Bobby Lapointe: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

La veuve Couderc

1971 | Drama, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1971. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Simone Signoret, Alain Delon, Ottavia Piccolo, Jean Tissier en Monique Chaumette.

Nadat ze uit de bus is gestapt in een dorpje op het Franse platteland biedt de aardige jonge Jean (Delon) aan Yvette, de weduwe Couderc (Signoret), aan om een zwaar pakket voor haar te dragen. Zoveel vriendelijkheid is ze niet gewend, in elk geval niet van haar oude hufterige schoonvader, en ook niet van haar afschuwelijke schoonzus. Daarom maakt het haar niet uit dat Jean net uit de bak komt. De goegemeente ziet het morrend aan. Sterke Simenon-verfilming met een prima Delon en de al wat oudere Signoret, die laat zien wat een uitstekende actrice ze is.

L' Oro dei Bravados

1971 | Western

Frankrijk​/​​Italië 1971. Western van Don Reynolds. Met o.a. Giorgo Ardisson, Linda Véras, Rik Battaglia, Bobby Lapointe en Piero Lulli.

Twee gokkers bergen de winst die ze met het pokerspel hebben gemaakt weg tot de Burgeroorlog voorbij is en nemen voorzorgsmaatregelen opdat ze elkaar niet kunnen oplichten. Hun latere pogingen om elkaar toch te slim af te zijn worden gecompliceerd door toedoen van een aantal vijandelijke Zuidelijken en een aantrekkelijke avonturierster. Door de nauwelijks geroutineerd te noemen vormgeving blijven de ironische mogelijkheden die het gegeven in zich heeft, onbenut, met als resultaat een matig gespeelde, standaard spaghetti- western.

Qu'est-ce qui fait courir les crocodiles?

1970 | Komedie

Frankrijk 1970. Komedie van Jacques Poitrenaud. Met o.a. Michel Serrault, Jean Poiret, Francis Blanche, Colette Castel en Evelyne Dassas.

De adjunct-directeuren van een onderneming voor camping-artikelen proberen tevergeefs hun directeur uit de weg te ruimen. Wantrouwend geworden stelt deze zijn onterfde neef als supervisor aan. De neef probeert de werkomstandigheden drastisch te veraangenamen, waarna zijn oom zich met zijn adjuncts verzoent teneinde de neef uit te schakelen. Het scenario heeft zelfs geen schijn van logica en in de regie stellen de acteurs zich onmatig aan. Af en toe is er sprake van een aardige dialoog en de duur van de film is weldadig kort.