Moustache

Jazz Collection: Sidney Bechet

Frankrijk 1996. Documentaire van Philippe Koechlin.

Neuville... ma belle

Zwitserland 1987. Documentaire van Réalisation collective. Met o.a. Moustache, Christian Marin, Bernard Musson, Robert Dalban en Sylvie Huguel.

Het leven van dag tot dag in een Zwitsers dorp met haar verschillende inwoners, hun conflicten, hun grappen, etc...Het riekt allemaal sterk naar amateurisme, zo slecht is het verfilmd, gemonteerd en ook gespeeld, simpelweg omdat de spelers nauwelijks begeleid werden. Een uitzondering is de ontroerende oude herbergier. Een simpele opeenvolging van sketches die zogenaamd grappig zijn maar voor het merendeel niets voorstellen, hetgeen nogal verrassend is, aangezien het om een Zwitserse film gaat.

Queues d'acier pour chattes en feu

Frankrijk 1986. Horror van Joseph Loseille (James H. Lewis). Met o.a. Jean-Pierre Armand, Franck Mazard, Agnès Ardant, Moustache en Marianne Aubert.

Na negen jaar hechtenis komen twee voormalige politiemannen vrij en pakken hun stompzinnige activiteiten weer op: het afpersen, mishandelen en bij gelegenheid kelen van prostituées. Even weerzinwekkend als waardeloos en de censuur knipte er driftig in. Alleen gemaakt om... de poen.

Le Maître-nageur

Frankrijk 1979. Jean-Louis Trintignant. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Jean-Louis Trintignant, Moustache, Guy Marchand en Stefania Sandrelli.

Een interessante, zij het grotendeels mislukte zwembadversie van THEY SHOOT HORSES, DON'T THEY? met Moustache als een rijke snob die in het zwembad in zijn tuin een wrede zwemmarathon organiseert. Het eerste halfuur is cynisch en leuk, maar daarna valt de film constant in herhaling en begint al snel te vervelen. Brialy is opvallend aanwezig in een sterke bijrol als de opdringerige en efficiënte secretaris van Moustache en hij steelt voortdurend de show. Het scenario staat op naam van Françoise, Jean-Claude en Robert Emion naar de roman van Vahé Katcha. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Monsieur Papa

Frankrijk 1977. Komedie van Philippe Monnier. Met o.a. Claude Brasseur, Julien Reboul, Nathalie Baye, Eva Darlan en Catherine Lachens.

Voorspelbare, sentimentele komedie met Brasseur als een gescheiden man die zich samen met zijn tienjarig zoontje door het huishouden moet zien te slaan. Het ventje krijgt problemen op school en papa wordt uiteraard verliefd op de mooie lerares die komt kijken wat er scheelt. Het is allemaal niet onaardig gedaan, en iedereen is verschrikkelijk sympathiek, maar de hele film blijft voorspelbaar en melig. Scenario Jean-Pierre Poiré naar het boek van Patrick Cavin. Het camerawerk is van Edmond Sechan.

Zorro

Frankrijk​/​​Italië 1975. Avonturenfilm van Duccio Tessari. Met o.a. Alain Delon, Stanley Baker, Ottavia Piccolo, Enzo Cerusico en Adriana Asti.

Om een door een corrupte kolonel vermoorde jeugdvriend te wreken neemt een Mexicaan een dubbelrol aan, als wilszwakke gouverneur en als mysterieuze wreker. De film kwam voort uit Delons wens om een rol te spelen die zijn zoontje kon zien. Stoere helden, zwarte schurken en bekwaam stuntwerk, maar de film is te lang voor de overbekende stof in een weinig verrassend scenario van Giorgio Arlorio. Camerawerk van Giulio Albonico.

Au-delà de la peur

Frankrijk​/​​Italië 1975. Thriller van Yannick Andrei. Met o.a. Michel Bouquet, Michel Constantin, Marilù Tolo, Jean-Pierre Darras en Paolo Bonacelli.

Brave burger hoort per ongeluk plannen van inbrekersbende. Om hem tot zwijgen te dwingen worden zijn vrouw en zoon gegijzeld. Gegeven stelt eerst rol van de politie aan de orde - wel of niet te vertrouwen door individu - maar laat dit vallen in ontknoping vol geforceerde toevalligheden. Niettemin efficiënt en spannend verteld, zonder huilerige sensatie.

Avalanche

Verenigd Koninkrijk 1969. Avonturenfilm van Monja Danischewsky. Met o.a. Tarek Sharif, Moustache, Howard Marion Crawford, Totti Truman Taylor en Howard Crawford.

Engelse kinderen brengen hun wintersportvakantie door hoog in de Alpen. Een van hen breekt zijn been en de kinderen weten hem in een berghut te slepen maar dan worden ze overvallen door een lawine. Terwijl het lager gelegen dorpje wegens lawinegevaar ontruimd wordt, wil een meisjes een achtergelaten Sint- Bernardshond ophalen. Razend spannend gemaakt jeugddrama met een goede afloop, dat echter tamelijk gedateerd aandoet. Het scenario is van producent-regisseur Danischewsky, die zich met de voornaam John heeft laten vermelden. Het camerawerk is van Jack Atcheler. Het meest geschikt voor kinderen, die aardig kunnen lezen in landen waar ondertiteld wordt, maar er gebeurt genoeg om jongeren te boeien, die nog niet zo snel kunnen meekomen.

How to Steal a Million

Verenigde Staten 1966. Komedie van William Wyler. Met o.a. Audrey Hepburn, Peter O'Toole, Charles Boyer, Hugh Griffith en Eli Wallach.

How to Steal a Million had zonder schade een half uur korter gekund. En wat extra diepgang in het scenario van Harry Kurnitz had de film beslist goed gedaan. In de huidige vorm heeft deze komedie over een miljoenenroof uit een Parijs museum iets weg van een modeshow. Maar wat deert dat allemaal met een actrice als Audrey Hepburn. Regisseur Wyler houdt zichtbaar z'n adem in zodra ze in beeld komt. Ze ziet er dan ook prachtig uit in haar witte mantelpakje dat zo fraai afsteekt tegen haar rode sportwagen. Nog mooier is ze in zwarte avondjurk met bijpassend kanten 'masker'. De als altijd elegante Peter O'Toole is perfect gecast als haar belangrijkste accessoire.

L' Abominable homme des douanes

Frankrijk 1962. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Darry Cowl, Taina Be, Pierre Brasseur, Francis Blanche en Marcel Dalio.

Een Marseillaanse douanier wordt getipt over de aankomst van een beruchte Amerikaanse gangster. Deze tip is echter een afleidingsmanoeuvre van een smokkelaar die zich ondertussen de drugszending van een rivaal wil toeëigenen. Een reeks misverstanden leidt tot persoonsverwarring tussen de douanier en de smokkelaar. Het peil van de film ligt boven dat van de klucht dankzij het vernuftige scenario en de goede acteerprestaties. Ook de regie is beter dan gewoonlijk, maar soms wat traag.

Pêcheur d'Islande

Frankrijk 1959. Drama van Pierre Schoendoerffer. Met o.a. Juliette Mayniel, Charles Vanel, Jean-Claude Pascal, Michel Garland en Georges Poujouly.

De kapitein van de 'Pêcheur d'Islande' keert gewond terug van de visvangst. De eigenaar geeft het commando aan Yan, tweede in rang, die heimelijk verliefd is op de dochter van de eigenaar, Gaud. Om haar liefde te verdienen wil hij terugkeren met een rijke visvangst. Jenny, zijn maîtresse, woedend om de interesse van Yan voor Gaud, speelt het klaar hem te laten ontslaan. Niemand wil echter het bevel over het schip en Yan wordt weer aangenomen, vaart uit en komt in een storm terecht. Een knap opgebouwd verhaal en zeer overtuigende vertolkingen van de hoofdrolspelers. Naar de roman van Pierre Loti.

Trois jours à vivre

Frankrijk 1957. Drama van Gilles Grangier. Met o.a. Daniel Gélin, Jeanne Moreau, Lino Ventura, Aimé Clariond en Roland Armontel.

Een obscure toneelacteur legt voor eigen publiciteit een valse getuigenis af waardoor een gangster tot twintig jaar wordt veroordeeld. Het gaat dan beter met de carri[KA2]ere van de acteur tot de misdadiger ontsnapt en hem telefonisch bedreigt. Een nogal praterig uitgevallen en meer melodramatische dan spannende thriller die de aandacht vasthoudt door het scenario en door de acteurs (die de rollen gemakkelijk aankunnen).

Ni vu, ni connu

Frankrijk 1957. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Louis de Funès, Noëlle Adam, Claude Rich, Moustache en Pierre Mondy.

Een stroper zorgt voor goedkope voedselvoorziening in een dorpje, maar haalt zich daarmee de woede van de jachtopziener op de hals. Deze grijpt de eerste aanleiding aan om hem in de gevangenis te stoppen - al is hij dan toevallig net onschuldig - wat de romantische interesse wekt van de dochter van de kasteelheer die uit rebellie 'sterke mannen' idealiseert. Deze onderhoudende plattelandsklucht kreeg een hoog tempo mee en biedt de gelegenheid om de jongere De Funès te zien in een andere rol dan mopperkontige burger.

Le Grand bluff

Frankrijk 1957. Avonturenfilm van Patrice Dally. Met o.a. Eddie Constantine, Dominique Wilms, Mireille Granelli, Moustache en Bernard Dhéran.

Een berooide gokker wijkt van Amerika uit naar Frankrijk, waar hij zich als een gefortuneerd man met connecties voordoet, zodat alle deuren voor hem opengaan en niet alleen hijzelf maar ook alle anderen er wel bij varen. Gangsters die op zijn veronderstelde rijkdom afkomen, weet hij ook uit te schakelen. Door geestig uitgewerkt scenario (van Louis Martin en de regisseur) komt deze Eddie-film boven de middelmaat, waarbij de komedie-elementen meer aandacht krijgen dan de knokscènes. Het camerawerk is van Armand Thirard.

Incognito

Frankrijk 1957. Actiefilm van Patrice Dally. Met o.a. Eddie Constantine, Danik Pattison, Gaby André, Tilda Thamar en Darío Moreno.

Een Amerikaan die tijdens WO II geheim agent in Frankrijk was, keert daar terug als consul. In werkelijkheid werkt hij voor de FBI en moet hij de organisatie oprollen die valse dollars fabriceert. Een Eddie-film volgens het bekende recept, met een iets beter en geestiger scenario dan gewoonlijk en een redelijk vlotte regie. Gedateerd, maar genietbaarder dan veel latere films van Constantine.

Comme un cheveu sur la soupe

Frankrijk 1957. Komedie van Maurice Régamey en Maurice Regamey. Met o.a. Louis de Funès, Noëlle Adam, Jacques Jouanneau, Robert Manuel en Christian Méry.

Een berooide componist geeft een gangster de opdracht hem te doden. Bij een eigen zelfmoordpoging redt hij een succesloos zangeresje en de publiciteit daarover brengt beiden roem. De 'killer' houdt echter nog aan zijn opdracht vast. Zoals later zo vaak worden de komische talenten van De Funès in deze vroege hoofdrol vleugellam gemaakt door een luie regie. Het verhaal dook later weer op in IK BEN JOEP MELOEN.