Gabriel Arcand (1949): cast.
Er zijn 10 films gevonden.

Le fils de Jean

2016 | Drama

Frankrijk​/​​Canada 2016. Drama van Philippe Lioret. Met o.a. Pierre Deladonchamps, Gabriel Arcand, Catherine de Léan, Pierre-Yves Cardinal en Patrick Hivon.

De volwassen Parijzenaar Mathieu, buitenechtelijk kind van een Canadese arts, krijgt bericht dat zijn vader Jean, die hij nooit heeft ontmoet, is overleden. Hij reist af naar Québec waar hij een ongenode gast blijkt. De beste vriend van Jean neemt de immer innemend glimlachende Mathieu echter onder z’n hoede zodat hij mee kan op zoektocht naar het vermiste lijk van zijn vader, op voorwaarde dat hij zijn halfbroers niet vertelt wie hij is. Wat vet aangezet doch keurig uitgespeeld familiedrama, gebaseerd op een boek van Jean-Paul Dubois, dat leert dat familie niet altijd is wat het idealiter zou moeten zijn.

Post Mortem

1999 |

Canada​/​​Frankrijk 1999. Louis Bélanger en Catherine Tanitte. Met o.a. Ghislain Taschereau, Sarah Lecompte-Bergeron, Hélène Loiselle, Sylvie Moreau en Gabriel Arcand.

De volwassen Parijzenaar Mathieu, buitenechtelijk kind van een Canadese arts, krijgt bericht dat zijn vader Jean, die hij nooit heeft ontmoet, is overleden. Hij reist af naar Québec waar hij een ongenode gast blijkt. De beste vriend van Jean neemt de immer innemend glimlachende Mathieu echter onder z’n hoede zodat hij mee kan op zoektocht naar het vermiste lijk van zijn vader, op voorwaarde dat hij zijn halfbroers niet vertelt wie hij is. Wat vet aangezet doch keurig uitgespeeld familiedrama, gebaseerd op een boek van Jean-Paul Dubois, dat leert dat familie niet altijd is wat het idealiter zou moeten zijn.

Pour l'amour de Thomas

1994 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1994. Drama van Claude Gagnon. Met o.a. Brigitte Fossey, Matthieu Rozé, Marie Tifo, David La Haye en Claude Gauthier.

De veertig-jarige Fossey is een mooie vrouw. Ze is een succesvolle architecte die zich vijftien jaar geleden in Parijs vestigde nadat ze haar man, de Quebecois Arcand, verlaten had. Ze hebben samen een zoon (Rozé) die hemofiliepatiënt is. Hij betekent alles voor haar. Op een dag stelt de dokter vast dat de jongen seropositief is. Omdat hij nog jong is, verzet hij zich met al zijn levenslust tegen zijn ziekte en tracht het beste te maken van de tijd die hem nog rest. Houd de zakdoeken binnen handbereik als je kijkt, want al het mogelijke sentiment dat je bij dergelijke films mag verwachten, wordt aangesleept. Fossey redt met haar doorleefde spelprestatie de film van de ondergang. Het intimistische, maar huilerige, scenario van Mireille Lanteri en regisseur Gagnon is gebaseerd op een verhaal van Michèle Letellier. Voor de fotografie tekende Alain Dupras.

L'air de rien

1990 |

België​/​​Canada​/​​Frankrijk 1990. Mary Jimenez. Met o.a. Carole Courtoy, Gabriel Arcand, Josse De Pauw, Lucas Belvaux en Bernadette Lafont.

Jessie leidt een prettig en geregeld bestaan tot zij verneemt dat zij waarschijnlijk aan een ongeneeslijke ziekte lijdt. In plaats van de onderzoeksuitslagen af te wachten, laat zij alles in de steek (relaties, vriend, werk) en reist naar de andere kant van de wereld, naar Canada. Weer een film met de zwerftocht als thema, die om te slagen een krachtige hand en inspiratie nodig hebben. Dat is hier niet het geval. Het sleept zich maar voort en wordt geen eenheid omdat een consistent scenario ontbreekt en bovendien bewegen de wereldvreemde personages zich in een film van vooral beelden (Raymond Fromont).

Les portes tournantes

1988 | Drama

Canada​/​​Frankrijk 1988. Drama van Francis Mankiewicz. Met o.a. Gabriel Arcand, Monique Spaziani, Jacques Penot, Miou-Miou en François Méthé.

Antoine woont met zijn vader, een kunstschilder, in Montreal. Zijn ouders zijn gescheiden. Vader wordt van zijn stuk gebracht door de brieven van de moeder, een pianiste die in New York woont, want uit de brieven wordt hem duidelijk waarom hun huwelijk mislukt is. Antoine besluit uiteindelijk bij zijn grootmoeder te gaan wonen. Heen en weer gaand tussen heden en verleden worden de herinneringen van de hoofdpersonen dooreen geweven. Een intieme, sfeervolle vertelling met veel gevoel verfilmd.

Le déclin de l'empire américain

1986 | Komedie, Drama

Canada 1986. Komedie van Denys Arcand. Met o.a. Dominique Michel, Dorothée Berryman, Louise Portal, Pierre Curzi en Rémy Girard.

Vier universiteitsdocenten praten voorafgaand aan een gezamenlijk etentje over hun seksuele ervaringen en hun vrouwen doen elders hetzelfde. Een verdere gast zorgt vervolgens tijdens dat gezamenlijke etentje voor een pijnlijke situatie.

Agnes of God

1985 | Drama

Verenigde Staten 1985. Drama van Norman Jewison. Met o.a. Jane Fonda, Anne Bancroft, Meg Tilly, Anne Pitoniak en Winston Reckert.

Het lijkt erop dat een jonge non in de afgezonderde sfeer van een klooster zwanger is geworden en haar baby heeft vermoord, maar de door de rechter toegewezen psychiater Fonda, heeft de grootste moeite een sluitende verklaring te vinden, terwijl de Moeder Overste meent dat het een mirakel geweest is. Een aangrijpende film die niet altijd bevredigend is maar hard aankomt dankzij de drie hoofdrollen; prachtig gefilmd door Sven Nykvist. Het scenario is van John Pielmeyer, naar zijn eigen toneelstuk.

Le crime d'Ovide Plouffe

1984 | Drama

Canada 1984. Drama van Denis Arcand. Met o.a. Gabriel Arcand, Anne Letourneau, Jean Carmet en Véronique Jeannot.

Rond 1960 was er op de Canadese tv een serie, die heel Frans Canada in de ban hield op zaterdagavond: [KL]Famille Plouffe[KLE]. Iedereen genoot met volle teugen van de soapachtige avonturen van dit kijkbuisgezin. Hierop ge[KA3]inspireerd draaide Denis Arcand, die samen met Roger Lemelin het scenario schreef, een soort vervolg over Ovide Plouffe (Gabriel Arcand). Ovide is juwelier, die het voor de wind gaat. Hij is getrouwd met Rita (Letourneau), een aantrekkelijke vrouw die heimelijk aanbeden wordt door Berthet (Carmet), Plouffe's compagnon. Ovide krijgt de vertegenwoordiging van een horlogemerk en is daarom veelvuldig op reis, terwijl hij de zaak aan Berthet overlaat. Berthet benut natuurlijk zijn kans om nader tot die mooie Rita te komen, maar ontdekt dat minnaars van vroeger hem voor zijn. Als hij Rita betrapt, besluit zij bij terugkeer van Ovide alles aan Ovide op te biechten. Het huwelijk tussen Ovide en Rita raakt in het slop en Ovide probeert tevergeefs iets moois te laten opbloeien met de secretaresse. Rita gaat op reis en komt om bij een explosie in de lucht van het vliegtuig. Ovide wordt beschuldigd, maar wordt wegens gebrek aan bewijs vrijgelaten. Interessante vroege film uit het oeuvre van Arcand, die later met JÉSUS DE MONTRÉAL hoge ogen zou gooien op het festival van Cannes in 1989. De fotografie is van François Protat. Goede spelprestaties, met name van Carmet.

Il était une fois des gens heureux... Les Plouffe

1980 | Komedie

Canada 1980. Komedie van Gilles Carle. Met o.a. Gabriel Arcand, Rémi Laurent, Anne Letourneau, Serge Dupire en Pierre Curzi.

Een bewerking van de roman van Roger Lemelin. De leden van de familie Plouffe waren al eens de helden in een enorm succesvolle televisieserie tussen 1953 en 1959, een beetje zoals Les Duration in Frankrijk in dezelfde tijd. Hoewel het gevaar tot jeugdsentiment te vervallen aanwezig was, vermijdt Carle dat handig in deze levendige schets van het dagelijks leven tussen 1938 en 1945 in Quebec. Deze lange film verveelt geen moment. Het natuurlijke en spontane spel doet veel en deze volksvertelling weet voortdurend te ontroeren, ook al is het typische 'spraakje' van Quebec niet altijd even goed te volgen.

Suzanne

1974 | Drama

Canada 1974. Drama van Robin Spry. Met o.a. Jennifer Dale, Winston Rekert, Gabriel Arcand, Ken Pogue en Michelle Rossignol.

Dale als Suzanne is een jonge vrouw uit een gemengd, Canadees huwelijk tussen een protestantse vader van Schotse afkomst en een katholieke moeder van Franse origine. Ze is een onevenwichtige jonge vrouw, en valt voor ongebolsterde hartedief Rekert, die er van tussen gaat als zij in verwachting is. Haar serieuze vriend Arcand trouwt met haar en voedt het kind op als het zijne. Jaren jaar later duikt Rekert op nadat hij vrijgelaten is uit de bak. Hij eist het kind op, probeert Dale aan te randen en ontvoert tenslotte uit wanhoop de kleine. Na een gevecht wordt besloten dat Rekert op bezoek mag komen, zolang hij er maar niet over praat wie de vader is. Twintig jaar gaan voorbij en ze worden dan allemaal volwassen. Gesitueerd tussen 1950 en 1970. Naar het boek Snow Lark van Ronald Sutherland, Spry hielp het scenario te schrijven. Het camerawerk is van Miklos Lente.