Virginie Pradal

À découvert

Frankrijk 1996. Drama van Laurent Jaoui. Met o.a. Isabelle Renauld, Féodor Atkine, Pierre Cassignaro, Emmanuelle Michelet en Romain Legrand.

Tatie Danielle

Frankrijk 1990. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Tsilla Chelton, Catherine Jacob, Isabelle Nanty, Neige Dolsky en Eric Prat.

Tweede film van de Franse cineast Étienne Chatiliez is een zwarte komedie over de oude tante Danielle (glansrol van de 71-jarige actrice Tsilla Chelton) die na de dood van haar huishoudster intrekt bij haar achterneef en zijn gezin in Parijs. Veel plezier hebben ze daar niet van de nieuwe 'logee': Danielle maakt jong en oud in haar omgeving methodisch het leven zuur. Wat moet ze anders? Lief zijn voor de kinderen? Dat boeit niet. Pas als de wanhopige familie naar Kreta afreist om even van tante af te zijn, krijgt ze haar trekken thuis.

Pépé la gachette

Frankrijk 1989. Komedie van Jean Barbier. Met o.a. Pierre Doris, Christian Marin en Virginie Pradal.

Zoals de titel al aangeeft : de krachttoeren en de voor- en tegenspoed van een onstuimige zeventigjarige. Lijkt in feite meer dan het is. Slechte en afgezaagde grappen, een waardeloze regie en Doris, die op toneel beter is dan op film of tv, komt nogal vermoeid over. Deze rolprent kan misschien een glimlach bij weinig veeleisende kijkers losmaken.

Le veilleur de nuit

Frankrijk 1989. Komedie van Alain Dhenaut. Met o.a. Evelyne Buyle, Jean Dalric, Henri Virlojeux en Virginie Pradal.

Een adaptatie van een van de talloze komedies van Sacha Guitry met deze keer een satire op het mondaine wereldje, dat 'De Meester' zo goed kent. Geen vondsten op cinematografisch gebied. Dientengevolge schuilt het belang van dit gefilmde toneelstuk in de schitterende dialogen en de redelijke acteerprestatie.

Désiré

Frankrijk 1989. Komedie van Alain Dhenaut. Met o.a. Erick Desmaretz, Viviane Elbaz, Virginie Pradal, Rosine Cadoret en Jean-Claude Arnaud.

Een bewerking voorzien van een enigszins filmische aanpak van een komedie van Sacha Guitry. Het verhaal speelt zich achtereenvolgens in een luxe herenhuis in Parijs en een niet minder luxe villa in Deauville af. Enkele buitenopnamen maken de enscenering van Michel Fagadau wat luchtiger. De scherpzinnige observaties en de ironie - 'heren' is hier ironisch bedoeld - gaan vergezeld van goed spel.

Les P'tites têtes

Frankrijk 1982. Komedie van Bernard Menez. Met o.a. Robert Castel, Nicole Calfan, Bernard Menez, Maurice Risch en Amidou.

Acteur Menez is tevens de regisseur van deze zogenaamde zedenkomedie, die de Fransen-op-vakantie op de hak neemt en alles wat daarmee te maken heeft, inclusief reisagenten. De film vervalt al gauw in ordinaire en banale, afgezaagde grapjes. Hier zijn duidelijk geen grote geesten aan het werk geweest! Bovendien zijn in de film, die in Noord-Afrika speelt, de Afrikanen zelf ver te zoeken.