Années de plume, années de plomb
1991 |
Frankrijk 1991. Nicolas Ribowski. Met o.a. Claude Piéplu, Jacques Gamblin, Hélène Duc, Jean-Paul Muel en Claude Lochy.
Parijs 1969. De vrouw van de directeur en oprichter van een groot landelijk oppositieweekblad wordt weduwe. Ze weet strikt genomen niets van journalistiek en politiek, en vertrouwt de leiding toe aan drie oude rotten in het vak die, uiteraard, een hartgrondige hekel aan elkaar hebben. In werkelijkheid stellen twee van hen vooral voor hun persoonlijke carri[KA2]ere veilig, en het is de derde, Grouset (Pi[KA1]eplu), die het feitelijke directeurschap voor zijn rekening neemt. Als een eerlijk en hartstochtelijk beroepsbeoefenaar vereenzelfigt hij zich helemaal met `zijn` blad. Een hele zware taak, maar hij krijgt in Mahler (Gamblin), die stage komt lopen, een bekwame bondgenoot. Deze wordt zijn geestelijke zoon, met name in de moeilijke momenten tijdens het referendum van 28 april 1969, die het vertrek van generaal de Gaulle tot gevolg hadden. Een mengeling van persoonlijke en politieke intriges, die het voornamelijk moet hebben van het redelijke talent van de twee hoofdrolspelers.