Monique Chaumette: cast.
Er zijn 24 films gevonden.

La délicatesse

2011 | Romantische komedie

Frankrijk 2011. Romantische komedie van David Foenkinos en Stéphane Foenkinos. Met o.a. Audrey Tautou, François Damiens, Bruno Todeschini, Mélanie Bernier en Pio Marmaï.

Nathalie stort zich in haar kantoorbaan nadat haar echtgenoot tijdens een joggingronde is doodgereden. Op een dag geeft ze, als onder hypnose, de stomverbaasde Zweedse collega Markus een hartstochtelijke zoen. Waarom? Kernvraag in deze adaptatie van David Foenkinos' bestseller, waarin traag iets bloeit tussen twee ogenschijnlijk zo verschillende mensen. Damiens' allemanspersonage charmeert met onderkoelde geestigheden, Tautou speelt ingehouden een vogeltje met gebroken vleugel. Een lieve en subtiele film, waarvan de algehele lichtheid met tragische subtekst intrigeert.

Les lauriers sont coupés

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Michel Sibra. Met o.a. Jean-Sébastien Bressy, Catherine Frot, Olivier Pajot, Christian Rauth en Christine Cohendy.

Nathalie stort zich in haar kantoorbaan nadat haar echtgenoot tijdens een joggingronde is doodgereden. Op een dag geeft ze, als onder hypnose, de stomverbaasde Zweedse collega Markus een hartstochtelijke zoen. Waarom? Kernvraag in deze adaptatie van David Foenkinos' bestseller, waarin traag iets bloeit tussen twee ogenschijnlijk zo verschillende mensen. Damiens' allemanspersonage charmeert met onderkoelde geestigheden, Tautou speelt ingehouden een vogeltje met gebroken vleugel. Een lieve en subtiele film, waarvan de algehele lichtheid met tragische subtekst intrigeert.

Si le loup y était

1993 | Familiefilm

Frankrijk 1993. Familiefilm van Michel Sibra. Met o.a. Jean-Sébastien Bressy, Monique Chaumette, Julien Guiomar, Valérie Jeannet en Olivier Pajot.

De twaalf-jarige, in Parijs opgegroeide, Julien (Bressy) gaat tijdens de grote vakantie voor twee maanden naar zijn grootouders, oma Jeanne (Chaumette) en opa Jop (Guiomar), in Bretagne. Julien geniet met volle teugen van het avontuurlijke leven op het platteland, maar hij ervaart er ook wat voor- en tegenspoed is. Zijn grootouders leren hem dat liefde altijd alle moeilijkheden overwint. Het zijn twee onvergetelijke maanden waarin hij de eerste stap als kind naar het begin van de volwassenheid zet. Een ode aan het landleven met sympathieke personages en centraal een jongen die voor het eerst geconfronteerd wordt met problemen (van het leven). Een kleine, ontroerende film, met een klein groepje acteurs die het beste halen uit het scenario van Michel Sibre en Christian Rullier. Mooie fotografie van Paul Bonis.

Nous deux

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Henri Graziani. Met o.a. Philippe Noiret, Monique Chaumette, Serge Merlin, Patrick Fierry en Pierre Massimi.

Met deze tweede film zet de zestig-jarige Graziani een kroniek neer over de tijd die meedogenloos voorbijgaat. Hij doet dit door het verhaal te vertellen van twee gepensioneerde mensen die weer terugkomen in hun geboortedorp, op Corsica. Hij is wat nors, maar nog net zo verliefd als de eerste dag. Zij maakt zich zorgen om haar zoon, die dokter is in Parijs. Noiret en Chaumette, die in het echte leven ook een paar vormen, spelen dit gepensioneerde duo met veel oprechtheid. Graziani, die enkele mooie toeristische plaatjes van het 'Île de Beauté' laat zien, hult zijn film in zoveel tearjerkerige melancholie dat dit trage en kommervolle melodrama de kijker uiteindelijk wel op de zenuwen moet gaan werken. De fotografie was in handen van Patrick Blossier en het scenario werd geschreven door Arlette Langmann en regisseur Graziani.

Faux et usage de faux

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Philippe Noiret, Robin Renucci, Laure Killing, Monique Chaumette en Jean-Claude Brialy.

Een verfilming van de roman [KL]L`homme que l`on croyait[KLE] van Paul Pavlowitch. Nauwelijks na te vertellen, aangezien het gaat om verdwijning en terugkeer van een identiteit, valse gelijkenissen, waarheden die er niet zijn en leugens die de waarheid benaderen. Dit alles speelt zich af tussen twee mannelijke personages, wier onderlinge betrekkingen steeds meer parano[KA3]iede en beklemmende vormen aannemen. Deze cineast verkent opnieuw zijn wereld, dat wil zeggen die van intriges en geknoei (IL FAUT TUER BIRGITT HAAS of LES MOIS D'AVRIL SONT MEURTRIERS). Zo nu en dan hapert de machine of vervalt hij in herhalingen, maar deze schemerige en grauwe wereld gaat niet aan je voorbij zonder te fascineren.

Camomille

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Mehdi Charef. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, Rémi Martin, Monique Chaumette, Guy Saint-Jean en Albert Delpy.

Een op het eerste gezicht doodgewone geschiedenis over een ambachtelijke banketbakker en een eenzame onbekende met wie het steeds verder bergafwaarts gaat. Bovendien is zij ernstig verslaafd aan drugs. Deze wonderlijke verbintenis blijkt tegen alle verwachtingen in duurzaam en gelukkig te zijn. Dit alles speelt zich af in de Parijse buitenwijken. Met zijn diepgevoelige en impressionistische talent slaagt Mehdi Charef (die ook LE THE AU HAREM D'ARCHIMEDE en MISS MONA maakte) er van begin tot eind in het scenario boeiend en geloofwaardig te laten overkomen. Bovendien past het camerawerk van Patrick Blossier prima bij de sfeer in de film.

Masques

1987 | Misdaad

Frankrijk 1987. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Philippe Noiret, Robin Renucci, Bernadette Lafont, Monique Chaumette en Anne Brochet.

Auteur van policiers Roland Wolf (Renucci) gaat in retraite op het landgoed van populaire tv-presentator Christian Legagneur (Noiret) teneinde zich op het schrijven van diens biografie te concentreren. Aldaar maakt hij kennis met de zonderlinge entourage van de charmeur. Hoewel niet zo geraffineerd als andere Chabrols, bezuinigt deze mediasatire annex misdaadfilm weer niet op hatelijkheden. Niemand is, conform de titel, dat wat hij voorgeeft te zijn. Monique Chaumette, Noirets echtgenote, speelt een ijzige secretaresse.

La passion Béatrice

1987 | Historische film

Frankrijk 1987. Historische film van Bertrand Tavernier. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Julie Delpy, Niels Tavernier, Monique Chaumette en Robert Dhéry.

De - van tevoren al verloren - strijd van de Maagd tegen het Monster. Gesitueerd ten tijde van de Honderdjarige Oorlog in de ongelooflijk duistere middeleeuwen, zoals ze in werkelijkheid voor het overgrote deel ook geweest moeten zijn: `het zwarte gat` in de historie. Barbaars, wreed, bevolkt door geestelijk en lichamelijk zwakkeren, heksen, verdoemenis, doodgeboren kinderen, incestueuze vaders, etc... Enkele schitterende, maar soms ook moeilijk te verteren sc[KA2]enes, een mengsel van naturalisme en vreemdsoortige po[KA3]ezie. Helaas een slordig en ontwricht scenario (van Colo Tavernier O`Hagan) over een vader die thuiskomt van het slagveld om zijn zwakke zoon te tiranniseren en incest te bedrijven met zijn sterkere (en mooie) dochter. Een tè lange, onevenwichtige en, kortom, tamelijk onaangename film. Maar het spel, de opmerkelijke muziek en het mooie camerawerk van Bruno De Keyser zullen wel in de smaak vallen.

Double face

1986 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1986. Thriller van Serge Leroy. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Catherine Alric, Monique Chaumette, Pascale Roberts en Mainwenn Le Besco.

Zware jongen Donadieu kruipt als deserteur van het Vreemdelingenlegioen na een zwaar auto-ongeval in de huid van iemand anders en tracht een nieuw leven op te bouwen met Alric als barjuffrouw, maar ook dat loopt falikant mis. Eerste filmhoofdrol van uitstekende Donadieu (later blikvanger in Nederlandse thriller SPOORLOOS van George Sluizer).

Un dimanche à la campagne

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Louis Ducreux, Sabine Azéma, Michel Aumont, Geneviève Mnich en Monique Chaumette.

Op het Franse platteland van rond de vorige eeuwwisseling krijgt een oudere schilder, zoals iedere zondag, bezoek van zijn bourgeois zoon en diens gezin. Het bliksembezoek van zijn veel rustelozer dochter brengt wat leven in de brouwerij. Teder drama brengt in hoogst ontspannen tempo de verschillende familierelaties in beeld maar biedt bovenal bespiegelingen over jeugd en ouderdom, idealisme en gezapigheid, stad en platteland. De romantische, nostalgische, zomerlome sfeer doet denken aan Jean Renoirs verfilming van Guy de Maupassants 'Une partie de campagne', uit 1936.

Les fantômes du chapelier

1982 | Thriller

Frankrijk 1982. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Michel Serrault, Charles Aznavour, Monique Chaumette, François Cluzet en Isabelle Sadoyan.

Een hoedenmaker heeft zijn verlamde vrouw vermoord en brengt daarna ook één voor één haar oude schoolvriendinnen om. Zijn status als dorpsnotabele plaatst hem boven iedere verdenking, maar is ook onderwerp van nieuwsgierigheid van zijn buurman die als emigrant altijd buitenstaander is gebleven. Deze betrapt hem bij een moord, maar weet dat zijn beschuldiging niet geloofd zal worden zodat er een troebele medeplichtigheid tussen beide mannen ontstaat. Deze vrije verfilming naar een verhaal van Simenon wordt in Chabrols gestileerde aanpak meer een Fantastische Vertelling dan een regelrechte thriller, met naast zijn sarcastische kritiek op de bourgeois-respectabiliteit uiterst complex getekende - en briljant geacteerde - personages. Camerawerk van Jean Rabier.

Le mors aux dents

1979 | Misdaad

Frankrijk 1979. Misdaad van Laurent Heynemann. Met o.a. Jacques Dutronc, Michel Piccoli, Michel Galabru, Nicole Garcia en Charles Gérard.

Een oplichter heeft in het verleden goede zaken gedaan door politieke corruptie, maar probeert nu zijn slag te slaan met het wedden op paarden. Voor het geld om trainers en jockeys om te kopen chanteert hij zijn vroegere opdrachtgevers. Deze interessante misdaadfilm haalt te veel vormen van omkoping overhoop om echt doeltreffend te zijn. Wedden op paarden heeft in Frankrijk overigens een vergelijkbaar belang als de voetbaltoto in ons land. Sterke rollen van de uitgelezen bezetting houden de film boeiend boven de inhoudelijke vraagtekens uit.

Felicité

1979 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1979. Drama van Christine Pascal. Met o.a. Christine Pascal, Chil Bouscuille, Dominique Laffin, Monique Chaumette en Paul Crauchett.

Een meisje haalt haar broer van het station af, maar heeft die avond met haar vriend afgesproken. Haar jaloezie over diens vroegere verkering die ze toevallig ontmoeten, laat haar alleen door de nacht zwerven onder het opnieuw beleven van haar jeugdervaringen, frustraties en angsten. Ondertussen heeft de broer op haar kamer zelfmoord gepleegd. Deze hoogst persoonlijke debuutfilm van een begaafde jonge actrice dwingt enerzijds respect af door het cineastisch talent en de volledige eerlijkheid, maar geeft de toeschouwer anderzijds het gênante gevoel op de stoel van haar psychiater te zijn geplaatst.

La dentellière

1977 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland 1977. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Isabelle Huppert, Yves Beneyton, Florence Giorgetti, Monique Chaumette en Jean Obé.

Huppert speelt een gesloten kapstertje dat verliefd wordt op een verlegen student die er niet in slaagt om door haar stilte heen te breken of te herkennen hoe veelzeggend die eigenlijk is. Het romanpersonage van Pascal Lainé (die samen met regisseur Goretta voor het scenario tekende) leek geschreven voor Huppert die bij haar rolkeuze vaak opteert voor non-conformistische vrouwen. In een interview zegt ze: 'Het zijn vooral vrouwen die zich in stilte proberen los te maken. Ik zoek naar de frictie tussen vrijheid en afspraken. Het tussengebied waarin zekerheden worden losgelaten zonder dat er concreet iets nieuws voor in de plaats komt.' Subtiele film.

La Barricade du Point du Jour

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van René Richon. Met o.a. Anicée Alvina, Edmond Ardisson, Jean-Luc Bideau, Eliane Boéri en Raymond Bussières.

Zowel wat middelen als filmische vormgeving betreft eenvoudige, maar integere en vrij boeiende reconstructie van de Parijse commune-opstand in 1871. De afstandelijkheid van de regisseur werkt weliswaar een emotionele identificatie met de personages niet direct in de hand, wat echter niet belet dat de film als geheel toch wel aangrijpend is. Noiret heeft een kleine gastrol als Eugène Poittier en mag in die functie de Internationale voorlezen.

Monsieur Albert

1976 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1976. Drama van Jacques Renard. Met o.a. Philippe Noiret, Dominique Labourier, Patrick Chesnais, Suzanne Flon en Catherine Lachens.

Een kleine oplichter heeft zich ge[KA3]installeerd in een noordelijk mijnplaatsje. Hij dringt zich tussen een mede- oudstrijder uit Algerije en een ongehuwde moeder in. Het besef van zijn eigen middelmatigheid na de zoveelste mislukking maakt hem tijdens een carnavalsoptocht tot moordenaar. Een zowel door het milieu als de personages ongewoon regiedebuut waarin Noirets goedmoedige imago in het absolute tegendeel wordt omgekeerd (zodat het publiek afknapte of wegbleef). Niettemin is hij verontrustend overtuigend, terwijl ook de andere acteurs zich authentiek integreren in de plaatselijke bevolking. Niet geheel evenwichtig in de combinatie van volkse vrolijkheid als verpakking van uitzichtloze verveling met morsige kleine privédrama's. Toch opmerkelijk omdat in de film níét op de personages wordt neergekeken.

Le juge et l'assassin

1976 | Misdaad, Drama, Historische film

Frankrijk 1976. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Michel Galabru, Isabelle Huppert, Jean-Claude Brialy en Cécile Vassort.

Aan het einde van de negentiende eeuw jaagt de ambitieuze magistraat Rousseau met alle methodes op de godsdienstwaanzinnige ex-onderofficier Bouvier. Op zijn vagebondenpad door ruraal Frankrijk verkracht en vermoordt Bouvier volwassenen, adolescenten en kinderen. Taverniers furieuze derde regie, op een scenario van Jean Aurenche en Pierre Bost, fileert een archaïsche justitie en het onthutsende cynisme van clerus en bourgeoisie. Acteurs Noiret en Galabru bieden als rechter en moordenaar subliem tegen elkaar op, adembenemend is de 'Scope-landschapsfotografie van Pierre-William Glenn. Als gedetailleerd armoedetijdsbeeld en ronduit agressief politiek pamflet in romaneske vorm sorteert de film stevig effect.

La Communion solennelle

1976 | Horror, Historische film, Komedie

Frankrijk 1976. Horror van René Ferret en René Féret. Met o.a. Myriam Boyer, Nathalie Baye, Monique Mélinand, René Ferret en Marcel Dalio.

Kroniek van drie platte-landsfamilies die een eeuw lang worden gevolgd op communie-feesten die iedereen bijeenbrengen. Vernuftig geconstrueerd scenario laat ruimte voor rake observaties en ironisch spel. Beste momenten doen aan films van Jean Renoir denken. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Comme un boomerang

1976 | Misdaad, Thriller, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1976. Misdaad van José Giovanni. Met o.a. Alain Delon, Carla Gravina, Charles Vanel, Louis Julien en Suzanne Flon.

De zoon van een ondernemer schiet onder invloed van drugs, per ongeluk een politieman neer. De pers rakelt het misdadig verleden op van zijn vader die - omdat de jongen tegen die vooroordelen kansloos lijkt - weer buiten de wet treedt om hem uit de gevangenis te bevrijden. De film gaat boeiend en treffend van start, maar het scenario - waaraan Delon meeschreef - wordt allengs steeds onwaarschijnlijker en melodramatischer zodat ook goed acteren geen overtuigingskracht geeft.

Que la fête commence...

1975 | Drama, Historische film

Frankrijk 1975. Drama van Bertrand Tavernier. Met o.a. Philippe Noiret, Jean Rochefort, Jean-Pierre Marielle, Christine Pascal en Marina Vlady.

De hoofdrol die Noiret speelt als Philippe d'Orléans is een van zijn beste ooit, en dat wil echt wat zeggen. Noiret maakt de innerlijke tegenstrijdigheden en de machteloosheid van de beroemde Franse regent invoelbaar. De periode na de dood van Louis XIV, waarin D'Orléans regent was van de jonge Louis XV, is relatief duister in de Franse geschiedschrijving. De immer vindingrijke scenarist-regisseur Tavernier visualiseerde de tijd echter prachtig. Het is 1719. D'Orléans worstelt met een goddeloze priester (Rochefort), een opstandige markies (Marielle) en met zijn sympathie voor het plebs. Que la fête commence... won vier Césars.

Touche pas à la femme blanche

1974 | Western

Italië​/​​Frankrijk 1974. Western van Marco Ferreri. Met o.a. Catherine Deneuve, Marcello Mastroianni, Michel Piccoli, Philippe Noiret en Bertrand Tavernier.

Ferreri liet in een bouwput van de gesloopte Hallen de slag bij Little Big Horn naspelen met Mastroianni als Generaal Custer. Een bijtend commentaar op Amerikaans imperialisme komt door de cartoonachtige benadering niet geheel over, maar de acteurs hebben aanstekelijk plezier in hun absurde rollen. Scenario van Ferreri en Rafaël Azcona. Camerawerk van Etienne Becker.

Poil de carotte

1973 | Komedie

Frankrijk 1973. Komedie van Henri Graziani. Met o.a. Philippe Noiret, Monique Chaumette, François Cohn, Paul Frankeur en Jeanne Pérez.

De nieuwe en tegendraadse verfilming van Jules Renards roman over een jongetje dat ten onder dreigt te gaan aan een liefdeloze opvoeding. Deze nieuwe 'Peenhaar' is niet zomaar ondeugend, maar verwerpt intelligent het burgerlijk waardenstelsel, dat toch sterker blijkt dan hij. Zijn ouders zijn beide gefrustreerd in hun onmacht tot communicatie, maar zouden achter hun verbitterde façade anders willen. De film stelde degenen teleur die op een smartlap hoopten en werd niet gezien door degenen die de smartlap vreesden. Ten onrechte, alleen al om de opmerkelijke fotografie van Nestor Almendros.

La grande bouffe

1973 | Komedie, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1973. Komedie van Marco Ferreri. Met o.a. Marcello Mastroianni, Philippe Noiret, Ugo Tognazzi, Michel Piccoli en Andréa Ferréol.

Vier welgestelde mannen van middelbare leeftijd besluiten zichzelf dood te eten. Ferreri brengt het vreetfestijn nauwgezet in beeld. La grande bouffe was bij zijn première op het festival van Cannes onmiddellijk controversieel. De film werd ofwel beschouwd als de meest walgelijke en decadente film uit de Franse geschiedenis of als een effectieve, brutale en radicale aanval op het establishment. Naar verluidt wilde Catherine Deneuve, nadat ze de film met haar verloofde Mastroianni (een van de hoofdrolspelers) had gezien, weken lang niet meer met hem spreken.

La veuve Couderc

1971 | Drama, Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1971. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Simone Signoret, Alain Delon, Ottavia Piccolo, Jean Tissier en Monique Chaumette.

Nadat ze uit de bus is gestapt in een dorpje op het Franse platteland biedt de aardige jonge Jean (Delon) aan Yvette, de weduwe Couderc (Signoret), aan om een zwaar pakket voor haar te dragen. Zoveel vriendelijkheid is ze niet gewend, in elk geval niet van haar oude hufterige schoonvader, en ook niet van haar afschuwelijke schoonzus. Daarom maakt het haar niet uit dat Jean net uit de bak komt. De goegemeente ziet het morrend aan. Sterke Simenon-verfilming met een prima Delon en de al wat oudere Signoret, die laat zien wat een uitstekende actrice ze is.