Heino Deckert: productie.
Er zijn 9 films gevonden.

Invisible demons

2021 | Documentaire

Finland​/​​Duitsland 2021. Documentaire van Rahul Jain.

De gevolgen van klimaatverandering liggen niet alleen in de toekomst, maar bepalen ook ons heden. De documentaire laat zien hoe een uitdijende megasteden en haar inwoners lijden onder zware luchtvervuiling, smog en vervuild drinkwater.

Heimat ist ein Raum aus Zeit

2019 | Documentaire

Oostenrijk​/​​Duitsland 2019. Documentaire van Thomas Heise.

Een meeslepende wandeling door het gevoelsleven van drie generaties Duitsers, tegen het decor van de roerige twintigste-eeuwse geschiedenis. Documentairemaker Thomas Heise leest voor uit onder meer dagboeknotities, liefdesbrieven en Stasi-rapporten van en over zijn familieleden, terwijl zwart-witbeelden van landschappen, treinen en fotoportretten voorbijtrekken. Zo toont hij in deze drie en een half uur durende, meermaals bekroonde familiekroniek de wonden van een reeks revoluties in de hoofden van zijn familie. Beginnend bij een anti-oorlog-opstel van zijn veertienjarige grootvader uit 1912 en eindigend bij zijn eigen bevindingen.

Donbass

2018 | Drama

Duitsland​/​​Oekraïne​/​​Frankrijk​/​​Nederland​/​​Roemenië 2018. Drama van Sergei Loznitsa. Met o.a. Valeriu Andriuta, Georgiy Deliev en Evgeny Chistyakov.

Het conflict tussen het Oekraïense leger en pro-Russische separatisten aan de hand van een elftal vignetten, die (zeer) losjes met elkaar verbonden zijn. De regisseur - zelf in Oekraïne geboren - houdt zich niet in en geeft alle partijen er flink van langs in deze uitbundige, maar ook onevenwichtige film. Donbass wisselt namelijk vaak van toon, en is dan weer theatraal, dan weer gefilmd als een documentaire. De plot, voor zover aanwezig, is vanwege het fragmentarische karakter niet altijd even goed te volgen, en het ene vignet is een stuk beter dan het andere.

Human Flow

2017 | Documentaire

Duitsland 2017. Documentaire van Ai Weiwei.

Documentaire van Chinese dissidente kunstenaar Ai Weiwei over de vluchtelingencrisis, gefilmd in 23 landen over de periode van een jaar. Hij toont migratie als sociaal-historisch fenomeen, maar vooral als het recente politieke drama waaraan de EU haar humanitaire gezicht verloor. Ambigue schoonheid zit in de toekomstdromen van meiden in Gaza of een zwartgeblakerde koe bij Mosul. Commentaar komt van dichtregels, krantenkoppen en beschouwingen van onder anderen de prinses van Jordanië en een Syrische astronaut. Een oproep tot mededogen die moeiteloos schakelt tussen globale schaal en menselijke proportie.

In the Fog

2012 | Oorlogsfilm, Drama

Belarus​/​​Rusland​/​​Letland​/​​Duitsland​/​​Nederland 2012. Oorlogsfilm van Sergei Loznitsa. Met o.a. Vladimir Svirskiy, Vladislav Abashin en Sergei Kolesov.

De opvolger van Loznitsa's overrompelende My Joy (2010) is traag op het slepende af, maar blijft nog lang nagalmen. In the Fog is een WO II-drama over de Sovjet-Russische spoorwegwerker Sushenya (indrukwekkend gespeeld door Svirskiy), die in 1942 ten onrechte verdacht wordt van heulen met de Duitse bezetter en voor enorme morele dilemma’s komt te staan. Gebaseerd op een roman van de Wit-Rus Vasili Bykov en in 2012 winnaar van de FIPRESCI Prijs, de prijs van de internationale filmkritiek, op het festival van Cannes.

Vivan las antipodas!

2011 | Documentaire

Duitsland​/​​Argentinië​/​​Nederland​/​​Chili 2011. Documentaire van Victor Kossakovsky.

De Russische filmmaker Victor Kossakovsky plantte zijn camera op vier paar antipoden: punten die lijnrecht tegenover elkaar liggen, aan weerszijden van de wereld. Het resultaat is een lyrische documentaire boordevol onvoorstelbare, soms met de computer gemaakte beelden, waarin noord en zuid en oost en west naadloos in elkaar overgaan. De camera is constant in beweging, pant en buitelt; hele scènes worden op zijn kant of ondersteboven getoond. Leve de tegenvoeters!

My Joy

2010 | Drama

Oekraïne​/​​Duitsland​/​​Nederland 2010. Drama van Sergei Loznitsa. Met o.a. Victor Nemets, Olga Shuvalova en Vladimir Golovin.

Met de lijfspreuk 'realisme is geen kunst' ging voormalig documentairemaker Loznitsa in 2009 in de leegte van landelijk Oekraïne aan de haal met het stereotiepe beeld van corruptie, misdaad en moreel verval in de post-Sovjetsamenleving. De kapstok voor zijn overtreffende trap-film werd een vrachtwagenchauffeur die ergens een verkeerde afslag neemt, waarna de ongelukkige transformeert van passieve toeschouwer van allerhande misère tot fanatieke uitbater. Kijk de film voor de levenloze vergezichten, voor de gesublimeerde aftakeling, maar weet dat de maker zweert bij de kunst van het overdrijven.

Altiplano

2009 | Drama

België​/​​Duitsland​/​​Nederland 2009. Drama van Peter Brosens en Jessica Woodworth. Met o.a. Magaly Solier, Jasmin Tabatabai, Olivier Gourmet, Norma Martínez en Andreas Pietschmann.

Een oorlogsfotografe die haar vak heeft opgegeven wordt via haar man, een Belgische arts in Peru, geconfronteerd met onrecht jegens de bewoners van een bergdorp. Hun water is besmet door kwik, afkomstig uit een mijn. Een jonge vrouw verliest daardoor haar verloofde. Dit drama brengt, à la Babel op een wat zware manier, mensen van verschillende continenten bij elkaar, en raakt ondertussen aan diverse maatschappelijke, morele, religieuze en ecologische kwesties. De makers waren eerder verantwoordelijk voor Khadak, dat zich in Mongolië afspeelde.

Khadak

2006 | Drama

België​/​​Duitsland​/​​Nederland 2006. Drama van Peter Brosens en Jessica Woodworth. Met o.a. Batzul Khayankhyarvaa, Tsetsegee Byamba, Banzar Damchaa en Tserendarizav Dashnyam.

Omdat er een epidemie zou zijn uitgebroken onder de schapen op de Mongoolse steppen moet herder Bagi van de autoriteiten zijn tent opbreken en wordt hij samen met de andere steppebewoners gehuisvest in een grauw appartementenblok in een desolaat mijnstadje. Zijn opa kwijnt er helemaal weg, het plaatselijke ziekenhuis ligt vol mensen met trauma's ten gevolge van de abrupte verhuizing. Bagi besluit net als zijn voorvaderen sjamaan te worden en met zijn spirituele krachten iets te doen aan de situatie. Woodworth en Brosens, oorspronkelijk documentairemakers, vonden mooi naturel spelende, niet-professionele acteurs. In Venetië bekroond met de Luigi De Laurentiis-prijs.