs overleden James Gandolfini) is dan ook absoluut haar type niet: een gescheiden sloddervos zonder enige ambitie in zijn leven. En toch is er gelijk die klik, op het tuinfeestje waar ze elkaar ontmoeten.

Misschien is het wel de angst voor het lege-nestsyndroom, die Eva zo sterk doet verlangen naar een nieuwe liefde. Maar Albert begrijpt haar en maakt haar aan het lachen. Meer heeft ze na het falen van haar eerste huwelijk eigenlijk niet nodig. 

En toch gaat het langzaamaan mis. Dat Albert tijdens een romantische brunch in zijn pyjama komt opdagen kan ze hem eerst nog wel vergeven, net als zijn gepraat in de bioscoop. Maar het constante geklaag over een eveneens slonzige en dikke ex-man door een van haar cliënten, de vrijzinnige dichteres Marianne ( Catherine Keener), versterkt meer en meer haar eigen ergernissen. 

Een twist die je al van verre ziet aankomen zet het leven van Albert en Eva vervolgens op zijn kop, maar tot grootse emotionele uitspattingen leidt dit vreemd genoeg niet. Regisseur en scenarioschrijver Nicole Holofcener ( Walking and Talking, Please Give) laat haar komische drama rustig verder kabbelen. Zelfs als de liefde tussen Eva en Albert voorgoed kapot lijkt te gaan, blijven de tranen achterwege. 

Humor vindt Holofcener niet zozeer in scherp geschreven dialogen, maar in de herkenbaarheid van de situatie. Het zal ook daarom wel zijn dat Enough Said zich afspeelt in een wereld waar iedereen blank en gefortuneerd is, en waar het gazon er altijd vers gemaaid en zonovergoten bij ligt. Dat hoeft niet erg te zijn, maar in combinatie met de vederlichte, liefelijke toon is het zo wel een heel erg dooie boel. 

Holofceners grote troef is echter de casting. Die ene tv-ster, Julia Louis-Dreyfus, doet in feite wat ze ook als Elaine Benes in Seinfeld deed: charmant en onhandig zijn. Dat is anders voor Gandolfini: zijn Albert kan niet verder afstaan van maffiabaas Tony Soprano, het personage waarmee hij acht jaar lang op televisie schitterde. 

Het is dan ook wel even wennen, Gandolfini als klungelige knuffelbeer én love-interest. Maar de  kwetsbaarheid waarmee hij Albert speelt is prachtig, en bovendien vrij uniek voor een mannelijk personage in een romantische komedie.  

Als we zijn collega's mogen geloven kwam in Albert de echte Gandolfini naar boven. Dat hij juist vlak na het afronden van deze film op 51-jarige leeftijd in Italië aan een hartstilstand overleed, geeft de anders gezapige slotscène een bittere schoonheid mee.