Franziska Matthus

Agentenfieber

Duitsland 1996. Romantiek van Bernhard Stephan. Met o.a. Jürgen Heinrich, Andrea Sawalzki, Peter Simonischeck, Petra Kleinert en Uwe Fellensiek.

Polizeiruf 110: Arme Schweine

Duitsland 1993. Mysterie van Bernd Böhlich. Met o.a. Andreas Schmidt-Schaller, Gottfried John, Ben Becker, Günter Schoß en Marek Wlodarczyk.

In een bouwput wordt het lijk van de illegale Poolse arbeider Kowalski gevonden. Journalist Rehtmann (Becker) weet dat hij vermoord werd, want Kowalski stond op het punt onfrisse praktijken uit het koppelbazen-milieu te onthullen. Poliziekommissar Grawe (Schmidt-Schaller), getipt door Rehtmann, weet nu waar hij moet gaan zoeken, maar de andere zwartwerkers - Polen, Russen en Tsjechen - zwijgen. Ook Stan (Wlodarczyk), de beste vriend van Kowalski, heeft geen zin om de politie in vertrouwen te nemen. Hij heeft zelf te veel te verbergen, zoals `s nachts op bevel auto`s stelen. Ook Dittrich (Burmann), de voorman van de bouwplaats, is een louche figuur. Een wat trage en duistere krimi met een sociale invalshoek naar een scenario van regisseur Böhlich met de trieste realiteit van illegale arbeiders als decor. Camerawerk van Roland Dressel.

Alles Lüge

Duitsland 1991. Heiko Schier. Met o.a. Dieter Hallervorden, Peter Fitz, Billie Zöckler, Erich Honecker en Franziska Matthus.

Hallervorden speelt een komediant uit de voormalige DDR, die na het vallen van de Muur werkloos is geworden. Als hij ontdekt dat zijn vrouw hem bedriegt, is de maat vol en gaat hij zijn geluk in het 'Westen' beproeven. In Berlijn woont zijn dochter Matthus, die hem al ver voor de Duitse eenwording gesmeerd had. Hij heeft echter niet veel geluk. Niemand lacht om zijn komische nummer. Zijn dochter blijkt een teleurstelling: ze is beland in de prostitutie. Zijn nieuwe vlam Zöckler blijkt niemand minder dan de vervreemde vrouw van zijn ex-partner Fitz, die hem in de socialistische heilstaat op de bühne in de steek liet en thans in duistere zaakjes verwikkeld is. Als Hallervorden uit bittere teleurstelling zijn gal publiekelijk spuwt op consumptiemaatschappij van de Bondsrepubliek, heeft hij succes als satirist. Hij krijgt kennis aan een degenlijke vrouw, officier van justitie Kirchoff. Deze blijkt het echter uitsluitend gemunt te hebben op zwendelaar Fitz. De als parodie bedoelde film is niet meer dan een humorloze platte klucht; dat ligt niet aan de spelers, maar veel eerder aan het beroerde scenario van regisseur Schier en Gerd Weiss. Het camerawerk was in handen van Jörg Jeshel.