Nils Tavernier

De toute urgence

Frankrijk 2000. Philippe Triboit. Met o.a. Eva Darlan, Nils Tavernier en Mathilda May.

Le monde d'Angelo

Frankrijk 1998. Drama van Pascal Kané. Met o.a. Georges Du Fresne, Hélène de Saint-Père, Nils Tavernier, Luis Rego en Leslie Lipkins.

Ciel d'orage

Frankrijk 1998. Romantiek van Paolo Barzman. Met o.a. Nils Tavernier, Carmen Chaplin, Michel Albertini, Jean Barney en Jean-Pierre Malignon.

Un frère

Frankrijk 1997. Drama van Sylvie Verheyde. Met o.a. Jeannick Gravelines, Emma de Caunes, Nils Tavernier, Karole Rocher en Emmanuel Nicolas.

Ontwapenend coming of age-debuut van de 33-jarige Verheyde, die eveneens het scenario schreef. De jonge modefotograaf Loic (Gravelines) wil Sophie (De Caunes), zijn jongere zus, een rijp kindvrouwtje, driftig afschermen voor al het kwaad in de wereld. Voor haar debuut kreeg De Caunes, dochter van de Franse tv-beroemdheid Antoine de Caunes, de aanmoedigings César, de Franse 'Oscar'. Jammer dat de muziek van Philippe Sarde zo dramatisch klinkt.

Post coïtum, animal triste

Frankrijk 1997. Romantiek van Brigitte Roüan. Met o.a. Brigitte Roüan, Patrick Chesnais, Borris Terral, Nils Tavernier en Françoise Arnoul.

Ontwapenend coming of age-debuut van de 33-jarige Verheyde, die eveneens het scenario schreef. De jonge modefotograaf Loic (Gravelines) wil Sophie (De Caunes), zijn jongere zus, een rijp kindvrouwtje, driftig afschermen voor al het kwaad in de wereld. Voor haar debuut kreeg De Caunes, dochter van de Franse tv-beroemdheid Antoine de Caunes, de aanmoedigings César, de Franse 'Oscar'. Jammer dat de muziek van Philippe Sarde zo dramatisch klinkt.

Le vol de la colombe

Frankrijk 1997. Komedie van Michel Sibra. Met o.a. Danièle Arditi, Christian Charmettant, Olivier Pajots, Patachou en Nils Tavernier.

Ontwapenend coming of age-debuut van de 33-jarige Verheyde, die eveneens het scenario schreef. De jonge modefotograaf Loic (Gravelines) wil Sophie (De Caunes), zijn jongere zus, een rijp kindvrouwtje, driftig afschermen voor al het kwaad in de wereld. Voor haar debuut kreeg De Caunes, dochter van de Franse tv-beroemdheid Antoine de Caunes, de aanmoedigings César, de Franse 'Oscar'. Jammer dat de muziek van Philippe Sarde zo dramatisch klinkt.

De l'autre côté du périph

Frankrijk 1997. Documentaire van Bertrand Tavernier en Nils Tavernier.

Ontwapenend coming of age-debuut van de 33-jarige Verheyde, die eveneens het scenario schreef. De jonge modefotograaf Loic (Gravelines) wil Sophie (De Caunes), zijn jongere zus, een rijp kindvrouwtje, driftig afschermen voor al het kwaad in de wereld. Voor haar debuut kreeg De Caunes, dochter van de Franse tv-beroemdheid Antoine de Caunes, de aanmoedigings César, de Franse 'Oscar'. Jammer dat de muziek van Philippe Sarde zo dramatisch klinkt.

La paranthèse

Frankrijk 1996. Drama van Jean-Louis Benoît. Met o.a. Philippe Volter, Natacha Lindinger, Emmanuelle Bach, Nils Tavernier en François Berléand.

Ontwapenend coming of age-debuut van de 33-jarige Verheyde, die eveneens het scenario schreef. De jonge modefotograaf Loic (Gravelines) wil Sophie (De Caunes), zijn jongere zus, een rijp kindvrouwtje, driftig afschermen voor al het kwaad in de wereld. Voor haar debuut kreeg De Caunes, dochter van de Franse tv-beroemdheid Antoine de Caunes, de aanmoedigings César, de Franse 'Oscar'. Jammer dat de muziek van Philippe Sarde zo dramatisch klinkt.

Mina Tannenbaum

Frankrijk​/​​België​/​​Nederland 1994. Komedie van Martine Dugowson. Met o.a. Elsa Zylberstein, Romane Bohringer, Florence Thomassin, Nils Tavernier en Stéphane Slima.

Geslaagd regiedebuut van de eerder als scenariste gelauwerde Dugowson, over twee joodse meisjes. Zylberstein en Bohringer zijn in de jaren 1960 nog kinderen en pubers, die zich in de jaren 1980 ontwikkelen tot ervaren, wat belegen jonge vrouwen. Beiden zijn het product van sterke invloeden van hun respectievelijke joodse moeders en zij leren elkaar kennen als tien-jarige would- be ballerina`s op een dansschool. Elkaars tegenpolen in karakter en persoonlijkheid, worden zij vriendinnen om de eenzaamheid te overwinnen. Zij roken samen hun eerste sigaret en beleven hun eerste puberliefde. Het opbloeien tot fraaie tienermeisjes, levert de leukste, ontroerendste beelden op. Als volwassen vrouw gaat Bohringer de kunstenaars-en revolutionaire toer op, Zylberstein wordt een journaliste en bourgeoise. Snedige dialogen (van Dugowson zelf), authentiek aandoende personages, intens en sober acteerwerk. Camerawerk van Dominique Chapuis. Met Dolby- geluid. Meervoudig bekroond.

La fille de d'Artagnan

Frankrijk 1994. Avonturenfilm van Bertrand Tavernier. Met o.a. Sophie Marceau, Sami Frey, Jean-Luc Bideau, Raoul Billerey en Nils Tavernier.

De drie musketiers, de rechtschapen zeventiende-eeuwse helden van auteur Alexandre Dumas, keren terug in deze kleurrijke avonturenfilm. De dochter van de vierde musketier, D'Artagnan (Noiret), is opgegroeid in een klooster maar vindt nu haar roeping aan de zij van de inmiddels wat stramme, maar nog immer goedgemutste heren. De energieke Marceau in de titelrol heeft leuke schermscènes - en een nadrukkelijk uitgelicht decolleté - maar wordt toch een beetje overschaduwd door de veteranen. De muziek van Philippe Sarde werd genomineerd voor een César.

Charlemagne

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1994. Historische film van Clive Donner en Franco Maria Salamon. Met o.a. Christian Brendel, Lino Capolicchio, Gilles Gaston-Dreyfus, Xavier Philippe Deluc en Paolo Bonacelli.

Bij de dood van Pepijn de Korte in 768 wordt zijn rijk verdeeld onder de broers Karel (Brendel) en Karolman (Tavernier). Karolman, de jongste zoon van Pepijn, krijgt het beste deel maar smeedt toch een komplot tegen zijn broer Karel. Hij zoekt een echtgenote van stand en breekt daarom met zijn jeugdliefde Richert. Onder invloed van zijn moeder, Berthe met de Grote Voet (Duperey), trouwt Karel met Ermengarde (Cavallari), de dochter van Diederik (Girone), koning van de Lombarden. In de slag bij Roncevaux verliest Karel zijn vriend Roeland (Deluc) - de legende van het Roelandslied zou van die gebeurtenis dateren - maar hij slaagt er wel in de Saksen, aangevoerd door Widukind (Griem), te onderwerpen en tot het christendom te bekeren. Aan het eind wil Karel, nu het Frankische imperium is uitgebreid, een kanaal laten graven van het noorden tot de Zwarte Zee, om zo zijn hele rijk te kunnen bevaren. Paus Leo (Capolicchio) kroont hem tot keizer en hij zal voortaan als Karel de Grote door het leven gaan. De Britse regisseur Donner, die in 1973-74 al een soortgelijk epos, gesitueerd in ongeveer dezelfde tijd opnam (ALFRED THE GREAT, met David Hemmings), was niet in staat er iets indrukwekkends van te maken. Dat komt o.a. door het slechte scenario van Marcel Jullian, Jack Russell en Vittorio Bonicelli, een oerslechte post- synchronisatie (Franse, Italiaanse en Duitse acteurs) en een gebrek aan geld. Gefilmd in Hongarije. Hoewel het persbericht gewag maakt van 3.500 figuranten, zijn er bij veldslagen hooguit twee dozijn paarden en een vijftigtal manschappen te zien. Wij wisten ook niet dat Karel en de zijnen in de 8e eeuw zwembroeken droegen bij het baden. De oplettende kijker vindt nog meer storende details. Hoofdrolspeler Brendel, afkomstig van het Franse toneel, met slechts twee films op zijn naam, is opvallend houterig. Wordt soms in drie delen uitgezonden, die resp. getiteld zijn: LE PRINCE, LE ROI en L'EMPEREUR.

Sabine j'imagine

Frankrijk 1992. Drama van Denis Berry en Dennis Berry. Met o.a. Jennifer Covillaut, Gérard Klein, Corinne Dacla, Jean-Paul Comart en Boris Roatta.

Covillaut is een energiek dertien-jarig meisje dat niet snel bang is. Het dreigt echter verkeerd af te lopen wanneer drie jonge belhamels haar plagen. Ongelukken worden echter voorkomen door tussenkomst van een vriend van haar vader. Deze laatste, Klein, wijst de aanvoerder van het trio hardhandig terecht en verbiedt hem alle omgang met zijn dochter. Volgende zondag, terwijl Klein met de notabelen van het dorp op jacht is, vindt Covillaut het met kogels doorzeefde lijk van haar belager. Klein is natuurlijk verdachte nummer 1. Oppervlakkig melodrama dat het portret brengt van een jong meisje dat in een beschermde plattelandsomgeving geconfronteerd wordt met geweld. De jonge Covillaut houdt ongetwijfeld een belofte in, maar het scenario van Véronique Herbaut en Pierre Uytterhoeven geeft weinig diepte aan de personages. Fotografie van Cyril Lathus.

L.627

Frankrijk 1992. Misdaad van Bertrand Tavernier. Met o.a. Jean-Roger Milo, Didier Bezace, Nils Tavernier, Philippe Torreton en Charlotte Kady.

Franse cineast Tavernier houdt van volksrealisme, getuige zijn docudrama's Ça commence aujourd'hui - over een bevlogen kleuterleraar - en L'appât - over gewetenloze tieners. In zijn 145 minuten durende politiefilm L.627 volgt de camera een in burgerkleding gestoken drugsagent in Parijs. De alledaagse sleur van het politiewerk staat centraal waarbij de nadruk ligt op de ellendige werkomstandigheden van de agenten (L.627 is een verwijzing naar een tijdrovend reglement). De actie komt er bekaaid af met een enkel opstootje, gefilmd op afstand. Politiewerk blijkt dweilen met de kraan open. Het draait om speurwerk en camaraderie, niet om misdaadbestrijding, volgens Tavernier. Aangenaam langdradig.

Sale comme un ange

Frankrijk 1991. Drama van Catherine Breillat. Met o.a. Claude Brasseur, Lio, Nils Tavernier, Roland Amstutz en Claude Jean-Philippe.

Inspecteur van politie Deblache (Brasseur) is boven de vijftig, ongetrouwd en vindt vrouwen eigenlijk maar lastig. Af en toe maakt hij een nummertje met een prostitu[KA1]ee. Hij voelt zich niet fit en denkt dat hij kanker heeft, maar in feite is hij een pessimistische hyperchonder. Zijn jongere collega, de macho Th[KA1]eron (Tavernier), is net getrouwd met Barbara (Lio), maar hij gaat vreemd met iedereen en alles van het vrouwelijke geslacht dat hij op zijn weg tegenkomt. Hoewel Barbara een ijskoude is, voelt Deblache zich tot haar aangetrokken. De inspecteur heeft geen vrienden, behalve een informant, Manoni (Philippe). Langzaam maar zeker krijgt de onderwereld in de gaten wie de verklikker is en de grond wordt tamelijk heet onder de voeten van Manoni. Deblache geeft opdracht aan Th[KA1]eron om bij Manoni in te trekken, zodat hij kan afrekenen met het tuig dat het waagt op te dagen. Deblache besluit Barbara een bezoekje te gaan brengen, nu haar man afwezig is. Deblache overweldigt Barbara die aanvankelijk tegenstribbelt, maar het uiteindelijk lekker vindt en de volgende dag terugkomt om meer. Tweede speelfilm van Breillat die het vak als scenarioschrijfster leerde (uiteraard schreef ze hiervoor het scenario) met openhartige seksscènes, zonder dat het een exploitatiewerkje is geworden. Ze laat op originele wijze zien hoe mannen vrouwen kunnen misprijzen en hoe het zwakke geslacht zich laat pakken - in deze film gaat het over de verhouding tussen een rijpere man en een veel jongere vrouw. Uitstekend spel van alle hoofdrollen. Camerawerk van Laurent Dailland.

Mörderische Entscheidung - Umschalten erwünscht

Duitsland​/​​Spanje​/​​Nederland 1991. Thriller van Oliver Hirschbiegel. Met o.a. Nils Tavernier, Mapi Galan, Michael Byrne, Malgoscha Gebel en Ramses Shaffy.

Een thriller over een maniakale moordenaar (Byrne), die voor de buitenwacht een gevierde tv-presentator is, en geassisteerd wordt door een schone assitente (Galan), een voormalige gevallen vrouw, die hij terroriseert. Een werkeloze tekenaar (Tavernier) raakt verstrikt in het glitter-wereldje van de omroep, waar drugs en decadente seks hoogtij vieren. Hij wordt verliefd op Galan en dat blijft niet onbeantwoord; samen ontmaskeren zij de killer, die met een handschoen en een pareltjes fetisjisme zijn slachtoffers om zeep helpt. Deze qua verhaal clichématige tv-film is een z.g 'Zap-film', die op twee netten tegelijk wordt uitgezonden en wil je het allemaal volgen dan moet je voortdurend schakelen met de afstandsbediening; voor onrustige mensen en zenuwpatiënten een uitkomst. Naar een verhaal van regisseur Oliver Hirschbiegel die samen met Tony Grisoni het scenario schreef. Ook bekend als MURDEROUS DECISIONS.

Sisi

Frankrijk​/​​Duitsland 1990. Romantiek van Christoph Böll en Christoph Böll. Met o.a. Vanessa Wagner, Nils Tavernier, Sonja Kirchberger, Kristina von Walter en Jean Poiret.

Hoe Elisabeth von Bayern - Sisi - ondanks de intriges van haar moeder en de voorkeur van de keizerin-moeder, de gemalin wordt van (toekomstige) keizer Franz-Joseph (Tavernier) van Oostenrijk. In een moderner persectief geplaatst dan de beroemde Romy Schneider-trilogie en komt daarom nogal ironisch over. Integenstelling tot die rolprenten, wordt aardig de draak gestoken met de sentimentaliteit van de vroegere SISSI-films met enkele onverwachte bekende namen van de Franse cinema in bijrollen: Poiret als de hertog Max (van Beieren) en Lafont als Frau von Wrangel. De show wordt gestolen door de nauwelijks zestien-jarige debutante Wagner die, in tegenstelling tot de Romy Schneider-Sissi, bij haar contact met het Beierse en Oostenrijkse hofleven, snel haar spontaniteit en haar zachtmoedigheid verliest. Tavernier is de zoon van de bekende Franse cineast Bertrand Tavernier. De Duitse titel van deze tv-film spelt SISI met [KA1]e[KA1]en S (!). De film heeft een Duitse alternatieve titel: SISI UND DER KAISER KUß, ook met een enkele S. Scenario van de regisseur en camerawerk van Reinhard Köcher.

Le bois de justice

Frankrijk 1989. Thriller van Raymond Vouillamoz. Met o.a. Jean-Philippe Écoffey, Myriam David, Nils Tavernier, Jacques Denis en Pierre Maulini.

Twee broers, de een gebocheld en lelijk (Ecoffey) en de ander een knappe rokkenjager (Tavernier), haten elkaar door een onverkwikkelijke erfeniskwestie. Tussen hen staat bovendien de perverse David en dat leidt tot moord. Scenario van Tavernier O'Hagan.

Haute tension: le bois de justice

Frankrijk 1989. Drama van Raymond Vouillamoz. Met o.a. Jean-Philippe Écoffey, Myriam David, Nils Tavernier, Jacques Denis en Pierre Maulini.

Twee broers, de een gebocheld en lelijk (Ecoffey) en de ander een knappe rokkenjager (Tavernier), haten elkaar door een onverkwikkelijke erfeniskwestie. Tussen hen staat bovendien de perverse David en dat leidt tot moord.

Une affaire de femmes

Frankrijk 1988. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, François Cluzet, Marie Trintignant, Nils Tavernier en Marie Bunel.

Bewierookt drama van cineast Chabrol (1930-2010) met Isabelle Huppert in een glansrol als Marie Latour, een eigenzinnige burgervrouw die tijdens de Duitse bezetting een goed belegde boterham verdient met abortussen en kamerverhuur voor prostituees. Ze betaalt voor deze 'vrouwenzaken' uiteindelijk een hoge prijs. De werkzaamheden en het lot van Latour berusten op feiten. Indringende materie, verfijnd gepresenteerd door Chabrol en zijn immer redigerende vrouw Aurore met kalme cameravoering, minimale duiding en soepele enscenering. Winnaar in de categorie beste film en beste actrice op het filmfestival van Venetië.

La passion Béatrice

Frankrijk 1987. Historische film van Bertrand Tavernier. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Julie Delpy, Niels Tavernier, Monique Chaumette en Robert Dhéry.

De - van tevoren al verloren - strijd van de Maagd tegen het Monster. Gesitueerd ten tijde van de Honderdjarige Oorlog in de ongelooflijk duistere middeleeuwen, zoals ze in werkelijkheid voor het overgrote deel ook geweest moeten zijn: `het zwarte gat` in de historie. Barbaars, wreed, bevolkt door geestelijk en lichamelijk zwakkeren, heksen, verdoemenis, doodgeboren kinderen, incestueuze vaders, etc... Enkele schitterende, maar soms ook moeilijk te verteren sc[KA2]enes, een mengsel van naturalisme en vreemdsoortige po[KA3]ezie. Helaas een slordig en ontwricht scenario (van Colo Tavernier O`Hagan) over een vader die thuiskomt van het slagveld om zijn zwakke zoon te tiranniseren en incest te bedrijven met zijn sterkere (en mooie) dochter. Een tè lange, onevenwichtige en, kortom, tamelijk onaangename film. Maar het spel, de opmerkelijke muziek en het mooie camerawerk van Bruno De Keyser zullen wel in de smaak vallen.

La parenthèse

. Jean-Louis Benoît. Met o.a. Philippe Volter, Natacha Lindinger en Nils Tavernier.

De - van tevoren al verloren - strijd van de Maagd tegen het Monster. Gesitueerd ten tijde van de Honderdjarige Oorlog in de ongelooflijk duistere middeleeuwen, zoals ze in werkelijkheid voor het overgrote deel ook geweest moeten zijn: `het zwarte gat` in de historie. Barbaars, wreed, bevolkt door geestelijk en lichamelijk zwakkeren, heksen, verdoemenis, doodgeboren kinderen, incestueuze vaders, etc... Enkele schitterende, maar soms ook moeilijk te verteren sc[KA2]enes, een mengsel van naturalisme en vreemdsoortige po[KA3]ezie. Helaas een slordig en ontwricht scenario (van Colo Tavernier O`Hagan) over een vader die thuiskomt van het slagveld om zijn zwakke zoon te tiranniseren en incest te bedrijven met zijn sterkere (en mooie) dochter. Een tè lange, onevenwichtige en, kortom, tamelijk onaangename film. Maar het spel, de opmerkelijke muziek en het mooie camerawerk van Bruno De Keyser zullen wel in de smaak vallen.