Betty Schneider: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Le passage du Rhin

1960 | Drama, Oorlogsfilm

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1960. Drama van André Cayatte. Met o.a. Charles Aznavour, Nicole Courcel, Georges Rivière, Cordula Trantow en Georges Chamarat.

Franse soldaten zijn in 1940 gevangen genomen en worden op het Duitse platteland tewerkgesteld. Een van hen beraamt onmiddellijk een ontsnapping om zich bij de Vrije Fransen in Londen te voegen, de tweede ondervindt in een boerengezin meer hartelijkheid dan in zijn eigen huwelijk en bij zijn schoonfamilie, en zal na de bevrijding permissie aanvragen naar Duitsland terug te keren. Dit pleidooi voor verbroedering wordt al te zwart-wit en vol melodramatische incidenten getekend, zodat de overtuigingskracht vooral komt van de aandoenlijk sobere Aznavour die de vijand leert waarderen. Onderscheiden met de Gouden Leeuw op het filmfestival van Venetië. Het scenario is van Pascal Jardin, regisseur Cayatte en Arman Jammot naar diens idee. Het camerawerk is van Roger Fellous. Mono.

Paris nous appartient

1958 | Mysterie, Drama, Experimenteel, Thriller

Frankrijk 1958. Mysterie van Jacques Rivette. Met o.a. Betty Schneider, Gianni Esposito, Françoise Prévost, Jean-Claude Brialy en Daniel Croheim.

Een naïef meisje belandt via haar broer op een soirée van mislukte kunstluizen en snobs. Gesprekken, onder invloed van alcohol, over een verdwenen musicus en de plotselinge dood van een zich provocerend gedragende ex-journalist, onthullen het bestaan van een geheimzinnige organisatie. De bewust abstract gehouden komplotintrige is de aanleiding voor een reeks vreemde situaties waarvoor overbekende Parijse plekjes verrassend zijn gebruikt en een psychologische uitdieping van de personages. Een reeks visuele verwijzingen naar beroemde films - vooral KISS ME DEADLY - en de rollen van de regisseurs Chabrol, Demy en Godard maken dit een typisch vroeg nouvelle vague-werkstuk met alle boeiende en irritante aspecten van dien. Scenario van regisseur Rivette en Jean Gruault. Camerawerk van Charles Bitsch.

Mon oncle

1958 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1958. Komedie van Jacques Tati. Met o.a. Jacques Tati, Adrienne Servantie, Jean-Pierre Zola, Lucien Frégis en Betty Schneider.

Mon oncle is Jacques Tati's tweede optreden (na Les vacances de monsieur Hulot, 1953) in de huid van zijn alter ego monsieur Hulot. Het personage dat Frankrijk op de mentale kaart zette met zonovergoten, dommelende dorpjes, bruisende steden en kluchtige misverstanden. Hulot woont in het oude Parijs. Zijn familie - zus, schoonbroer en neefje - wonen in een hypermodern buitenhuis en ieder contact staat garant voor minutieus uitgewerkte visuele misverstanden met de kille moderniteit als aanjager. Onvergetelijk is de fontein in de strakke, stenen tuin. Het ding is bedoeld om indruk te maken op het bezoek en gaat alleen aan als er wordt aangebeld. De film kreeg de Oscar voor Beste Buitenlandse Film.

Les Fanatiques

1957 | Thriller

Frankrijk 1957. Thriller van Alex Joffé. Met o.a. Pierre Fresnay, Michel Auclair, Françoise Fabian, Grégoire Aslain en Tilda Thamar.

Generaal die Zuidamerikaanse revolutie bloedig gaat onderdrukken moet tijdens overtocht door tijdbom worden gedood, maar hij kiest op het laatste moment voor een lijnvliegtuig in plaats van een privévliegtuig. Ondanks bedenkingen besluiten de samenzweerders het belang van de revolutie te laten gaan boven het lot van passagiers, maar een fatale hartaanval van de generaal maakt aanslag overbodig als er nauwelijks nog tijd is om bom onklaar te maken. Film houdt de spanning goed vast, al is de situatie daarna vaker en spectaculairder gebruikt voor rampenfilms. Dialogen over ideologie en gewetensconflicten zijn weinig overtuigend.