Jean Bourgoin

Jean Bourgoin (1913-1991): camera.
Er zijn 15 films gevonden.

Qui?

1970 | Thriller

Italië/Frankrijk 1970. Thriller van Léonard Keigel. Met o.a. Gabriele Tinti, Maurice Ronet, Romy Schneider en Simone Bach.

Een liefdespaar besluit na een weekend samen, te breken. Na een auto-ongeluk op weg naar huis overleeft de vrouw en is de man onvindbaar, kennelijk weggespoeld door de zee. De broer van het slachtoffer vertrouwt haar verklaring niet. Hij wordt zelf verliefd als de verdwenen minnaar weer opduikt, die nu echt door de vrouw wordt vermoord. Onwaarschijnlijk scenario kreeg esthetisch verzorgde filmvorm, maar wordt vooral gered door de beeldschone Schneider en boeiend tegenspel van Ronet.

The Longest Day

1962 | Oorlogsfilm

Verenigde Staten 1962. Oorlogsfilm van Ken Annakin, Andrew Marton, Bernhard Wicki en Darryl F. Zanuck. Met o.a. John Wayne, Robert Mitchum, Sean Connery, Robert Ryan en Rod Steiger.

De openingsscène van Spielbergs Saving Private Ryan maakte in 1998 nogal wat los bij het publiek: de close-up presentatie van de landing op de stranden van Normandië visualiseerde de ongekende slachting zoals nooit tevoren. In 1962 was The Longest Day even indrukwekkend voor het massaal toegestroomde publiek. Het immense project van producent/co-regisseur Zanuck bracht tientallen steracteurs op de been die met duizenden (echte) soldaten de beslissende slag historisch verantwoord verbeelden. The Longest Day is ook de eerste film in het genre waarin iedereen zijn eigen taal spreekt. Ontzagwekkend qua schaal, maar soms wat steriel.

Orfeu negro

1959 | Drama, Romantiek

Brazilië/Frankrijk/Italië 1959. Drama van Marcel Camus. Met o.a. Breno Mello, Marpessa Dawn en Lourdes de Oliveira.

Het mythologische verhaal van Orpheus en Euridice opnieuw verteld tegen de achtergrond van het carnaval van Rio de Janeiro. Tramconducteur Orpheus is verliefd op Euridice maar verloofd met een ander. Tussen het feestgewoel wordt Euridice achtervolgd door een carnavalsgast verkleed als De Dood. Dat loopt vanzelfsprekend slecht af. Ietwat nadrukkelijke symboliek, maar het passievolle verhaal krijgt prachtig vorm met de uitstekende, geheel zwarte cast en de fraaie muziek. Bekroond met een Oscar voor beste niet-Engelstalige film en een Gouden Palm.

Mon oncle

1958 | Komedie

Frankrijk/Italië 1958. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Adrienne Servantie, Jean-Pierre Zola, Lucien Frégis en Betty Schneider.

Mon oncle is Jacques Tati's tweede optreden (na Les vacances de monsieur Hulot, 1953) in de huid van zijn alter ego monsieur Hulot. Het personage dat Frankrijk op de mentale kaart zette met zonovergoten, dommelende dorpjes, bruisende steden en kluchtige misverstanden. Hulot woont in het oude Parijs. Zijn familie - zus, schoonbroer en neefje - wonen in een hypermodern buitenhuis en ieder contact staat garant voor minutieus uitgewerkte visuele misverstanden met de kille moderniteit als aanjager. Onvergetelijk is de fontein in de strakke, stenen tuin. Het ding is bedoeld om indruk te maken op het bezoek en gaat alleen aan als er wordt aangebeld. De film kreeg de Oscar voor Beste Buitenlandse Film.

La Tour, prends garde !

1958 | Komedie, Avonturenfilm, Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk/Italië/Joegoslavië 1958. Komedie van Georges Lampin. Met o.a. Jean Marais, Eleonora Rossi-Drago, Nadja Tiller, Cathia Caro en Jean Parédès.

De kant-oorlog tussen Franse koning Lodewijk XV en Marie- Th[KA1]er[KA2]ese van Oostenrijk rond 1750. Fantasierijke historische reconstructie van de heldendaden van de zanger Henri La Tour (die echt bestaan heeft; de titel is een in onbruik geraakte Franse uitdrukking!) met van de vijand gestolen vlaggen, lachwekkende duels, enz. Het komische aspect verdringt de realiteit en doet ons denken aan de klassieker FANFAN LA TULIPE van Christian-Jaque (1952). De makers van deze film hadden minder geluk en toch is zij minstens even goed als de andere, door het pittige acteerwerk van bijvoorbeeld Marais-La Tour! Het ten onrechte vergeten werk van deze Franse regisseur kwam tot stand tussen 1945 en 1962. Het scenario is van Denys de La Patellière en Claude Accursi. Het camerawerk is van Jean Bourgoin. Eastmancolor, Mono.

Les assassins du dimanche

1956 | Drama

Frankrijk 1956. Drama van Alex Joffé. Met o.a. Jean-Marc Thibault, Barbara Laage, Dominique Wilms, Paul Frankeur en Georges Poujouly.

Een garagehouder ontdekt te laat dat hij een reisgezelschap in gevaarlijk defecte touringcar heeft laten vertrekken. Na aarzeling over de consequenties voor zichzelf en zijn gezin gaat hij hen achterna om een fataal ongeval te voorkomen. Met beperkte middelen overtuigend en boeiend gemaakte film die een pleidooi is voor solidariteit zonder prekerig te worden, ondanks de beslissende invloed van de biechtvader. De situering tijdens een wielerwedstrijd zorgt extra spanning. Het scenario is van Gabriel Arout en Alex Joffé. Het camerawerk is van Jean Bourgoin. Mono.

Le dossier noir

1955 | Thriller, Drama

Frankrijk/Italië 1955. Thriller van André Cayatte. Met o.a. Jean-Marc Bory, Bernard Blier, Nelly Borgeaud, Danièle Delorme en Gianni Esposito.

Een jonge rechter van instructie Jacques Arnaud (Bory) wordt benoemd in een provincieplaatsje na de dood van zijn voorganger. Hij ontvangt een klacht van hondenfokker Dutoit (Balp[KA1]etr[KA1]e), wiens beesten vergiftigd werden. Hij heropent de zaak, maar het dossier uit de titel dat door een kennis van Dutoit, Le Guen (Grenier), was samengesteld, is zoek. Het brengt een vooraanstaande burger, Boussard (Frankeur), in verlegenheid. Dan wordt Le Guen vergiftigd en het onderzoek naar zijn dood leidt tot onverkwikkelijke intriges in de kring van de familie, medewerkers, de pers en de lokale autoriteiten. Arnaud komt uiteindelijk op twee mogelijke verdachten, maar dan blijkt Le Guen door nalatigheid in het ziekenhuis te zijn gestorven. Het in de openbaarheid brengen van de schandalen eist nieuwe slachtoffers: de zoon van Le Guen, Alain (Fourkade) pleegt zelfmoord en Arnaud wordt ontslagen. De film is een pleidooi voor de objectiviteit van justitie en gerechtigheid voor de burger, maar er worden te veel geheimen over schuld op elkaar gestapeld, waardoor het openen van provinciale beerput steeds minder overtuigt. Hevige dramatisering geeft tegelijk sterke rolbezetting goed gebruikte kansen. Wordt in Frankrijk hoger gewaardeerd dan er buiten, omdat heel veel kleine details de niet-Franse kijker ontgaan. Een halve eeuw na dato, in een land met een half miljoen, grotendeels politieke schadalen en corruptiezaken, die door vijfhonderd rechters behandeld moeten, worden nog steeds zeer actueel. Het scenario is van Charles Spaak en regisseur Cayatte. Het camerawerk is van Jean Bourgoin. Mono.

Avant le déluge

1954 | Drama, Familiefilm

Italië/Frankrijk 1954. Drama van André Cayatte. Met o.a. Isa Miranda, Bernard Blier, Paul Frankeur, Marina Vlady en Roger Coggio.

Door bourgeois-ouders verwaarloosde middelbare scholieren beramen de diefstal van een kostbare postzegelverzameling bij een corrupte notabele, maar doden bij ongeluk een nachtwaker. In paniek brengen ze ook een medeplichtige om van wie ze verraad vrezen. Destijds een opzienbarende film die een aanklacht tegen opvoeders is, maar de grote mate van navolging maakte dat de film nu nog slechts afgetrapt en melodramatisch aandoet. Toch is het een treffend tijdsbeeld, waarbij de oorlog in Korea (1950-53) de morele onzekerheid indirect be[KA3]invloedt. De rol van het (enige) koelbloedige meisje maakte Vlady tot ster. Dubbel bekroond op het filmfestival van Cannes. Het scenario is van Charles Spaak en regisseur Cayatte. Het camerawerk is van Jean Bourgoin. Mono, Western Electric Sound System.

Nous sommes tous des assassins

1952 | Drama

Frankrijk/Italië 1952. Drama van André Cayatte. Met o.a. Marcel Mouloudji, Raymond Pellegrin, Claude Laydu, Jacqueline Pierreux en Antoine Balpêtré.

Uit het subproletariaat voortgekomen broers Ren[KA1]e (Mouloudji) en Michel Le Guen (Poujouly) vervallen door de sociale omstandigheden tot de misdaad, worden gearresteerd en ter dood veroordeeld en wachten in de gevangenis een mogelijke gratieverlening af. De invloed van het neorealisme maakt de milieutekening soberder en minder melodramatisch dan gewoonlijk bij Cayatte, maar het zijn vooral de gevangenisscènes en het 'open einde' die de film zijn indringende werking geven en tot een effectief anti-doodstraf pamflet maken. Bekroond met de prijs van de jury in Cannes. Het scenario is van Charles Spaak en regisseur Cayatte. Het camerawerk is van Jean Bourgoin.

Justice est faite

1950 | Drama

Frankrijk 1950. Drama van André Cayatte. Met o.a. Claude Nollier, Michel Auclair, Raymond Bussières, Jacques Castelot en Jean Debucourt.

Vermaard rechtbankdrama van sociaal bevlogen filmmaker Cayatte en de al even bevlogen scenarist Charles Spaak. De beklaagdenbank is voor de toen dertigjarige Nollier, een aimabel ogende toneelspeelster met een zwak voor ijzige personages. Die tweestrijdigheid is de kracht van deze film, want zij staat als keurige mevrouw terecht voor moord op haar doodzieke geliefde. Euthanasie, volgens haar, en het is aan de Franse jury om de zaak te beoordelen. Niet zozeer een film over schuld, maar bovenal een opzienbarende studie van juridisch en moreel recht.

L'amore

1948 | Drama, Komedie

Italië 1948. Drama van Roberto Rossellini. Met o.a. Anna Magnani, Federico Fellini, Peparuolo en Amelia Robert.

`Eerbetoon aan de kunst van Magnani` valt in twee episodes uiteen. Eerste is een lang telefoongesprek van een vrouw met haar minnaar die haar verlaten heeft, naar toneelsolo LA VOIX HUMAINE van Jean Cocteau en is zowel een krachttoer van de actrice als van de regie die van statische situatie `documentaire van het lijden` maakt. Tweede deel, waarin een dorpsidiote door een zwerver wordt verleid, in wie ze de heilige Jozef ziet en ondanks de pesterijen van boeren in het wonder blijft geloven, is minder interessant (Fellini bedacht verhaal en speelde de zwerver), maar boeit om de actrice en om de kenmerkende wijze, waarop de regie haar één met natuur laat zijn.

Voyage Surprise

1947 | Komedie

Frankrijk 1947. Komedie van Pierre Prévert. Met o.a. Maurice Bacquet, Martine Carol, Henri Duval, Annette Poivre en Jean Sinoël.

Een noodlijdende garagehouder organiseert - om zijn kas te spekken - een puzzelrit die méér en andere verrassingen in petto heeft dan te voorzien was. Hoewel Prévert als cineast routine mist, is zijn in Frankrijk zeldzame poging tot burleske humor bijna voortdurend verrassend en met de tijd onverminderd fris gebleven. Dit is te danken aan het vernuftige, absurde en poëtische scenario van regisseur Prévert, Jacques Prévert en Claude Accursi. Het camerawerk is van Jean Bourgoin.

Les démons de l'aube

1946 | Oorlogsfilm

Frankrijk 1946. Oorlogsfilm van Yves Allégret. Met o.a. Georges Marchal, André Valmy, Dominique Nohain, Jacqueline Pierreux en Marcel Lupovici.

Een luitenant die zich met zijn commandogroep gereed maakt voor de invasie in Frankrijk, ontdekt opeens aan boord een verstekeling. Vroeger heeft deze eens geprobeerd hem te vermoorden. Nu is hun doel hetzelfde, maar de wederzijdse vijandschap blijft bestaan. Zij sterven tenslotte zij aan zij op het strand. Dit tragische oorlogsdrama heeft zeer sterke scènes en is, net als bijna heel het œuvre van deze jonge broer van Marc Allégret, een pessimistische film. De muziek van Honegger en de decors van Georges Wakhéwitch zijn zeer indrukwekkend. Scenario van Maurice Auberge en Jean Ferry. Ook bekend als Ames qui vivent.

Goupi mains rouges

1943 | Komedie

Frankrijk 1943. Komedie van Jacques Becker. Met o.a. Fernand Ledoux, Blanchette Brunoy, Georges Rollin, Line Noro en Arthur Devère.

Na 25 jaar afwezigheid keert een man uit Parijs terug naar zijn wortels op het platteland. Wat hij aantreft is een gehucht vol argwanende zwendelaars die allemaal familie van hem en van elkaar lijken te zijn. Een moord haalt het slechtste in de reeds verdorven types boven. Verheerlijking van het platteland was het Franse devies anno 1943, maar filmmaker Becker slipte door de mazen van de wet met een zwartgallig werk waarin stad en platteland beide worden afgeserveerd. Een subtiel speelse onderlaag houdt de heisa toegankelijk. Met Nederlandse ondertiteling.

La Marseillaise

1937 | Historische film, Drama, Experimenteel

Frankrijk 1937. Historische film van Jean Renoir. Met o.a. Pierre Renoir, Lise Delamare, Louis Jouvet, Aimé Clariond en Maurice Escande.

Een epische reconstructie van de gebeurtenissen op 14 juli 1789, zowel aan het hof van Lodewijk XVI, bij de inname van de Bastille, het boerenverzet in de Provence en de revolutionaire acties in Marseille. Renoirs onverschilligheid voor een conventionele scenario-opbouw doet deze film tientallen jaren later nog modern lijken. De aandacht voor steeds weer andere individuen binnen de massabeweging geeft de revolutie menselijk reliëf zonder in anekdotes te ontsporen.

imdb: Zoek Jean Bourgoin op IMDB

Cameraman		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1970	Qui?
1962	The Longest Day
1959	Orfeu negro
1958	Mon oncle
1958	La Tour, prends garde !
1956	Les assassins du dimanche
1955	Le dossier noir
1954	Avant le déluge
1952	Nous sommes tous des assassins
1950	Justice est faite
1948	L'amore
1947	Voyage Surprise
1946	Les démons de l'aube
1943	Goupi mains rouges
1937	La Marseillaise

name

email

mijn instellingen