Laurent Paris

Le boiteux

Frankrijk 1998. Misdaad van Paule Zajdermann. Met o.a. Vincent Winterhalter, François Berléand, Brigitte Roüan, Laura del Sol en Audrey Tautou.

L'enfant des Terres Blondes

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Drama van Edouard Niermans. Met o.a. Jean Yanne, Veronika Varga, Lucie Barret, Julien Rivière en Hervé Pierre.

Sixième classe

Frankrijk 1995. Komedie van Bernard Stora. Met o.a. Véronique Genest, Line Renaud, Gérard Séty, Clément van den Bergh en Elisabeth Vitali.

Oktober 1952 op het Franse platteland. De vakantie is voorbij. De tienjarige Aur[KA1]elien Bertrand (Van den Bergh) moet terug naar school. Zijn moeder Simone (Genest) is dokter en heeft weinig tijd voor hem en zijn vader Michel (Dul[KA1]ery) is naar Parijs om er werk te zoeken en een huis in orde te maken voor zijn gezin. Om dit gebrek aan affectie goed te maken heeft de jongen zich terug getrokken in een fantasie wereld. Tot op de dag dat hij een oud koppel ontmoet, Mr. en Mme Cotelle (Séty en Renaud), die hem liefdevol opnemen en zijn leugens geloven. Zijn moeder vertelt hij dat hij de tijd bij een vriendje doorbrengt. Knap stukje kinderpsychologie verwerkt tot een boeiende film. Van den Bergh is een hartveroverende revelatie en Renaud en Séty als het oude koppel zijn schitterend. Zelden werd het gevoel van gebrek aan liefde zo warm in beeld gebracht. De tijdssfeer werd optimaal gebruikt. Goed opgebouwd scenario van Stora en Claudine Vergnes. Gérard De Battista hanteerde de camera.

La nuit des fantômes

Frankrijk 1990. Fantasy van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Frédéric Deban, Marie Bunel, Jean-Pierre Bisson, Clément Harari en Laurent Paris.

Vier jonge mensen restaureren een kasteel waaraan een legende verbonden is: toen haar man van een kruistocht terugkeerde, werd de knappe Aude de Cl[KA1]ery (Bunel) in bed aangetroffen met een page, wat slecht afliep voor haar. En de spoken komen nu weer terug. Een subtiele mengeling van angstwekkend drama, komedie en met veel scherpzinnigheid beschreven gevoelens. Dit resultaat is te danken aan de soepele en suggestieve regie, die het maximum uit het scenario haalt; het is waar dat dit geschreven werd door de briljante Gérard Brach, die met name en lange tijd de handlanger van Roman Polanski was. De vertolking past geheel in de stijl van het werk.