Roland Laudenbach: scenario.
Er zijn 3 films gevonden.

Une vie

1958 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1958. Drama van Alexandre Astruc. Met o.a. Maria Schell, Christian Marquand, Pascale Petit, Antonella Lualdi en Yvan Desny.

Normandische kust, late negentiende eeuw. Jeanne ontdekt dat Julien haar om haar fortuin heeft gehuwd en bedriegt met dienstmeid en vertrouwelinge Rosalie. Uit de affaire wordt een kind geboren, maar de goedhartige Jeanne vergeeft de schuinsmarcheerders. Jaren later recidiveert Julien met de sensuele aristocrate Gilberte (Antonella Lualdi), scheve schaats die hem en maîtresse noodlottig wordt. Tijdens de Nouvelle Vague vermorzeld en vervolgens vergeten classicistisch Astruc-juweel naar Guy de Maupassant ademt een woeste Brontë-sfeer. Adembenemende Eastmancolor-fotografie van Claude Renoir, en Schell is voortreffelijk als liefdesblinde tragédienne.

Les aristocrates

1955 | Drama

Frankrijk 1955. Drama van Denys de La Patellière. Met o.a. Pierre Fresnay, Brigitte Auber, Maurice Ronet, Jacques Dacqmine en Georges Descrières.

Deze film gaat over de autoritaire markies de Maubrun (Fresnay) die niet meer met zijn tijd kan meegaan. Hij is tegen het voorgenomen huwelijk van zijn dochter Daisy (Auber), die met een rijkaard beneden haar stand wil trouwen. Hij geeft de strijd op als hij merkt dat hij alleen staat. Het fatale ongeluk dat een van zijn zoons krijgt, is de druppel die de emmer doet overlopen: hij trekt zich terug in een klooster. Hoewel het verhaal een draak is, zeker een halve eeuw later (het speelt in N.O. Frankrijk in Bourgondië rond 1950), is de psychologische aanpak van het familiedrama goed gedaan, waardoor het niet veroudert. De spelprestaties zijn heel behoorlijk, maar er zijn even sterke, zo niet betere, boeiendere en modernere films over dit onderwerp gemaakt die gemakkelijk kunnen opwegen tegen deze rolprent. Het scenario is van Roland Laudenbach naar de roman van Michel de Saint-Pierre. De fotografie was in handen van Pierre Petit.

La minute de vérité

1952 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1952. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michèle Morgan, Jean Gabin, Daniel Gélin, Doris Duranti en Denise Clair.

Op de dag dat arts Pierre en actrice Madeleine hun tienjarig huwelijk vieren, bekent Madeleine dat ze een affaire heeft met een jonge, getroebleerde kunstschilder. Ze probeert hem uit te leggen waarom. Regisseur Delannoy stond bekend als een groot vakman, die het als zijn taak zag om een scenario zo getrouw mogelijk op het doek te brengen. Dat leverde hem de minachting van de Nouvelle Vague-mannen op. De 21-jarige Truffaut schreef in Les cahiers du cinéma dat 'de slechtste film van Renoir nog altijd beter dan de beste van Delannoy was'. De carrière van de diep beledigde Delannoy raakte hierna in het slop.